Από την τελευταία Σύνοδο Κορυφής και μετά, συμβαίνει κάτι μη αναμενόμενο στον ευρωπαϊκό ενεργειακό τομέα. Ηταν Παρασκευή 25 Μαρτίου όταν οι ευρωπαίοι ηγέτες αποφάσισαν να αναβάλουν τις αποφάσεις τους για τον Μάιο. Μαζί και τη συζήτηση για το πλαφόν στο φυσικό αέριο που πρότεινε ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Εκτοτε, σαν να πατήθηκε ένα «κουμπί» και συνέβησαν δύο πράγματα: Οι τιμές του φυσικού αερίου, παρά τις εξελίξεις στον πόλεμο, σχεδόν «πάγωσαν» πέριξ των 100 ευρώ. Οι τιμές του ηλεκτρικού κατρακύλησαν σε χαμηλά πολλών μηνών.

Οχι όμως για όλους. Το περασμένο Σάββατο, οι τιμές της χονδρικής του ρεύματος στη Γερμανία από τα 350άρια με την έναρξη του πολέμου, ήταν στα 59,83 ευρώ/MWh (μεγαβατώρα). Στη Δανία στα 50,07 ευρώ/MWh, στην Πολωνία στα 85,36 ευρώ/MWh με τις βαλτικές χώρες και τη Φινλανδία να γράφουν τιμές κοντά στα 28-30 ευρώ/MWh. Οι συγκεκριμένες χώρες αποδίδουν την εξέλιξη στις καλές καιρικές συνθήκες για τα φωτοβολταϊκά και τα αιολικά τους πάρκα, αλλά και στη μείωση της ζήτησης. Μπορεί να είναι έτσι, μπορεί και να μην είναι…

Τη ίδια ώρα στον ευρωπαϊκό νότο που οι καιρικές συνθήκες είναι ακόμα καλύτερες οι τιμές είναι πολύ χειρότερες. Κινούνται πάνω από τα 220 ευρώ/MWh, με την Ελλάδα να είναι στα 228,92 ευρώ/MWh, την Ιταλία στα 235,32 ευρώ/MWh, την Ισπανία στα 241,59 ευρώ/MWh, τη Γαλλία στα 241,63 ευρώ/MWh. Ανάλογα κινούνται και οι μέσες τιμές τόσο του τρέχοντος μήνα όσο και του έτους με τον νότο να έχει διπλάσιες ή και τριπλάσιες τιμές από ό,τι ο βορράς. Σημειωτέον ότι Ισπανία και Πορτογαλία με την εφαρμογή του μηχανισμού που αποφασίστηκε στην τελευταία Σύνοδο Κορυφής, θα απολαμβάνουν σύντομα και αυτές τιμές κάτω από τα 100 ευρώ. Αρα ολόκληρη Ευρώπη, άφησε Ιταλία, Ελλάδα και Γαλλία να «βράζουν στο ζουμί» τους. Και ύστερα απορούν για την άνοδο των ποσοστών της Λεπέν ή του Μελανσόν.

Το περιέγραψε εξαιρετικά ο Πρωθυπουργός στο φόρουμ των Δελφών. Αν δεν δράσουμε με κοινό ευρωπαϊκό τρόπο, είπε, θα αφήσουμε χώρο στις δυνάμεις του λαϊκισμού. Είπε όμως και κάτι πιο σημαντικό, αν δεν παρθεί απόφαση από την ΕΕ, τότε θα δράσουμε μόνοι σε εθνικό επίπεδο. Και η ώρα αυτή μάλλον πλησιάζει. Δεν μπορούμε να μπούμε στην τουριστική περίοδο με τις τιμές της ενέργειας τόσο υψηλές. Τόσο αναλογικά υψηλότερες από την υπόλοιπη Ευρώπη. Αποτελεί και θέμα τουριστικού ανταγωνισμού, όταν χώρες με τις οποίες διαγκωνιζόμαστε για τουριστικά μερίδια έχουν ενεργειακό κόστος κάτω από το 30% του δικού μας.

Δεν μπορούμε να περιμένουμε και μέχρι τον Μάιο για να μας παραπέμψουν πάλι οι Ευρωπαίοι σε κάποια… «εργαλειοθήκη». Πρέπει κάτι να γίνει άμεσα. Οποτε τολμήσαμε να κινηθούμε μόνοι μας, αλλά εντός ευρωπαϊκού πλαισίου, την τελευταία τριετία μας βγήκε. Θυμηθείτε την αντιμετώπιση των Τούρκων στον Εβρο και στη θάλασσα στις αρχές του 2020. Τον δυναμικό χειρισμό της πρώτης φάσης της πανδημίας, που έσωσε πολλές ζωές, αλλά και τον οικονομικό χειρισμό στη συνέχεια, που έσωσε πολλές δουλειές. Σε αυτόν τον δρόμο της διακριτικής αλλά αποφασιστικής αυτονόμησης πρέπει να κινηθούμε και τώρα και αν χρειαστεί ας τσακωθούμε με κάποιους στην Ευρώπη. Σε διαφορετική περίπτωση, αν περιμένουμε να μας βοηθήσουν οι Ευρωπαίοι, απλά θα βλέπουμε να «συνθλίβουν» το οικογενειακό εισόδημα και τα επιχειρηματικά κέρδη οι υψηλές τιμές της ενέργειας…

Headlines