Το 1992, ένα από τα σλόγκαν της προεκλογικής εκστρατείας του Μπιλ Κλίντον, ήταν «η οικονομία, ηλίθιε» (the economy stupid). Αυτή η φράση ήταν έμπνευσης του Τζέιμς Καρβάιλ, που είχε το γενικό πρόσταγμα στην καμπάνια του Κλίντον για την προεδρία των ΗΠΑ.

Με αυτή την φράση, ο Κλίντον κέρδισε την πρώτη του εκλογή στον προεδρικό θώκο, καθώς τον στήριξαν πολλοί ψηφοφόροι που θεωρούσαν ότι ο Τζορτζ Μπους (ο πρεσβύτερος) είχε δώσει έμφαση στον πόλεμο του Κόλπου, παραμελώντας την οικονομία.

Η φράση χρησιμοποιείται πολλές φορές στην εγχώρια πολιτική σύγκρουση. Μόνο που στην περίπτωση της Ελλάδας μπορεί να γίνει: είναι η καθημερινότητα ηλίθιε. Αυτή η καθημερινότητα, είναι εκτός από τη διαχείριση της πανδημίας και της οικονομίας, μείζονα θέματα για την πλειονότητα των πολιτών.

Τα όσα συνέβησαν τις τελευταίες ημέρες με τον χιονιά, ειδικά στην Αττική, είναι άκρως αποκαλυπτικά και ενισχύουν την άποψη ότι τα προβλήματα που υπάρχουν είναι πολλά, δεν έχουν χρώμα και αφορούν όλους τους πολίτες, είτε δεξιούς, είτε αριστερούς, είτε κεντρώους, κ.α.

Η περίφημη καθημερινότητα των πολιτών αποτελεί βαρόμετρο στην κρίση των πολιτών. Ας έχουν κατά νου στο πρωθυπουργικό γραφείο ότι αυτή η περίφημη καθημερινότητα που μπήκε στο εγχώριο πολιτικό λεξιλόγιο την εποχή του Κώστα Σημίτη, είναι αμείλικτη για όλες τις κυβερνήσεις, είτε δεξιές, είτε κεντρώες, είτε αριστερές.

Και όπως είχε πει και ο Καρβάιλ «Μην ξεχνάτε την υγιειονομική περίθαλψη» (Don’t forget health care) που συνδέεται αναπόφευκτα με την διαχείριση και της πανδημίας και την πορεία του εμβολιασμού, του lockdown. Αυτή ήταν η δεύτερη από τις τρεις φράσεις που είχε κρεμασμένες σε μια ταμπέλα στο αρχηγείο του Κλίντον. Η άλλη ήταν, που ίσως λέει πολλά: «αλλαγή ή μια από τα ίδια».

Υπερατλαντικά, αλλά χρήσιμα, μαθήματα, πολιτικής επικοινωνίας που όμως είναι ζήτημα εάν αποκωδικοποιούνται σωστά και όπως πρέπει από το εγχώριο πολιτικό σύστημα που πολλές φορές δίνει την εντύπωση πως ζει σε μια γυάλα!

Headlines