Συντεταγμένες, υπολογίσιμες, δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ στις τοπικές κοινωνίες δεν υπάρχουν. Η διαπίστωση δεν είναι αυθαίρετη.

Προκύπτει από τα αποτελέσματα των τοπικών εκλογών του 2014 τόσο στις δημοτικές, όπου το κυβερνών κόμμα εξέλεξε 25 στους 325 δημάρχους που μετά την αποχώρηση Λαφαζάνη έγιναν λιγότεροι από 20, όσο και στις περιφερειακές εκλογές όπου αν δεν υπήρχε η Αττική θα είχε επικρατήσει μόνο στα Ιόνια.

Στους υπόλοιπους δήμους και περιφέρειες οι παρατάξεις του ΣΥΡΙΖΑ κατατάσσονταν, «τριτοτέταρτες» με ποσοστά, συνήθως, μονοψήφια. Αυτή ήταν η εικόνα όταν ο ΣΥΡΙΖΑ βάδιζε ταχύτατα και ακάθεκτος προς την εξουσία.

Οι τοπικές εκλογές του 2019 σε σχέση με αυτές του 2014 παρουσιάζουν μια μεγάλη και ουσιώδη διαφορά. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έρχεται και όλες οι μετρήσεις δείχνουν ότι φεύγει. Πρόβλημα. Όταν δεν έχεις αξιόλογες επιδόσεις ανερχόμενος μέχρι πού θα φτάσεις όταν σε έχει πάρει ο κατήφορος;

Μπροστά στην προβλεπόμενη πανωλεθρία, επιστρατεύεται η απλή αναλογική. Τα επιχειρήματα είναι γνωστά, αναπτύχθηκαν κατά την αποτυχημένη προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να γίνουν και οι επερχόμενες εθνικές εκλογές με το σύστημα της απλής αναλογικής. Το «κόλπο» δεν έπιασε ΔΗΣΥ και Ποτάμι, είπαν «όχι» στο παιχνίδι του κ. Τσίπρα.

Η απλή αναλογική αποτυπώνει όντως ακριβώς τη λαϊκή βούληση και μπορεί, υπό πολλές προϋποθέσεις, να οδηγήσει σε συναινέσεις. Όμως σε μία χώρα και μία κοινωνία που δεν έχει καλλιεργηθεί η κουλτούρα της συνεργασίας, μπορεί να αποδειχθεί καταστροφική.

Σκεφτείτε για παράδειγμα την επομένη των εκλογών του Οκτωβρίου του 2019, αν, βεβαίως, διεξαχθούν με απλή αναλογική, στους 250 από τους 325 δήμους και τις 10 από τις 13 περιφέρειες να απαιτούνται νέες εκλογές, καθώς δεν θα σχηματίζεται πλειοψηφία. Και εκλογές όχι μία και δύο φορές αλλά πολλές. Εφιαλτικό αλλά καθόλου εξωπραγματικό σενάριο.

Με λίγα λόγια είτε θα οδηγηθούμε στο σενάριο των πολλαπλών εκλογικών αναμετρήσεων είτε θα δοθεί, αναγκαστικά, ρόλος στους «τριτοτέταρτους» συνδυασμούς του ΣΥΡΙΖΑ που αν και στην πλειονότητα τους μονοψήφιοι θα κληθούν ( ή έτσι νομίζει ο κ. Σκουρλέτης) να παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο συμμετέχοντας στη διοίκηση.

Είναι, λοιπόν, προφανές ότι η απλή αναλογική δεν βολεύει τόσο τη δημοκρατία όσο τους συνδυασμούς ΣΥΡΙΖΑ.

Η πολιτική αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ, στην αυτοδιοίκηση, φαίνεται και από τα διάφορα σενάρια που διοχετεύει το Μέγαρο Μαξίμου. Σύμφωνα με ένα από αυτά, προωθούνται μεγάλης κλίμακας συνεργασίες με τις δυνάμεις της κεντροαριστεράς στο πλαίσιο της συμμαχίας των προοδευτικών δυνάμεων. Και για του λόγου το αληθές, αναφέρουν …ενάμιση όνομα περιφερειάρχη (στις 13 περιφέρειες της χώρας ) και 3-4 δημάρχων (στους 300 και πλέον δήμους της χώρας).

Η πραγματικότητα είναι διαφορετική.

Κανείς και ειδικά η Κεντροαριστερά, που διατηρεί τις δυνάμεις της στην αυτοδιοίκηση, δεν έχει λόγο να δώσει στον ΣΥΡΙΖΑ τη δυνατότητα, που δεν είχε και δεν κατάφερε να αποκτήσει στις τοπικές κοινωνίες. Να ρυθμίζει τις εξελίξεις.

in.gr