Ένα απλό μεταλλικό πλέγμα με επίστρωση νανοτεχνολογίας επιτρέπει στο νερό να περάσει αλλά συγκρατεί το λάδι ή το πετρέλαιο. Σύμφωνα με τους δημιουργούς του στο Οχάιο, η επίστρωση θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τον καθαρισμό πετρελαιοκηλίδων ή ακόμα και σε οθόνες κινητών.

Οι ερευνητές του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Οχάιο άντλησαν έμπνευση από τα αυτοκαθαριζόμενα φύλλα των νούφαρων, τα οποία φέρουν υδρόφοβα εξογκώματα που απωθούν το νερό αλλά όχι το λάδι. Το λιπόφοβο πλέγμα που ανέπτυξαν κάνει ουσιαστικά το αντίθετο.

Σε πρώτη φάση, μια λεπτόκοκκη σκόνη πυριτίου ψεκάστηκε πάνω σε ένα απλό ατσάλινο πλέγμα για να δημιουργήσει μικροσκοπικά εξογκώματα στην επιφάνειά του. Πάνω στα εξογκώματα αυτά ψεκάστηκε στη συνέχεια ένα πολυμερές συνδεδεμένο με μόρια ενός επιφανειοδραστικού -οι επιφανειοδραστικές ουσίες μειώνουν την επιφανειακή τάση των υγρών και χρησιμοποιούνται στα απορρυπαντικά για την ανάμειξη του νερού με έλαια.

Η επίστρωση είναι σχεδόν αόρατη, καθώς έχει πάχος μερικών εκατοντάδων νανομέτρων, ή εκατομμυριοστών του χιλιοστού.

Όλα τα υλικά του πλέγματος είναι μη τοξικά και αρκετά φθηνά και οι ερευνητές πιστεύουν πως το κόστος παραγωγής δεν θα ξεπερνούσε τα 11 δολάρια το τετραγωνικό μέτρο.

«Αν κανείς το μεγαλώσει, θα μπορούσε θεωρητικά να πιάσεις μια πετρελαιοκηλίδα με το δίχτυ» λέει ο Μπάρατ Μπούσαν, καθηγητής Μηχανολογίας και επικεφαλής της ερευνητικής προσπάθειας. Το νερό απλά θα έπεφτε από το δίχτυ, ενώ το πετρέλαιο θα έμενε παγιδευμένο στην επιφάνειά του.

Επιπλέον, άλλες παραλλαγές του πλέγματος θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν σε έρευνες αναζήτησης πετρελαίου.

Ωστόσο οι ερευνητές θα ήθελαν να αξιοποιήσουν την ίδια περίπου προσέγγιση για την παραγωγή οθονών που δεν γεμίζουν δαχτυλιές. Σε αυτή τη φάση, η διαφάνεια της λιποφοβικής επίστρωσης περιορίζεται στο 70%, θα μπορούσε όμως να αυξηθεί στο αποδεκτό ποσοστό του 90%.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ

Headlines