Αυτό που έκανε τη σαλιγκαροτροφία αμέσως ελκυστική και δημοφιλή στους ενδιαφερόμενους καλλιεργητές είναι αδιαμφισβήτητα η αρκετά καλή τιμή του τελικού παραγόμενου προϊόντος, αλλά και η μεγάλη στρεμματική απόδοση.
Αυτά, σε συνδυασμό με την τελμάτωση της αγροτικής παραγωγής των τελευταίων χρόνων, έδωσαν την εικόνα μιας ιδανικής λύσης, στην εκτροφή σαλιγκαριών.
Είναι όμως έτσι; Η αλλιώς, είναι τόσο απλά τα πράγματα;


Αν ψάξει κανείς στο Διαδίκτυο θα βρει πληθώρα πληροφοριών από «ειδικούς» στην σαλιγκαροτροφία. Σειρά από σεμινάρια και ημερίδες λαμβάνουν χώρα, ανά τακτά διαστήματα προς κατάρτιση των ενδιαφερομένων, που όμως πολλά από αυτά θα τα χαρακτηρίζαμε ανεπαρκή και ίσως αποπροσανατολιστικά.
Καλό λοιπόν θα είναι, κάποιος που ξεκινάει να μπει σ’ αυτό το χώρο, να αποκτήσει μια πιο σφαιρική και εμπεριστατωμένη άποψη και να μη στηριχτεί στις οδηγίες ενός και μόνο «καθοδηγητή» .

Αρχικά θα πρέπει να αποφασίσει με ποιο είδος σαλιγκαροτροφίας θα ασχοληθεί.
Συνοπτικά θα αναφέρουμε πως τα δυο συνηθέστερα είναι αυτό του εκτατικού ή ανοιχτού τύπου και εκείνου του εντατικού ή κλειστού τύπου, με εκατέρωθεν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα.

Στη συνέχεια θα πρέπει να επιλεγεί με προσοχή ο χώρος της εγκατάστασης, έτσι ώστε να τηρούνται οι προϋποθέσεις, για να είναι βιώσιμη και αποτελεσματική η καλλιέργεια σε βάθος χρόνου.
Προσοχή επίσης χρειάζεται και στη προμήθεια του γόνου (αρχικών σαλιγκαριών), ως προς τη προέλευση και τη ποιότητα αυτού. Έχει παρατηρηθεί στο παρελθόν να προμηθεύονται καλλιεργητές αμφιβόλου προέλευσης γόνο, με αποτέλεσμα να αποτυγχάνουν στην εκτροφή, να ζημιώνονται οικονομικά και να απογοητεύονται στη πορεία.

Τέλος η διάθεση του τελικού προϊόντος είναι ίσως και το μεγάλο μυστικό για την επιτυχία της συγκεκριμένης καλλιέργειας. Όσοι εκ των εκτροφέων (κυρίως μικρής παραγωγής) έχουν τη δυνατότητα να διαθέσουν το προϊόν τους στην τοπική αγορά (εστιατόρια, λαϊκές, κλπ) είναι ίσως μια ιδανική λύση. Για μεγαλύτερες βέβαια παραγωγές θα πρέπει οι ενδιαφερόμενοι να απευθυνθούν σε μεταποιητικές μονάδες του εξωτερικού, γιατί προς το παρών στη χώρα μας κάτι τέτοιο δεν υπάρχει.

Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε πως:
αν κάποιος δει σοβαρά τη σαλιγκαροτροφία, καταρτιστεί επαρκώς και έχει όρεξη να δουλέψει μεθοδευμένα και όχι πρόχειρα, αξίζει πραγματικά να επιχειρήσει και να επενδύσει σε αυτό.
Μεγάλη σημασία κατά τη γνώμη μου θα έχει τα επόμενα χρόνια η καλή συνεργασία και συμπόρευση των Ελλήνων σαλιγκαροτρόφων, κυρίως στη διεθνή αγορά, έτσι ώστε να καταφέρει το ελληνικό σαλιγκάρι να αποκτήσει μια εξέχουσα θέση, γεγονός που ενισχύεται άλλωστε από τη γεωγραφική θέση της χώρας μας.

Κωνσταντάκος Δημήτρης, Γεωπόνος Γ.Π.Α
Επιμέλεια: Εύα Χατζηαργυροπούλου

in.gr