Θύελλα πολιτικών αντιδράσεων προκαλεί στην Ρώμη ο νόμος για την χορήγησηιταλικής υπηκοότητας στα παιδιά των μεταναστών, καθώς εκφράζονται αντιρρήσεις για την έγκριση του εντός της κυβερνητικής συμμαχίας, μετά και το αποτέλεσμα των γερμανικών εκλογών.

Το μικρό, κεντρώο κόμμα «Λαϊκή Εναλλατική» του υπουργού Εξωτερικών Aντζελίνο Αλφάνο έκανε γνωστό ότι ο σχετικός νόμος δεν πρόκειται να εγκριθεί από το κοινοβούλιο. «Πρόκειται για σωστό μέτρο, αλλά για λάθος στιγμή», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Αλφάνο, η πολιτική δύναμη του οποίου μετέχει στην κυβερνητική συμμαχία.

«Πρέπει να αναβάλουμε την έγκριση του νόμου, χρειάζονται τροποποιήσεις», πρόσθεσε πριν από λίγο και η υπουργός Υγείας Μπεατρίτσε Λορεντσίν, η οποία ανήκει επίσης στο κόμμα του επικεφαλής του ιταλικού υπουργείου Εξωτερικών.

Πολλοί παρατηρητές εκτιμούν ότι πρόκειται και για μια έμμεση πολιτική συνέπεια των γερμανικών εκλογών, καθώς θεωρείται ότι αν δοθεί η ιταλική υπηκοότητα στα παιδιά των μεταναστών, θα ευνοηθεί -στην συνέχεια- η ακροδεξιά προπαγάνδα. Ωστόσο η σχετική πρόταση δεν προβλέπει την αυτόματη χορήγηση της υπηκοότητας. Τα παιδιά των αλλοδαπών πολιτών που ζουν στην Ιταλία θα μπορούν να την αποκτούν αν οι γονείς τους έχουν λάβει άδεια παραμονής πενταετούς διάρκειας ή αν τα ίδια έχουν ολοκληρώσει έναν κύκλο φοίτησης σε ιταλικό σχολείο.

«Ένα τέτοιο βήμα πίσω, με την εγκατάλειψη του «δικαίου του εδάφους» θα ήταν μόνον ένα τεράστιο πολιτικό δώρο στην Λέγκα του Ματέο Σαλβίνι», απαντά η κεντροαριστερά. Το Δημοκρατικό Κόμμα πιστεύει, κατά συνέπεια, ότι πρέπει να καταβληθεί κάθε προσπάθεια, ώστε ο νόμος αυτός να μπορέσει να εγκριθεί πριν από τις βουλευτικές εκλογές, που αναμένεται να γίνουν την ερχόμενη άνοιξη.

Ο πρωθυπουργός Πάολο Τζεντιλόνι βρίσκεται και πάλι σε δύσκολη θέση. Αν επιμείνει και τελικά ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης για να εγκριθεί το μέτρο για την χορήγηση της υπηκοότητας, κινδυνεύει να χάσει την πλειοψηφία στην Γερουσία. Την ίδια ώρα όμως, αν οπισθοχωρήσει, θα στείλει το μήνυμα ότι δεν τηρεί τις υποσχέσεις του. Πρέπει να ισορροπήσει, δηλαδή, σε τεντωμένο σκοινί και να αποδείξει ότι η χώρα του δεν φοβάται κανένα είδος ρατσιστικής προπαγάνδας.