Νότια από το γραφικό Κολυμπάρι και σε απόσταση τριάντα περίπου χιλιομέτρων από την πόλη των Χανίων, στο ημιορεινό χωριό Άνω Βούβες του Δήμου Πλατανιά, βρίσκεται ένα διατηρητέο μνημείο της φύσης, το αρχαιότερο καταγεγραμμένο ελαιόδεντρο στον κόσμο.

Η ελιά των Βουβών, που κουβαλά στα κλαδιά και τα φύλλα της ιστορία ολόκληρων χιλιετιών, θεωρείται το κατεξοχήν σύμβολο της στενής σχέσης των Κρητικών με την ελιά από αρχαιοτάτων χρόνων.

Το ελαιόδεντρο με το ιδιαίτερο αισθητικό, οικολογικό και ιστορικό ενδιαφέρον έχει ως βάση του μια αγριελιά, που μπολιάστηκε από τον άνθρωπο στο μακρινό παρελθόν με την ποικιλία της μαστοειδούς ελιάς («τσουνάτη»).

Ο εντυπωσιακών διαστάσεων κορμός του ελαιόδεντρου (η μέγιστη απόσταση μεταξύ δύο σημείων του στο επίπεδο του εδάφους αγγίζει τα τέσσερα μέτρα), σμιλεμένος από το πέρασμα των αιώνων, θυμίζει γλυπτό καμωμένο με μεγάλη δεξιοτεχνία.

Κοντά στο ξακουστό ελαιόδεντρο λειτουργεί το Μουσείο Ελιάς Βουβών, που φιλοδοξεί να φέρει τους πολυάριθμους έλληνες και ξένους επισκέπτες σε επαφή με την ελαιοκομική παράδοση της μεγαλονήσου.

Εργαλεία ελαιοκαλλιέργειας και επεξεργασίας ξύλου, μέσα συλλογής ελαιοκάρπου, εργαλεία έκθλιψης ελαιοκάρπου, μέσα αποθήκευσης και μεταφοράς ελαιολάδου, καθώς και παραδοσιακά οικιακά σκεύη, όλα ψηφίδες του πολιτισμού της ελιάς, αναδεικνύουν πτυχές του καθημερινού βίου των κατοίκων της περιοχής και της Κρήτης εν γένει επί σειράν αιώνων.