Η Νάντια Σπηλιωτοπούλου μιλάει στο in.gr για το πρώτο της παιδικό βιβλίο

Το βιβλίο είναι βασισμένο σε ποίηση του Ιωάννη Γρυπάρη και του Μιλτιάδη Μαλακάση όπως επίσης και σε δημοτικά τραγούδια.

Συνέντευξη: Πάνος Βασιλάκης FΒ / @Tw / in

Έχετε πει ότι αφορμή για να δημιουργηθεί αυτό το βιβλίο ήταν ότι δεν ξέρατε να λέτε παραμύθια στη κόρη σας. Πόσο δύσκολο ήταν να γραφτεί αυτό το βιβλίο;

Δεν έγραψα το βιβλίο αυτό γιατί αναίρεσα ότι είχε γραφτεί μέχρι τώρα. Η δική μου αδυναμία στην αφήγηση ενός κλασικού παραμυθιού ολόκληρου με έκανε να ανατρέξω στην ποίηση και σε άλλα κείμενα που γνώριζα καλύτερα και αγαπούσα ιδιαίτερα, και τότε όταν ανακάλυψα ότι αυτό το υλικό το λησμονημένο είχε προς μεγάλη μου έκπληξη ανταπόκριση ακόμα και σε παιδικές ηλικίες κάτι που πριν δεν το φανταζόμουν. Παρά όμως τον ενθουσιασμό μου δεν σας κρύβω και τον φόβο και την ευθύνη που ένιωσα απέναντι σε αυτά τα ποιήματα. Και ναι σε κάποια σημεία δυσκολεύτηκα πολύ! Ειδικά στο δημοτικό τραγούδι (παραλογή) γατί εκεί πιο πολύ από τα άλλα, η γραφή ήταν τόσο συμπυκνωμένη που ήταν δύσκολη οποιοδήποτε παρέμβαση. Αυτό το παραμύθι με παίδευε μέχρι την τελευταία στιγμή που θα έφευγε για το τυπογραφείο.

Το βιβλίο «Παραμύθια από τ’ άλλα… τα λησμονημένα» σε τι ηλικίες απευθύνεται;

Δεν ξέρω αν μπορώ να το προσδιορίσω ή να το περιορίσω με βάση την ηλικία. Εγώ ήρθα σε επαφή με το πρωτότυπο υλικό σε μεγάλη ηλικία, η κόρη μου σε πολύ μικρή και μας γοήτευσε και τις δύο το ίδιο. Από αυτό το πρώτο διάστημα πάντως που κυκλοφορεί το βιβλίο βλέπω να αγγίζει διάφορες ηλικίες.

Η ιδέα το βιβλίο να συνοδεύεται και από cd πως την σκεφτήκατε; Γιατί δηλαδή δεν γράψατε ένα απλό παραμύθι;

Ήταν βασική προϋπόθεση να καταλήξουμε στα 3 πρωτότυπα κείμενα. Δεν υπήρχε καμία διάθεση οικειοποίησης αυτού του σπάνιου λογοτεχνικού υλικού. Θέλαμε στο τέλος ο αναγνώστης να ακούσει μέσα από την αφήγηση των ηθοποιών τα ποιήματα, να ακούσει αυτή την υπέροχη γλώσσα και να νιώσει την ατμόσφαιρα και το άρωμα μιας άλλης εποχής με την συντροφιά της μελωδίας.

Για να ολοκληρωθεί αυτό το βιβλίο, πόσο χρονικό διάστημα χρειάστηκε;

Δουλέψαμε σταδιακά με τους βασικούς συντελεστές (τον Γιώργο Θεοδώρου στην εικονογράφηση και το Φίλιππο Πλιάτσικα στη μουσική) παράλληλα με τις άλλες δραστηριότητες που όλοι μας είχαμε και στο σύνολο χρειάστηκε περίπου 2 χρόνια.

Πώς προέκυψε η συνεργασία σας με τους: Μάριο Αθανασίου, Τζώρτζια Κεφαλά, Στεφανία Κριεζή, Πηνελόπη Μαρκοπούλου, Χάρη Φλέουρα, Δέσποινα Ψαροπούλου που αφηγούνται παραμύθια στο cd;

Αυτό το βιβλίο δημιουργήθηκε από μια παρέα χωρίς χρονικούς ή άλλους περιορισμούς. Με όλους τους συνεργάτες με συνδέει μια φιλία και με τους περισσότερους έχουμε συνεργαστεί στο θέατρο. Όταν λοιπόν τους πήρα τηλέφωνο ήταν όλοι πρόθυμοι και τους ευχαριστώ ιδιαίτερα γι αυτό! Όταν βρεθήκαμε πια όλοι μαζί στο στούντιο το διασκεδάσαμε και το χαρήκαμε πάρα πολύ.

Πόσο σημαντική θεωρείτε την εικονογράφηση σε ένα παιδικό βιβλίο; Πώς έγινε η συνεργασία με το Γιώργο Θεοδώρου που έκανε την εικογράφηση του βιβλίου;

Η εικονογράφηση σε ένα παραμύθι είναι το 50% του βιβλίου. Το παιδί περιμένει να δει την πρώτη εικόνα από αυτό που διαβάζει για να του συμπληρώσει ή να του επιβεβαιώσει αυτό που είδε με τα μάτια της φαντασίας του! Με τον Γιώργο δεν γνωριζόμασταν πριν. Είδα μια δουλειά του, μου άρεσε πολύ πως χρησιμοποιούσε το φως στις εικόνες του και ήθελα πολύ να συνεργαστούμε. Του οφείλω πολλά Βρισκόμασταν τα καλοκαίρια στο Πήλιο και ότι μου κατέβαινε στο κεφάλι εκείνος πριν προλάβω να το αναιρέσω το είχε κάνει εικόνα. Και αυτό ήταν για μένα μια σημαντική ώθηση να πάω παρακάτω.Δεν με άφηνε να κάνω πίσω και να κρυφτώ στην αναβλητικότητα μου. Πραγματικά νιώθω πολύ τυχερή που τον γνώρισα!

Θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας την πρώτη φορά που διαβάσατε το βιβλίο αυτό στην κόρη σας, ποια ήταν η αντίδρασή της; Της άρεσε;

Η κόρη μου ήταν παρούσα σε όλη την διαδικασία και μάλιστα πολλές φορές ζητούσα την γνώμη της και δεχόμουνα την κριτική της. Συμμετείχε ενεργά! Μια πολύ ιδιαίτερη στιγμή όμως ήταν όταν πήγαμε μαζί στον Ιανό τα Χριστούγεννα και το είδαμε πρώτη φορά πια με τη μορφή ενός ολοκληρωμένου βιβλίου. Η χαρά μας ήταν απερίγραπτη. Ήταν σαν να μας είχε φέρει δώρο ο Άγιος Βασίλης!!!

Είχατε σκεφτεί ποτέ ότι θα γράφατε βιβλίο και μάλιστα παιδικό;
Όχι εγώ ποτέ. Οι γύρω μου συχνά με παρότρυναν να κάνω κάτι με αυτό αλλά ήμουν πάντα αρκετά δειλή. Η συγγραφή είναι μεγάλη έκθεση πολύ μεγαλύτερη από αυτή που έχω βιώσει στη σκηνή ως ηθοποιός.

Βίντεο από την παρουσίαση του βιβλίου στον Ιανό

Έχετε σκοπό να εκδώσετε κάποιο άλλο βιβλίο, ίσως ξανά παιδικό;

Γράφω συχνά γιατί είναι ένας τρόπος έκφρασης που με ησυχάζει. Δεν γίνετε αυτό με κάποιο σκοπό ή στόχο. Δουλεύουμε με τον Γιώργο Θεοδώρου μια ιδέα για ακόμα ένα παιδικό παραμύθι γιατί απλά μας αρέσει αυτή η διαδικασία. Αν όλο αυτό που έχω άναρχα στο μυαλό μου καταφέρει να γίνει κάτι που ενδεχομένως να έχει κάποιο ενδιαφέρον θα ήταν ευλογία να φύγει και πέρα από μένα.

Θεωρείτε τα παιδιά «δύσκολο» κοινό;

Δεν θεωρώ τα παιδιά δύσκολο κοινό με την έννοια αν θα γίνουμε αρεστοί σε αυτά και αν θα μας αποδεχτούν. Θεωρώ και νιώθω όμως πολύ μεγάλη την ευθύνη που έχουμε προς τα παιδιά όταν τους προτείνουμε ένα βιβλίο, μια θεατρική παράσταση ή κάποια μουσικά ακούσματα.

Όταν ήσασταν μικρή διαβάζατε παιδικά βιβλία και τι είδους; Τώρα διαβάζετε βιβλία;

Για μένα όταν ήμουν μικρή θα έλεγα τα παραμύθια μου ήταν οι στοίχοι των τραγουδιών. Και ευτυχώς από τους γονείς μου έπαιρνα καλά μουσικά ακούσματα. Άκουγα μουσική και μπροστά μου εμφανίζονταν κόσμοι ολόκληροι και η φαντασία μου κάλπαζε. Υπήρχε και μια σειρά βιβλίων «οι υπέροχοι 7» «οι 5 φίλοι» αν θυμάμαι καλά που ήταν περισσότερο ιστορίες μυστηρίου. Τώρα υπάρχουν περίοδοι που χάνομαι σε λογοτεχνικά βιβλία και άλλες που απέχω κυρίως λόγο χρόνου. Πάντα όμως στο θέατρο η αναζήτηση μου και η πρώτη προσέγγιση ενός ρόλου ξεκινάει από κάποιο βιβλίο από το οποίο θα μπορέσω να αντλήσω πληροφορίες για να μπω στην ατμόσφαιρα της εποχής και στην ιδιοσυγκρασία του ρόλου.

Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;

Με ελκύει πολύ η Λατινοαμερικάνικη Λογοτεχνία και η Ρώσικη. Γκαμπριελ Γκαρσία Μάρκες, Οκτάβιο Πας, Α. Τσεχωφ, Μ. Μπουλγκακοφ επίσης Λόρκα Μαμετ, Κοκτώ. Από Έλληνες σύγχρονους συγγραφείς μου αρέσει ο Γ.Ξανθούλης και Ε. Τριβιζάς στο είδος των παραμυθιών. Από ποιητές ο Καβάφης, ο Σεφέρης, ο Καββαδίας, ο Παμπλο Νερούδα. Και έχω σαν ευαγγέλιο ένα βιβλίο με επιστολές του Κρισναμουρτι.

Ποια είναι τα επαγγελματικά σας σχέδια για το μέλλον;

Στις 15 Μαρτίου μαζί με τον Γιώργο Χωραφα θα παρουσιάσουμε στο Gazi Live στα πλαίσια της μουσικής παράστασης «Η άλλη πλευρά του μπλε», αποσπάσματα σε ποίηση του Γ. Σεφέρη, Κ.Π. Καβάφη και Ο.Ελύτη. Είναι μια σειρά παραστάσεων που ξεκίνησε από τον Οκτώβριο στα πλαίσια μιας ευρωπαϊκής περιοδείας και συνεχίζουμε. Σχέδια για το μακρινό μέλλον δεν κάνω. Οξύμωρο θα έλεγα να σχεδιάζεις κάτι στην Ελλάδα του 2014. Ονειρεύομαι και εύχομαι να βρίσκω τρόπους να νιώθω δημιουργική και να εκφράζομαι. Οι στίχοι ενός τραγουδιού του Λ.Παπαδόπουλου ταιριάζουν περισσότερο για αυτή την περίοδο. Δικαίωμα στο όνειρο δικαίωμα στο τίποτα. Όμως με τίποτα δεν μπορείς να μου στερήσεις το όνειρο.

Σε ποιον αφιερώνεται αυτό το βιβλίο;

Στον Φίλιππο, την Κωνσταντίνα και στον παππού μου που έχασα πρόσφατα και εκπροσωπούσε μια γενιά από τις άλλες τις λησμονημένες!