Τα μυστικά του Πανάγιου Τάφου

Η Ιστορία του Πανάγιου Τάφου στην Ιερουσαλήμ, ενός από τα σπουδαιότερα μνημεία της ορθόδοξης πίστης, αποκαλύφθηκε με τη δημοσίευση της μελέτης των ελλήνων επιστημόνων από το National Geographic.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που συνέλλεξαν οι επιστήμονες του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και εκείνοι του Εργαστηρίου Αρχαιομετρίας του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, το ταφικό μνημείο χρονολογείται το 345 μ.Χ., επιβεβαιώνοντας πως ο πρώτος ρωμαίος αυτοκράτορας που βρήκε και διέταξε να φυλαχθεί ο τάφος από μια νέα εκκλησία ήταν ο Μέγας Κωνσταντίνος.

Όπως ανέφερε η επικεφαλής της επιστημονικής ομάδας του Πολυτεχνείου που ανέλαβε το έργο αποκατάστασης του ιστορικού μνημείου Τόνια Μοροπούλου μιλώντας στα «ΝΕΑ», οι δύο ερευνητικές ομάδες «μπόρεσαν να χρονολογήσουν κονιάματα (μείγμα νερού, άμμου και άλλων υλικών) που βρέθηκαν στον Πανάγιο Τάφο πριν από έναν χρόνο και επιβεβαιώνουν ότι η πρώτη ορθομαρμάρωσή του έγινε από τον Μέγα Κωνσταντίνο, ενώ επίσης τα ευρήματα αυτά δείχνουν την ιστορική συνέχεια των επεμβάσεων στο Κουβούκλιο».

«Δηλαδή την ιστορική συνέχεια του Κωνσταντίνου, τη βυζαντινή, την περίοδο των σταυροφόρων, την αναγεννησιακή, μέχρι και την αναστήλωση του μνημείου από τον Κάλφα Κομνηνό. Η σύντομη ανακάλυψη συνδέεται με το ίδιο το έργο αποκατάστασης που επέτρεψε 5 με 7 αιώνες μετά να ανοίξει ο Πανάγιος Τάφος και να ληφθούν δείγματα, με την έγκριση φυσικά των τριών θρησκευτικών κοινοτήτων της περιοχής» συνεχίζει η Τόνια Μοροπούλου.

Αυτό που σημειώνει η επιστημονική κοινότητα, ωστόσο, είναι πως από αρχαιολογικής άποψης είναι αδύνατο να πει κανείς πως ο τάφος αυτός «είναι το σημείο όπου τάφηκε ένας άνδρας ονόματι Ιησούς Χριστός, ο οποίος, σύμφωνα με την Καινή Διαθήκη, σταυρώθηκε στην Ιερουσαλήμ», αλλά σημειώνουν πως όλα τα στοιχεία τοποθετούν την κατασκευή του στην εποχή του πρώτου χριστιανού αυτοκράτορα της Ρώμης, του Κωνσταντίνου.

Όλα όσα ανακάλυψαν και απέδειξαν οι έλληνες επιστήμονες θα έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν από κοντά όσοι βρεθούν στην έκθεση που θα πραγματοποιηθεί στο Βυζαντινό Μουσείο τον Μάιο του 2018.

Τα στοιχεία που οδήγησαν τους επιστήμονες

Η διεπιστημονική ομάδα του ΕΜΠ αφαίρεσε την οριζόντια μαρμάρινη πλάκα του 14ου αιώνα και από κάτω εμφανίστηκε μια δεύτερη θραυσμένη μαρμάρινη πλάκα, η οποία δεν ήταν γνωστή μέχρι σήμερα.

Στη συνέχεια, συνέλλεξαν μέρος του κονιάματος που συνέδεε την πλάκα αυτή με την επιφάνεια του βράχου που θεωρείται η ταφική κλίνη, το οποίο αναλύθηκε και χρονολογήθηκε με τη μέθοδο της θερμοφωταύγειας. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι επρόκειτο για γυψοκονίαμα, το οποίο χρονολογείται το 345 μ.Χ., δηλαδή την κωνσταντίνεια περίοδο, υποδεικνύοντας ότι η θραυσμένη πλάκα τοποθετήθηκε την εποχή του Μεγάλου Κωνσταντίνου για να προστατέψει και να αναδείξει τον Τάφο του Χριστού κατά τη διαμόρφωση του χώρου αυτού ως χώρου λατρείας για τον χριστιανισμό.

in.gr