Ο Γ.Σοφολόγης και η Α.Καβάλη μιλούν για το «Πεπρωμένο Κλοτίλδη»

Η Αμαλία Καβάλη και ο Γιάννης Σοφολόγης, παίζουν και σκηνοθετούν την παράσταση «Το πεπρωμένο ονομάζεται Κλοτίλδη» του Τζοβάνι Γκουαρέσκι στο Bios.

Μετά τη θερμή υποδοχή που έλαβε από κοινό και κριτικούς σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, η νικήτρια παράσταση του Scratch Night του Bob Theater Festival 2016, επιστρέφει στο Bios για ένα δεύτερο κύκλο 11 μοναδικών παραστάσεων από 01 Δεκεμβρίου, κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στις 21:00.

Γραμμένο το 1942, ο ιταλός συγγραφέας, δημοσιογράφος και χιουμορίστας Τζοβάνι Γκουαρέσκι – γνωστός στο ελληνικό κοινό για το έργο του «Δον Καμίλο»- σκιαγραφεί μια παρωδία των ερωτικών μυθιστορημάτων του 19ου αιώνα, γεμάτη παρεξηγήσεις, απίθανες σκηνές δράσεις και έναν έρωτα κάθε άλλο παρά συνηθισμένο.

Οι Αμαλία Καβάλη & Γιάνης Σοφολόγης, αναλαμβάνοντας οι ίδιοι τη διασκευή και την πρώτη θεατρική μεταφορά του έργου αυτού, επιλέγουν να ξεκινήσουν την παράσταση τη μέρα που οι ήρωες πρέπει να αποφασίσουν αν θα αλληλοσκοτωθούν ή αν θα παντρευτούν.

Δύο ηθοποιοί και ένας μουσικός επί σκηνής, ξετυλίγουν το νήμα της ιστορίας μέσα από αφήγηση, γρήγορες εναλλαγές ρόλων και έντονα αυτοσχεδιαστικά στοιχεία, οδηγώντας τους ήρωες στο πεπρωμένο τους.

Διαβάστε τι λένε οι ίδιοι για αυτό το περίεργο πεπρωμένο.

Τι πραγματεύεται το έργο;
«Το πεπρωμένο ονομάζεται Κλοτίλδη», είναι μια ερωτική κωμωδία. Δύο νέοι αδυνατούν να αποδεχτούν και να εκφράσουν τα αισθήματα τους κι έτσι καταλήγουν να επικοινωνούν μέσω της σύγκρουσης. Τα πείσματά τους, τους οδηγούν σε μια ανεξέλεγκτη περιπέτεια με ερημικά νησιά, φυλακές, καζίνο με λαθρέμπορους, πειρατίνες και αστυνόμους.

Ποιους προβληματισμούς θίγει;
Η Κλοτίλδη φλερτάρει τον Φιλιμάριο, αυτός την απορρίπτει και έπειτα εκείνη καταστρώνει ένα σχέδιο εκδίκησης… ή μήπως διεκδίκησης;
Ο Φιλιμάριο την απορρίπτει γιατί δεν την επιθυμεί ή του προκαλεί αμηχανία που αναλαμβάνει η γυναίκα το ρόλο του κυνηγού; Υπάρχει περίπτωση να μην προσδιορίζουν σωστά τα αισθήματα τους και να μπερδεύουν το μίσος με τον έρωτα; Μήπως όλη αυτή η ιστορία είναι απλά ενα παιχνίδι δύναμης; Γιατί αναφερόμαστε τόσο συχνά στον έρωτα με όρους πολεμικής, όπως «έρωτα ανίκητε στη μάχη» ή «άνευ όρων παράδoση»; Και -αν η σύκρουση κρίνεται αναγκαία- πόσο εν τέλει πρέπει να συγκρουστούν δύο άνθρωποι μέχρι να συνεννοηθούν;

Ποιο είναι το προφίλ των ηρώων;
Η Κλοτίλδη και ο Φιλιμάριο είναι οι σταρ της επαρχίας τους. Είναι οι πιο όμορφοι, πλούσιοι, έξυπνοι, εκκεντρικοί και πεισματάρηδες νέοι. Έχουν ό,τι είναι για άλλους ζηλευτό και παίρνουν ό,τι θελήσουν μένοντας άκαμπτοι στη θέση τους. Μέχρι που η θέση του ενός έρχεται ενάντια στη θέση του άλλου.

Τι αναφορές έχει στο σήμερα;
Ο συγγραφέας τοποθετεί την ιστορία στον 19 αιώνα. Μπορεί από τότε να έχει αλλάξει ο τρόπος που φλερτάρουν οι νέοι, άλλα δεν έχει αλλάξει ο τρόπος που αναμοχλεύονται τα μέσα μας από τα δυνατά αισθήματα. Ακόμα γινόμαστε αδύναμοι μπροστά στον έρωτα γιατί, ζητώντας κάτι από τον άλλον -την ανταπόδωση- αυτομάτως δεν είσαι αυτάρκης. Και αν είσαι εγωιστικό γουρούνι το να μην είσαι αυτάρκης σημαίνει δεν είσαι ασφαλής. Χωρἰς να δείξουμε τα τρωτά μας σημεία όμως δε κάνουμε ουσιαστική επαφή. Ο φόβος του πόνου δημιουργεί αντιστάσεις που οδηγούν σε παράδοξες και συχνά γελοίες συμπεριφορές. Έτσι παλεύουν μέσα μας ο φόβος με την έλξη. “Come sail your ships around me and burn your bridges down”, λέει και ο Cave τον 20ο και όχι τον 19ο αιώνα.

Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να έχει πάρει ο θεατής όταν δει την παράσταση;
«Αν δε λείπουν οι δυσκολίες στον έρωτα και οι αντιφατικές μας αντιδράσεις μπορούμε να διασκεδάζουμε με αυτές.» Και επίσης, «Ερωτευτείτε, έχει πλάκα».

Ποια είναι η αγαπημένη σας σκηνή;
Η σκηνή του χορού. Είναι η πρώτη συνάντηση των ηρώων ενώ βρίσκεται στη μέση του έργου. Η αδρεναλίνη που προκαλείται από μια για καιρό προσδοκώμενη αλλά τώρα αναπάντεχη συνάντηση οδηγεί σε έναν τρελό χορό, στο τέλος του οποίου δεν κοιτάζονται πια με τον ίδιο τρόπο.

Νατάσα Μαστοράκου

in.gr