Το τελευταίο διάστημα τόσο ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος όσο και ο αναπληρωτής του,  Γιώργος Χουλιαράκης,  αποφεύγουν να χρησιμοποιούν την  έκφραση «καθαρή έξοδος» . Οι Ευρωπαίοι  απλά αναφέρονται σε «επιτυχή ολοκλήρωση του προγράμματος» αποφεύγοντας να μιλήσουν όχι μόνο για «καθαρή»  αλλά ακόμη και για «έξοδο».

Και έχει μείνει ο πρωθυπουργός και όσοι στην κυβέρνηση δεν καταλαβαίνουν (ή κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν) από οικονομικά να μιλούν για την «καθαρότητα» της εξόδου.

«Το καλοκαίρι, βγαίνουμε και τυπικά καθαρά και οριστικά από τα μνημόνια»  ήταν η πρόσφατη ατάκα του κ. Τσίπρα. Και με αυτό το επιχείρημα θα πορευτεί  μέσα στους επόμενους μήνες.

Κι ας  έχει  «υπογράψει» την δέσμευση για πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ έως το 2022.

Κι ας έχει θεσμοθετήσει η κυβέρνηση την μείώση των συντάξεων από τον Ιανουάριο του 2019 και την συρρίκνωση του αφορολόγητου από τον Ιανουάριο του 2020.

Κι  ας έχει ξεκαθαριστεί από το Eurogroup ότι για τα όποια μέτρα για την ελάφρυνση του χρέους θα υπάρχει «ρήτρα» μεταρρυθμίσεων, δηλαδή πρόσθετων μέτρων.

Κι ας έχει συμφωνήσει η Ελλάδα να λάβει με δημοσιονομικούς όρους (conditionality)  10 δις ευρώ περίπου από την  ESM για να δημιουργήσει  «μαξιλάρι»  ρευστότητας.

Ότι και να γίνει το αφήγημα δεν πρόκειται να αλλάξει. Γιατί υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών και πριν την λήξη του προγράμματος τον Αύγουστο .  Ακόμη όμως κι αν δεν γίνουν εκλογές και  η κυβέρνηση υπογράψει τους όρους της νέας αυστηρής «μεταμνημονιακής» εποπτείας, πάλι τα ίδια θα λέει ο κ. Τσίπρας. Θα μιλά για «το τέλος της επιτροπείας» βαφτίζοντας το κρέας… ψάρι. Άλλωστε δεν θα είναι η πρώτη φορά που το κάνει.