Ασχετο. Σχεδόν πριν από 40 χρόνια, ο υποφαινόμενος, στο ρεπορτάζ της αθλητικής δικαιοσύνης. Σε μία από τις υποθέσεις κατηγορούμενος προπονητής επαρχιακής ομάδας. Υστερα από καταγγελία ποδοσφαιριστών της ΑΕΚ. Οτι φώναζε από τον πάγκο στους δικούς του ποδοσφαιριστές «φάτε τους, σκοτώστε τους, σπάστε τους τα πόδια». Ξεκινάει την «απολογία» του. «Κύριε πρόεδρε, να θάψω τα παιδιά μου…». Ο αθλητικός δικαστής Ν. Γεωργίλης (εφέτης και μετέπειτα αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου) τον διακόπτει. «Εντάξει. Δεν χρειάζεται να συνεχίσετε». Ο προπονητής με πλησιάζει και μου λέει: «Καλά πήγα. Τι βλέπεις για την απόφαση;». Αν φας έξι μήνες να είσαι ικανοποιημένος», ήταν η απάντησή μου. Ο Ν. Γεωργίλης έβγαζε τις αποφάσεις αυθημερόν. Τελείωνε η διαδικασία, έφευγε κι ύστερα από λίγο τις ανακοίνωνε ο γραμματέας. Για τη συγκεκριμένη υπόθεση, οκτώ μήνες απαγόρευση εισόδου στους αγωνιστικούς χώρους.

Ασυλία

Με το που άκουσε «να θάψω τα παιδιά μου» ο δικαστής, κατάλαβε. Ο Παύλος Πολάκης δεν είναι (ακόμα) κατηγορούμενος. Η άρση της ασυλίας του συζητήθηκε στη Βουλή. Δεν είπε «να θάψω τα παιδιά μου». Τα επικαλέστηκε. Προς επιβεβαίωση του καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται.

«Είμαι ψηλά. Πάρα πολύ ψηλά. Τόσο ψηλά που δεν μπορείτε να με δείτε. Και ξέρετε γιατί; Γιατί οι κόρες μου, η σημερινή φοιτήτρια Νομικής η Σταυρούλα και η αυριανή φοιτήτρια Ιατρικής, η Πέρσα, που είναι σήμερα εδώ (και σ’ ευχαριστώ αγάπη μου), λένε ότι είναι περήφανες για μένα. Εσάς σας το λένε τα παιδιά σας; Εμένα το λένε». Η φοιτητική ιδιότητα των παιδιών και η αγάπη που τρέφουν στον πατέρα τους, μπορούν να λειτουργήσουν σαν ασπίδα προστασίας; Σαν τεκμήριο αθωότητας; Σαν επιχείρημα στην πολιτική αντιπαράθεση; Τα παιδιά των πολιτικών του αντιπάλων δηλαδή, ντρέπονται για τους γονείς τους;

Φυλακή

Ειρήσθω εν παρόδω και η Ουρανία Μιχαλολιάκου είναι υπερήφανη για τον πατέρα της. Αντίθετα, όποιος πολιτικός δεν έχει παιδιά, έχει τεράστιο μειονέκτημα να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Ή, αν τα παιδιά του δεν παίρνουν τα γράμματα. Η πολάκεια λογική είναι πράγματι ανίκητη. Το επιβεβαίωσε με αυτά που είπε στη συνέχεια. «Είμαι ψηλά, είμαι ψηλά, πολύ ψηλά, γιατί ο χανιώτικος λαός και ο κρητικός, στην πατρίδα του Πρωθυπουργού και της κυρίας Μπακογιάννη, έβγαλε πρώτο τον ΣΥΡΙΖΑ και πρώτο βουλευτή εμένα. Δείχνοντας πως αναγνωρίζει και πως είμαι καθαρός και αυτά που έχω κάνει. Δεκαπέντε χιλιάδες τετρακόσιοι ψήφοι. Γι’ αυτό είμαι εδώ, γι’ αυτό σας περιμένω. Γι’ αυτό θα συνεχίσουμε. Δεν ησυχάζω, δεν σταματώ. Προσπαθήστε, προσπαθήστε σας προκαλώ, προσπαθήστε να με βάλετε φυλακή. Δεν θα τα καταφέρετε». Να λοιπόν που ο αψύς Σφακιανός ρίχνει ιδέες.

Ψευτομαγκιές

Ενόψει των απολογιών των στελεχών της Χρυσής Αυγής για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Αμάχητο θα είναι το επιχείρημα του Μιχαλολιάκου. «Τι εγκληματική οργάνωση και τρίχες κατσαρές κύριε πρόεδρε; Τέσσερις φορές μας έστειλε ο ελληνικός λαός στη Βουλή». Και ν’ αρχίσει κι αυτός να απαριθμεί ψήφους. «Κι αυτή τη φορά που δεν τα καταφέραμε, μας εμπιστεύθηκαν 165.711 συμπολίτες μας. Είναι δυνατόν να είμαστε δολοφόνοι»; Ιδού λοιπόν το Νο2 τεκμήριο αθωότητας για τον Πολάκη. Επειτα από την υπερηφάνεια που αισθάνονται γι’ αυτόν οι θυγατέρες του. Οι σταυροί προτίμησης. Κατ’ αυτή την έννοια όσοι εκλέγονται βουλευτές κατακτούν το ακαταδίωκτο. Από τη μία λοιπόν έχουμε τις ψευτομαγκιές. Τους παλικαρισμούς. «Σας έχω. Είμαι ψηλά. Δεν ησυχάζω, δεν σταματώ. Βάλτε με φυλακή». Από την άλλη οι σπουδές, η αγάπη των παιδιών του και οι 15.400 σταυροί προτίμησης. Διαλέγεις και παίρνεις.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Στο «Ελλάδα 2021»
θα μετέχει κι ο Γιώργος Νταλάρας;