Στο σχολείο μιλάμε μόνο για την επανάσταση του 1821, άντε και για τα Ορλωφικά. Αν όμως διαβάσει κανείς την ιστορία της Τουρκοκρατίας θα δει πως οι Έλληνες έκαναν γύρω στις 50 αποτυχημένες εξεγέρσεις με τρομακτικό κόστος σε αίμα, σκλαβιά και βάσανα.

Τα χαρακτηριστικά των αποτυχημένων αγώνων για την ελευθερία ήταν:

  • Προχειρότητα (προετοιμασία λίγων μόνο μηνών το πολύ)
  • Ανεδαφική υπεραισιοδοξία (ξεκινάμε εμείς και θα ενωθούν μαζί μας και άλλοι παρότι δεν μπήκαμε καν στον κόπο να τους ενημερώσουμε)
  • Κλειστή ομοιογενής ομάδα επαναστατών (μόνο αγρότες ή μόνο αρματολοί και κλέφτες από μια συνήθως περιοχή)
  • Αρχηγός με μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του (μη μου πείτε πως θέλετε και παραδείγματα).

Αντίθετα η επιτυχημένη μας προσπάθεια δούλεψε πολύ διαφορετικά.

  • Μακρόχρονος σχεδιασμός (1814-1821)
  • Πανελλαδική οργάνωση (Από τη Βλαχία ως την Κρήτη)
  • Προσπάθεια ανοιχτή σε όλους (Πλούσιοι, Φτωχοί, Ιερείς, Κοτζαμπάσηδες, Στρατιωτικοί, η Φιλική Εταιρεία είχε απ’ όλους αν και σε διαφορετικές αναλογίες).
  • Ηγέτες χωρίς καμία προσωπική φιλοδοξία. Παρόλα αυτά όλοι τους ικανοί άνθρωποι επιτυχημένοι στις προσωπικές τους δραστηριότητες.

Εγώ λοιπόν το βάζω στα πόδια όταν βλέπω ανίκανους να το παίζουν σήμερα Κολοκοτρώνηδες και να μας καλούν σε αντίσταση εναντίον των κακών ξένων χωρίς ξεκάθαρο σχέδιο, ικανούς συνεργάτες και πλατιές συμμαχίες.

Όταν δω κάποιον να μου θυμίζει Φιλική Εταιρεία θα δώσω και τη ζωή μου για την Ελλάδα. Αλλά μέχρι τότε προτιμώ να προσκυνάω τον Πατισάχ.

Γιώργος Επιτήδειος του Στεφάνου

Οικονομολόγος-προγραμματιστής, πολιτικά ανένταχτος

Γιώργος Επιτήδειος