Ιδιαιτέρως εγκωμιαστικά σχόλια για το νέο κύμα του ελληνικού κινηματογράφου επιφύλαξε ο σκηνοθέτης Τζιμ Τζάρμους στη συνέντευξη Τύπου που έδωσε στη Θεσσαλονίκη, έχοντας παρουσιάσει στην τελετή έναρξης του 54ου ΦΚΘ την καινούρια του ταινία «Μόνο οι Εραστές Μένουν Ζωντανοί».

Ερωτηθείς εάν είναι απογοητευμένος από το γεγονός ότι γίνεται όλο και πιο δύσκολο να εξασφαλίσει χρήματα για τα γυρίσματα των ταινιών του, ο Τζάρμους είπε: «Αγαπώ πολύ την κινηματογραφική φόρμα. Είναι πολύ δύσκολο να βρεθούν χρήματα, αλλά το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να συνεχίζω. Και όπως βλέπω από το ελληνικό κύμα του παράξενου, υπάρχουν παντού άνθρωποι που διαφυλάσσουν το σινεμά».

Σε ερώτηση εάν έχει αλλάξει το ανεξάρτητο σινεμά, αναρωτήθηκε: «Πώς ορίζουμε το ανεξάρτητο σινεμά; Στις ΗΠΑ έχει μετατραπεί σε εργαλείο μάρκετινγκ. Ίσως το ελληνικό νέο κύμα με τους χαμηλούς προϋπολογισμούς να είναι το μέλλον. Παλιά τα πράγματα ενδιαφέρονταν για τα βασικά. Αυτό πρέπει να γίνει και τώρα. Οι ταινίες πρέπει να γυρίσουν στην ποίησή τους».

Δήλωσε ότι για τον ίδιο, μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχουν αυτά που ανήκουν στο περιθώριο και όχι στην επικρατούσα τάση. «Εκεί είμαι και εγώ» είπε.

«Στην Ελλάδα, τη Ρουμανία, το Ιράν υπάρχουν τα τελευταία χρόνια όμορφοι κήποι ταινιών. Διατηρώ πολλή ελπίδα μέσα μου. Δεν μπορείς να σκοτώσεις την όμορφη φόρμα που είναι το σινεμά» είπε.

Η νέα του ταινία που έχει αποσπάσει πολύ καλές κριτικές έχει ως ήρωες δύο βρικόλακες. «Δεν πρόκειται για ταινία τρόμου, έχουν γίνει χιλιάδες τέτοιες» είπε. «Όπως και έχουν γίνει χιλιάδες βαμπιρικές, μη ταινίες τρόμου» πρόσθεσε αναφερόμενος σε ταινίες του είδους (όπως το Let the Right One In) που του άρεσαν πολύ.

«Πρόκειται για μια ερωτική ιστορία και μια μελέτη χαρακτήρων» είπε. Οι ήρωές του, ο Αδάμ και η Εύα είναι δύο ρομαντικοί βρικόλακες που αγαπούν την τέχνη και την επιστήμη.

«Θέλατε να φτιάξετε μία χρονοκάψουλα και να διατηρήσετε σε αυτήν όλα αυτά που αγαπάτε, τη μουσική, τα πρόσωπα, τις ταινίες;» ρωτήθηκε ο σκηνοθέτης.

«Όχι» είπε ο Τζάρμους. «Αυτό θα ήταν αυθάδεια. Αλλά αν κάποιος ακούσει μια μουσική στην ταινία μου ή δει κάτι που δεν ξέρει και το ερευνήσει, τότε θα είμαι ευτυχισμένος» πρόσθεσε.

«Η ζωή είναι σαν μια μικρή φλόγα που τρεμοπαίζει. Αλλά είμαστε εδώ και πρέπει να τη ζήσουμε. Αντίθετα από τους ήρωές μου, δεν θα ήθελα να ζω για πάντα. Θα ήθελα, βέβαια, να ζω πολύ περισσότερο, αλλά και ο θάνατος είναι μέρος ενός κύκλου» είπε.

Ερωτηθείς για τη συνεργασία του με τον Χρήστο Κωνσταντακόπουλο, παραγωγό της ταινίας, είπε: «Ο Χρήστος ήταν ο φύλακας-άγγελος της ταινίας μας. Δεν είχαμε συγκεντρώσει τα απαραίτητα χρήματα και τότε ένας φίλος μου είπε ότι υπάρχει ένας Έλληνας, πολύ σημαντικός για το είδος των ταινιών που κάνουμε εμείς. Τον ρώτησα: «Μήπως είναι κανένας Έλληνας που του αρέσουν τα πάρτι και θέλει να γνωρίσει την Πάρις Χίλτον;» Αλλά μόλις μου είπαν ποιος ήταν ενθουσιάστηκα. Είχα μιλήσει μαζί του και θεωρώ ότι είναι υπέροχος άνθρωπος».

Στην ταινία οι βρικόλακες ζουν με αίμα, το οποίο παραλληλίζεται κάπως με τη χρήση ενός ναρκωτικού. Ποιο είναι το δικό του «ναρκωτικό»; «Η ανθρώπινη φαντασία και η φυσική παρουσία του κόσμου. Ο ήλιος, το φεγγάρι, το δώρο του να είσαι συνειδητοποιημένος» είπε. «Δεν παίρνω κάποιο πραγματικό ναρκωτικό. Αυτά τα δοκίμασα χρόνια πριν» λέει, κάνοντας το κοινό να ξεσπάσει σε γέλια.

Είπε ότι θαυμάζει την τηλεόραση και ότι έχει κάποιες ιδέες για τηλεοπτικές σειρές. «Υπάρχει, όμως, μια δυσκολία: ότι θέλω να είμαι ανεξάρτητος. Να διαλέγω τους συνεργάτες μου και να έχουμε πλήρη καλλιτεχνική ελευθερία. Θα μου άρεσε να κάνω κάτι, εάν ήταν με αυτούς τους όρους».

Αναφέρθηκε, ακόμα, και στον θάνατο του Λου Ριντ. «Δεν ήμασταν φίλοι, τον είχα γνωρίσει όμως και είχαμε μιλήσει. Ήταν ο νονός της μουσικής στη Νέα Υόρκη. Στην αρχή όλοι θεωρούσαν τη μουσική του θόρυβο, αλλά κοιτάξτε τι επίδραση είχε. Δεν χάθηκε η κληρονομιά του».

Όσο για τη δική του κληρονομιά; «Θα απαντήσω με κάτι που είχε πει ο Άκι Καουρισμάκι όταν τον ρώτησαν κάτι αντίστοιχο: «Ευτυχώς το πέπλο της ιστορίας θα μας εξαφανίσει όλους»».

Αποστολή: Αγγελική Στελλάκη

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ

Headlines