Οι «ανεπιθύμητοι» μουσουλμάνοι της Γαλλίας

Ο Μπαράτ Κουνταρί γεννήθηκε στη Νιγηρία, αλλά είναι Ινδός. Τα τελευταία πέντε χρόνια ο φωτογράφος βάζει στο επίκεντρο του φωτογραφικού του φακού τους απανταχού μουσουλμάνους της οικουμένης, από την Αφρική μέχρι τις ΗΠΑ κι από το λονδρέζικο Σίτι μέχρι την Μασσαλία, την γαλλική πόλη όπου σήμερα ζουν οι περισσότεροι μουσουλμάνοι στην Γηραιά Ήπειρο: ένας στους τρεις κατοίκους της πιστεύει στον Μωάμεθ.

Οι New York Times αποτάθηκαν στον Κουνταρί γιατί είναι από τους ελάχιστους ανθρώπους που κατάφεραν να διεισδύσουν στις ισλαμικές φτωχογειτονιές της Μασσαλίας, μιας μεγαλούπολης διαβόητης για την θέση της τόσο ως ευρωπαϊκός κόμβος λαθρεμπορίου ναρκωτικών, όσο κι ένα μέρος όπου ολόκληρες γειτονιές έχουν ξεφύγει από τον έλεγχο της αστυνομίας και βρίσκονται στα χέρια των γκάνγκστερ.

Κυρίως όμως, απεικονίζει τη σκληρή πραγματικότητα των νεαρών μουσουλμάνων, οι οποίοι, όπως τονίζει, ουδέποτε έγιναν αποδεκτοί από την γαλλική κοινωνία ως ισότιμοι πολίτες, οπότε είχαν ως μόνη τους διέξοδο να στραφούν όλο και πιο βαθιά, όλο και πιο ριζοσπαστικά στη θρησκεία τους.

Για τις ανάγκες του πρότζεκτ του που ονομάζεται The Silence Of Others (Η Σιωπή των Άλλων), ο Κουνταρί επισκέφτηκε μουσουλμάνους όλων των ηλικιών, άντρες και γυναίκες, μορφωμένους και αμόρφωτους, πλούσιους και φτωχούς.

«Κανείς απ’ όσους συνομίλησα δεν ένιωσε πραγματικά ευπρόσδεκτος στη χώρα αυτή. Όλοι τους ένιωσαν λίγο έως πολύ ανεπιθύμητοι», λέει ο Κουνταρί που επισκέφτηκε τα περισσότερα από τα συνολικά 60 μουσουλμανικά τεμένη που έχουν ανεγερθεί σε όλη την Μασσαλία προκειμένου να εξυπηρετήσουν τις θρησκευτικές ανάγκες του 35% του πληθυσμού της.

«Μετά από όλα αυτά, κατέληξα στο συμπέρασμα πως κάποιοι εξ’ αυτών ριζοσπαστικοποιήθηκαν σε αυτή τη μορφή του Ισλαμισμού που είδαμε πρόσφατα [σ.σ: εννοεί την επίθεση στο περιοδικό Σαρλί Εμπντό] προκειμένου να ξαναβρούν την αίσθηση της οικειότητας και της αδελφοσύνης που τους έλειπε. Οι νέοι αυτοί άνθρωποι δεν έχουν χρήματα, ούτε δουλειά και μετά από διαδοχικές απορρίψεις, βρήκαν επιτέλους [στον ριζοσπαστικό ισλαμισμό] συμπόνια και κατανόηση –και μάλιστα όχι μόνο για την παρούσα ζωή, αλλά και για το επέκεινα», επισημαίνει ο νεαρός φωτογράφος.

Ο Κουνταρί καταλήγει πως «παρόλο που είμαι Ινδουιστής, θεωρώ εξαιρετικά ανησυχητικό αυτό το ολοένα και μεγαλύτερο χάσμα ανάμεσα σε μουσουλμάνους και μη-μουσουλμάνους. Έχω ζήσει δίπλα σε πολλούς μουσουλμάνους και ως ινδουιστής έχω κοινό με αυτούς αυτή την διαρκή τους πάλη να βρουν την χαμένη θρησκευτική και κοινωνική τους ταυτότητα».

Επιμέλεια: Κωνσταντίνος Τσάβαλος

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ