Ας ξεφύγουμε λίγο από το τοξικό πολιτικό περιβάλλον στην Ελλάδα και ας δούμε λίγο έξω απ’ αυτήν και ας επιχειρήσουμε να αποκωδικοποιήσουμε τι συμβαίνει, τι έρχεται στο μέλλον και τι μπορεί να κληθούμε να αντιμετωπίσουμε και στην Ελλάδα.

Η κακή είδηση ήρθε από την Αυστρία, όπου η νέα κυβέρνηση δεξιάς και ακροδεξιάς με Πρωθυπουργό τον Σεμπάστιαν Κουρτς, ψήφισε νόμο (με τις ψήφους και του νεοφιλελεύθερου κόμματος της αντιπολίτευσης) για την θέσπιση δωδεκάωρου ημερήσιας εργασίας ή εξηντάωρης εβδομάδας εργασίας. Μια ιδιαίτερα αρνητική εξέλιξη που μας γυρίζει σε άλλες, μαύρες εποχές.

Από την άλλη, η καλή είδηση ήρθε από την Ισπανία, όπου επί πρωθυπουργίας του σοσιαλιστή Πέδρο Σάντσεθ, τα ισπανικά συνδικάτα και ο σύνδεσμος εργοδοτών μεγάλων και μικρομεσαίων επιχειρήσεων συμφώνησαν σε αυξήσεις μισθών 3% και κατώτατο μισθό στα 1.000 ευρώ έως το 2020 με στόχο ο κατώτατος ετήσιος μισθός να είναι τα 14.000 ευρώ στον επόμενο ενάμιση χρόνο.

Την ίδια στιγμή, η νέα ιταλική κυβέρνηση επιμένει στη μείωση φόρων και στην θέσπιση ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, ενώ ταυτόχρονα στο εξωτερικό συζητείται η έκθεση του ΟΟΣΑ που δημοσιεύτηκε προ ημερών και στην οποία γίνεται αναφορά στις πενιχρές αυξήσεις μισθών 10 χρόνια μετά την χρηματοπιστωτική κρίση του 2008.

Με βάση την έκθεση του ΟΟΣΑ, η αναιμική αύξηση μισθών είναι το κύριο χαρακτηριστικό στοιχείο στην αγορά εργασίας και το οποίο εντείνει το κλίμα δυσαρέσκειας και ενισχύει την επέλαση του λαϊκισμού. Η μείωση της παραγωγικότητας και ο χαμηλός πληθωρισμός είναι οι κύριες αιτίες κατά τον οργανισμό που επισημαίνει επίσης ότι αρνητικό ρόλο έχει διαδραματίσει η αύξηση της προσωρινής εργασίας και της μερικής απασχόλησης.

Αυτές είναι μερικές από τις ειδήσεις που έρχονται από το εξωτερικό, όπου κυριαρχεί σε πολλές χώρες η συζήτηση σε βάθος για την τέταρτη βιομηχανική επανάσταση και τις αλλαγές που φέρνει στην αγορά εργασίας.

Από πού να αρχίσει κανείς και που να τελειώσει. Το πρόβλημα είναι ότι εμείς εδώ στην Ελλάδα που συζητά για την μεταμνημονιακή περίοδο, αγνοούμε επί της ουσίας τα όσα γίνονται στο εξωτερικό και αρεσκόμαστε σε άγονες συγκρούσεις, μη συζητώντας επί της ουσίας για το μέλλον.

Headlines