«Βρέθηκε» στη ζούγκλα της Ονδούρας η θρυλική Λευκή Πόλη

Διεθνής αποστολή που ταξίδεψε στις ανεξερεύνητες ζούγκλες της Ονδούρας πανηγυρίζει για την ανακάλυψη ερειπίων ενός χαμένου, άγνωστου πολιτισμού. Η ανακάλυψη δείχνει να επιβεβαιώνει τον παλιό θρύλο για την ύπαρξη μιας «Λευκής Πόλης», γνωστής και ως «Πόλη του Θεού Πιθήκου».

Η αρχαία πόλη, η οποία χρονολογείται στο 1000 με 1400 μ.Χ., ανακαλύφθηκε στην κοιλάδα της Μοσκίτια, μια αχανή έκταση με βάλτους, ποτάμια και ανεξερεύνητα βουνά. Η ακριβής τοποθεσία κρατείται μυστική για το φόβο λεηλασίας, αναφέρει το περιοδικό National Geographic, το οποίο συμμετείχε στην αποστολή με έναν δημοσιογράφο και έναν φωτογράφο.

«Πρόκειται ξεκάθαρα για το πλέον αδιατάρακτο υγρό τροπικό δάσος στην Κεντρική Αμερική. Η σημασία του δεν μπορεί να υπερεκτιμηθεί» σχολίασε ο Μαρκ Πλότκιν, εθνοβοτανολόγος της αποστολής που έχει περάσει 30 χρόνια στην περιοχή του Αμαζονίου.

Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν και χαρτογράφησαν μεγάλες πλατείες, χωματουργικά έργα, τύμβους και μια χωμάτινη πυραμίδα. Βρήκαν ακόμα δεκάδες γλυπτά που κείτονταν στο έδαφος ανέγγιχτα από τότε που η πόλη εγκαταλείφθηκε.

Σε αντίθεση με τους Μάγια, τον όρο που χρησιμοποιείται για τους μεσοαμερικανικούς λαούς που άκμασαν στο νότιο Μεξικό και τη βόρεια Κεντρική Αμερική μέχρι την άφιξη των ευρωπαίων κατακτητών, σχεδόν τίποτα δεν είναι γνωστό για τον πολιτισμό της «Λευκής Πόλης», ή Ciudad Blanca -οι αρχαιολόγοι δεν έχουν ούτε όνομα να δώσουν.

Για εκατοντάδες χρόνια, αναφέρει το National Geographic, εξερευνητές της περιοχής άκουγαν φήμες για τα λευκά ερείπια μιας πόλης που εξείχαν από τις κορυφές των δέντρων. Ο τοπικός θρύλος κάνει λόγο για μια παραδεισένια «Πόλη του Θεού Πιθήκου», στην οποία κατέφυγαν οι Ινδιάνοι για να γλιτώσουν από τους ισπανούς κονκισταδόρ.

Από τη δεκαετία του 1929, πολλοί προσπάθησαν να βρουν τη Λευκή Πόλη. Ένας από αυτούς ήταν ο εκκεντρικός εξερευνητής Θίοντορ Μόρντε, ο οποίος επέστρεψε από την κοιλάδα της Μοσκίτια με χιλιάδες αρχαία αντικείμενα, υποστηρίζοντας ότι είχε βρει την περίφημη πόλη. Αρνήθηκε όμως να αποκαλύψει τη θέση της, φοβούμενος τη λεηλασία, και τελικά αυτοκτόνησε παίρνοντας μαζί το μυστικό του.

Το 2012, δύο ντοκιμαντερίστες, ο Στιβ Έλκινς και ο Μπιλ Μπένενσον, πέταξαν πάνω από την περιοχή και σάρωσαν τη ζούγκλα με όργανο Lidar, το οποίο μπορεί να καταγράφει το ανάγλυφο του εδάφους ακόμα και κάτω από πυκνή βλάστηση.

Η ανάλυση των εικόνων αποκάλυψε τεχνητούς σχηματισμούς σε μήκος άνω των 1.500 μέτρων -το έδαφος γύρω από το ποτάμι της περιοχής έδειχνε να είχε διαμορφωθεί από ανθρώπινο χέρι.

Για την επιβεβαίωση των υποψιών τους, αρχαιολόγοι από την Ονδούρα και τις ΗΠΑ οργάνωσαν την τελευταία αποστολή, στην οποία συμμετείχαν μεταξύ άλλων ένας ανθρωπολόγος και ένας μηχανικός συστημάτων Lidar. Μέλη των ειδικών δυνάμεων της Ονδούρας ανέλαβαν τη φύλαξη του προσωπικού και του εξοπλισμού.

Η αποστολή επιβεβαίωσε τις παρατηρήσεις από αέρος -επρόκειτο όντως για μια χαμένη πόλη. Οι αρχαιολόγοι πιστεύουν πλέον ότι υπάρχουν πολλές ακόμα «χαμένες πόλεις» αυτού του μυστηριώδους πολιτισμού της Μεσοαμερικής.

Οι θησαυροί, όμως, ήδη κινδυνεύουν: αγρότες που αποψιλώνουν τη ζούγκλα για να δημιουργήσουν βοσκοτόπια για τις αγελάδες τους έχουν φτάσει σε απόσταση μερικών δεκάδων χιλιομέτρων από τα πολύτιμα ερείπια. Η περιοχή της Μοσκίτια έχει γίνει ένας από τους μεγαλύτερους παραγωγούς βοδινού κρέατος στην Κεντρική Αμερική και τροφοδοτεί αλυσίδες ταχυφαγείων στις ΗΠΑ.

Όπως προειδοποίησε ο Βιρτζίλιο Παρέντες Τραπέρο, διευθυντής του Ινστιτούτου Ανθρωπολογίας και Ιστορίας της Ονδούρας, υπό την αιγίδα του οποίου πραγματοποιήθηκε η τελευταία αποστολή, «αν δεν κάνουμε κάτι άμεσα, το μεγαλύτερο μέρος του δάσους της κοιλάδας θα έχει χαθεί σε οκτώ χρόνια».

«Η κυβέρνηση της Ονδούρας είναι αποφασισμένη να προστατεύσει την περιοχή, δεν έχει όμως τα χρήματα. Χρειαζόμαστε επειγόντως διεθνή υποστήριξη» είπε.

Επιμέλεια: Βαγγέλης Πρατικάκης

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ