Ένας από τους πιο παραγωγικούς μας σκηνοθέτες, ο Νίκος Παναγιωτόπουλος ήταν -αν ρωτούσες φίλους και συνεργάτες του- «άρρωστος» με τις ταινίες. Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος έμοιαζε να βιάζεται να χωρέσει όσο περισσότερα μπορούσε στην κινηματογραφική οθόνη.
Μιλώντας στοin.grτο 2012 (με αφορμή την έξοδο της ταινίας του Δεσμά Αίματος στις αίθουσες), ο σκηνοθέτης που πέθανε σήμερα, Τρίτη, από καρδιακή προσβολή, μάς είχε μιλήσει για έρωτα, για πολιτική και για σινεμά, θεματικές που συχνά απασχολούσαν το έργο του.
«Όλα αλλάζουν. Οι άνθρωποι, οι πόλεις… Δεν αγαπάμε κάτι…»επειδή». Έρωτας είναι αυτό που συμβαίνει χωρίς λόγο» είχε πει σε εκείνη τη συνέντευξη.
Τα Δεσμά Αίματος τα είχε γυρίσει ψηφιακά. «Με απελευθέρωσε από πολλές προκαταλήψεις. Σε τελευταία ανάλυση, παρ’ όλο, φυσικά, που τα μηχανήματα δεν είναι αθώα, τις ταινίες τις κάνουν οι άνθρωποι» σημείωνε στοin.gr.
Δήλωνε κατά των βραβεύσεων. «Ξέρετε η τέχνη δεν είναι καλλιστεία. Η ποίηση δεν είναι γέφυρα της ομορφιάς» είχε πει.
Όσο για την οικονομική κρίση που επηρεάζει και όλο το φάσμα της τέχνης, σημείωνε: «Φυσικά και έχει επηρεάσει η οικονομική κρίση τον τρόπο που γίνονται ταινίες. Αυτό μπορεί να είναι για κακό, μπορεί όμως να είναι και για καλό. Τίποτα δεν μπορεί να φιμώσει την καλλιτεχνική έκφραση. Δεν το κατάφεραν ούτε οι πιο στυγνές δικτατορίες».
Τον ρωτήσαμε για την κατάσταση που βιώνουμε στην Ελλάδα και ποια ταινία θα ήταν (εάν ήταν ταινία). Εκείνος απάντησε: «Μακάρι να ήταν ταινία γιατί κάποια στιγμή θα άναβαν τα φώτα. Ακόμα και στις ταινίες τρόμου και φρίκης γίνεται διάλειμμα και υπάρχει τέλος».

Αγγελική Στελλάκη

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ