Τζόναθαν Φράνζεν: Με πολλά ερωτήματα και καλές κριτικές το νέο βιβλίο

Ελισάβετ Σταμοπούλου

Με θετικές κριτικές υποδέχονται το νέο βιβλίο, Purity, του Τζόναθαν Φράνζεν, τα ξένα μέσα, κάνοντας λόγο για ένα μυθιστόρημα που θέτει σύγχρονα ερωτήματα, διαθέτει επίκαιρο χαρακτήρα αφού βρίσκεται στην καρδιά της διαδικτυακής εποχής, δεν εξαλείφει όμως τα στερεότυπα που εντοπίζονται και στα προηγούμενα έργα για τις γυναίκες.

Η ελληνική έκδοση του Purity θα κυκλοφορήσει το 2016, και η ιστορία έχει ως εξής: Η νεαρή Pip Tyler δεν γνωρίζει ποια πραγματικά είναι. Γνωρίζει όμως πως το πραγματικό της όνομα είναι Purity, ότι είναι επιβαρυμένη με ένα φοιτητικό χρέος της τάξης των 130.000 δολαρίων, συναναστρέφεται με αναρχικούς του Όουκλαντ και η σχέση με τη μητέρα της είναι δύσκολη. Δεν έχει όμως καμία ιδέα για το ποιος είναι ο πατέρας της, γιατί η μητέρα της επέλεξε να ζει ως έγκλειστη με ψεύτικο όνομα και ούτε γνωρίζει πώς μπορεί να έχει μια φυσιολογική ζωή.

O Telegraph μιλά για ένα μυθιστόρημα που περιλαμβάνει πολλά στοιχεία: αγάπη, φόνο, οικογενειακή τρομοκρατία, ντροπιαστικό σεξ, σκληρό σεξ, μοναχικό σεξ, διαδικτυακές διαρροές, ελλείψεις πυρηνικών όπλων, ελλείψεις πατεράδων, καταθλιπτικές μητέρες και διαταραχές εντέρου. Εκείνο που σημειώνει ότι εκλείπει σε μεγάλο βαθμό είναι η ίδια η αγνότητα, όπως είναι ο τίτλος του βιβλίου. Στον αντίποδα, η εφημερίδα επισημαίνει πως είναι ένα βιβλίο για την αναπόφευκτη διαφθορά.

Αποδεικνύει για άλλη μια φορά τη συγγραφική του δεινότητα, αναφέρει ο Guardian στην κριτική του για το νέο βιβλίο του Φράνζεν. Στο σημείο όμως που ρίχνει μαύρο μελάνι είναι στο θέμα της απεικόνισης των γυναικών. Η εφημερίδα κάνει λόγο για μονόπλευρη παρουσίαση επισημαίνοντας συγκεκριμένα: «Απογοητευτικά ήταν τα στερεότυπα που κουβαλούσαν οι γυναικείοι χαρακτήρες: τρελές μητέρες, μεσόκοπες γυναίκες που βασανίζονται με τη σκέψη του εάν πρέπει ή όχι να αποκτήσουν παιδιά, κοπέλες και σύζυγοι που θα προτιμούσαν να συζητούν με τις ώρες για τα συναισθήματά τους παρά να κάνουν έρωτα».

Ακόμη, ο συντάκτης του άρθρου του Guardian σημειώνει: «Εάν μου έλεγαν ότι το »Purity» είναι το πρώτο μυθιστόρημα άγνωστου συγγραφέα – ανδρός ή γυναικός- υποθέτω πως θα θαμπωνόμουν από τις πλούσιες εικόνες, τους μεστούς διαλόγους, τις γλαφυρές περιγραφές για τη σύγχρονη ζωή, και θα έλεγα ότι αυτός που γράφει το βιβλίο έχει ένα εκπληκτικό μέλλον».

Με το «Purity» ο Τζόναθαν Φράνζεν έρχεται αντιμέτωπος με ζητήματα που αφορούν στο Διαδίκτυο, στις μητέρες, στην αλήθεια, αναφέρει ο Washington Post επισημαίνοντας πως τα μυθιστορήματα του Φράνζεν «δεν ήταν ποτέ ιδανικά ως δώρα στη Γιορτή της Μητέρας». Προσθέτει, δε, πως το βιβλίο πραγματεύεται και ένα ακόμη σύγχρονο θέμα: Τη σχέση ανάμεσα στο απόρρητο και στη δύναμη στην εποχή του Διαδικτύου.

Ο Independent με τη σειρά του αναφέρει πως το «Purity» ακολουθεί τα βήματα των προγενέστερων «Freedom» και «The Corrections», λέγοντας πως είναι γεμάτο από μικρές ενότητες, έξυπνη παρατήρηση και αστεία περιγραφή. Επιπλέον, αναφέρεται πως ο Φράνζεν γράφει με έναν κωμικό και συμπαθητικό τρόπο για τους ήρωές του, κατανοώντας τη ζωή τους.

To μυθιστόρημα «Purity» διακρίνεται από πληρότητα, παρατηρούν οι New York Times, που με έναν περίεργο τρόπο τραβά την προσοχή του αναγνώστη. Και αυτοί εντοπίζουν ομοιότητα με τα προηγούμενα βιβλία «Freedom» και «The Corrections», καθώς το «Purity» βλέπει τους χαρακτήρες του ως ενδιαφέροντες με ποικίλα κίνητρα και συναρπαστικές προθέσεις.

Ωστόσο, σημειώνεται ότι έχει μετριαστεί η ειρωνεία που ο Φράνζεν χρησιμοποιούσε σε μεγάλο βαθμό στο «Freedom», με τις προτάσεις να είναι γραμμένες με έναν πιο ήρεμο τρόπο, χωρίς να παρατηρείται τάση για επίδειξη.

Τζόναθαν Φράνζεν: «Έγινα αυτός που είμαι χάρη στον Κάφκα»

«Είμαι υπερήφανος που γράφω βιβλία τα οποία δεν γίνονται ταινίες», είχε αναφέρει ο βραβευμένος συγγραφέας Τζόναθαν Φράνζεν σε εκδήλωση της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης.

Eίναι από τους συγγραφείς εκείνους που διχάζουν. Οι ιδεολογικές ανησυχίες του και οι ηθικολογίες του πάνω στην τεχνολογία και στο περιβάλλον έχουν προκαλέσει συζητήσεις. Διεθνή μέσα τον έχουν χαρακτηρίσει όμως νέο Τολστόι και νέο Ντίκενς μαζί, με τη μεγάλη επιτυχία του συγγραφέα να φέρνει το τρίτο του βιβλίο, «Διορθώσεις» (2001), που είχε φιγουράρει στις πρώτες θέσεις των best seller.

Έχει επιλεγεί στο εξώφυλλο του περιοδικού Time ως «Σπουδαίος Αμερικανός Μυθιστοριογράφος» και iδιαίτερη μνεία έχει κάνει στον Κάφκα, λέγοντας: «Έγινα αυτός που είμαι χάρη στον Κάφκα».

Ο κόσμος του άλλαξε από την ηλικία των 20 και μετά. Ενώ στο γυμνάσιο διάβαζε λαϊκή λογοτεχνία και βιβλία επιστημονικής φαντασίας, στα πανεπιστημιακά χρόνια άρχισε να γνωρίζει τους ρώσους κλασικούς.

entertainment.in.gr