Μήνυμα; Ποιο μήνυμα;

Ενα από αυτά που απομένουν να ακούσουμε από τους αναίσθητους κυβερνητικούς αξιωματούχους είναι πλέον ότι «η ζωή συνεχίζεται».

Αφότου λούφαξαν επί ημέρες, έπαιξαν ξεδιάντροπα θέατρο ενώπιον των Ελλήνων πολιτών, επέδειξαν θράσος πρωτοφανές, είπαν ψέματα και χοντράδες, τώρα ένας ένας εμφανίζονται και προσπαθούν να καλλιεργήσουν το νέο πολιτικό τοπίο πάνω στα απανθρακωμένα πτώματα και τα αποκαΐδια.

Με την βοήθεια των φιλοκυβερνητικών ΜΜΕ, εξαπολύουν επιθέσεις κατά πολιτικών αντιπάλων και επικριτών, καταφεύγουν σε εξωφρενικούς παραλληλισμούς και ανιστόρητες συγκρίσεις, αναζητούν κάτι να πιαστούν όσο βουλιάζουν στην ανεπάρκειά τους και την ενοχή τους.

Οι υπάλληλοί τους στο στα κοινωνικά δίκτυα, ξεσαλωμένοι, έξαλλοι, μεταδίδουν ό,τι εξωφρενικότερο έχει ακουστεί τις τελευταίες δεκαετίες, χωρίς καμία συναίσθηση για τις επιπτώσεις, τις ευθύνες, την μνήμη των νεκρών, την λογική των ζωντανών.

Και ενώ όλα αυτά συνεχίζονται, επιχειρείται η κατασκευή του νέου, θλιβερού παραμυθιού. «Αλλαγή κλίματος» (πολιτικού), «φυγή προς τα εμπρός», «πρωτοβουλίες του Πρωθυπουργού», «ανασχηματισμός». Αναφορές σε ενέργειες τόσο άσχετες με αυτό που έχει συμβεί και τόσο προσβλητικές, που εντείνουν το αίσθημα του θυμού και της απογοήτευσης σε βαθμό απελπισίας.

Θα πρέπει πλέον να αναμένουμε τα χειρότερα. Οι φιέστες για την τάχα έξοδο από τα μνημόνια, πολύ δύσκολα θα ματαιωθούν. Πρέπει όμως να θεωρείται βέβαιο ότι θα προσαρμοστούν στις συνθήκες. Ας μην αποκλείουμε κάποια φαεινή ιδέα. Ας είμαστε προετεοιμασμένοι για μία «σεμνή εκδήλωση», σε ένδειξη δήθεν σεβασμού στην μνήμη των νεκρών…

Και εν συνεχεία ας αναμένουμε την εφετινή παρουσία του Αλέξη Τσίπρα στην Εκθεση Θεσσαλονίκης. Τι θα πρωτοεξαγγείλει και ποια αντίδραση, τίνος, θα επιχειρήσει να πρωτοκατευνάσει. Αν βεβαίως κατορθώσει να περάσει αβρόχοις ποσίν από τις διαμαρτυρίες για το Μακεδονικό, για τις συντάξεις, για το Μάτι, για τα ψέματα, για τις προσβολές, για το θράσος και τον εμπαιγμό.

Δεδομένου ότι στο εγχειρίδιο του Τσίπρα, ο Αντρέας Παπανδρέου κατέχει περίοπτη θέση, πολύ σύντομα θα πρέπει να αναμένουμε και άλλη μία «ξεπατικοτούρα».

Στην θέση που έχει περιέλθει ο Πρωθυπουργός και εφόσον εξακολουθεί να πιστεύει στις ηγετικές του δυνατότητες, κάποια στιγμή να βγει και να εκστομίσει: «λαβαμε το μήνυμα». Το είχε κάνει ο Παπανδρέου έπειτα από την πανωλεθρία του ΠαΣοΚ στις δημοτικές εκλογές του 1986.

Όμως οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ κανένα μήνυμα δεν μπορούν να λάβουν, απλούστατα επειδή δεν τους απασχολεί κάτι τέτοιο. Αρκούνται στην απάθεια και το μούδιασμα του κόσμου, τα οποία ερμηνεύουν ως ενδείξεις αποδοχής.

Το μήνυμα θα σταλεί στις κάλπες. Θα είναι ήδη αργά και ο Τσίπρας δεν έχει και Τσοβόλα…