Δεν εξέπληξε κανέναν η χθεσινή απόφαση του Ποταμιού για αποχώρηση από το Κίνημα Αλλαγής. Όσοι παρακολουθούσαν το τελευταίο διάστημα τα όσα συνέβαιναν στον ευρύτερο χώρο είχε καταλάβει πως θα διαμορφωνόταν η κατάσταση.

Απλά, η 1η Ιουλίου ήταν η επισημοποίηση του διαζυγίου για μια σχέση που ήταν εδώ και πάρα πολύ καιρό τυπική και συμβατική. Οι ψυχικοί πολιτικοί δεσμοί είχαν σπάσει εδώ και πάρα πολύ καιρό.

Εξάλλου, το κόμμα που ηγείται ο Σταύρος Θεοδωράκης είχε χωριστεί στα τρία εδώ: από τη μια όσοι θέλανε μια συμπόρευση με το ΣΥΡΙΖΑ, από την άλλη όσοι προτιμούσαν την παραμονή στο ΚΙΝΑΛ και στη μέση όσοι επιθυμούσαν τη συμμαχία με τη ΝΔ.

Επί της ουσίας το Ποτάμι σφράγισε με την δημοκρατική και πλειοψηφική του απόφαση το πολιτικό του τέλος. Δεν είναι τυχαίο ότι οι τέσσερις στους δέκα ψηφοφόρους που το επέλεξαν τον Σεπτέμβριο του 2015 σήμερα κινούνται στη ζώνη των αναποφάσιστων. Άλλοι φλερτάρουν πολιτικά με το ΣΥΡΙΖΑ διαπιστώνοντας τη στροφή του Αλέξη Τσίπρα και άλλοι ικανοποιούνται με τον πολιτικό λόγο του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Βεβαίως, υπάρχει και ένα σημαντικό ποσοστό που παραμένει στο χώρο του κέντρου, δηλώνει κεντρώο ή κεντροαριστερό και δεν επιθυμεί τη συμπόρευση, όχι ενσωμάτωση, ούτε με τη ΝΔ ούτε με το ΣΥΡΙΖΑ.

Πολιτικά κόμματα όπως το Ποτάμι έχουν την ευκαιρία τους μια φορά στην πορεία τους και εάν την αξιοποιήσουν, χάνουν. Ο Σταύρος Θεοδωράκης το στοίχημα το έχασε εδώ και πάρα πολύ καιρό, αλλά έκρυβαν το πρόβλημα, αν και το γνωρίζανε, κάτω από το χαλί, όπως τα σκουπίδια.

Ουδείς, εάν είναι καλόπιστος και αντικειμενικός, δεν μπορεί παρά να αναγνωρίσει θετικές πρωτοβουλίες, την κατάθεση σοβαρών προτάσεων και αξιόλογη παρουσία τα χρόνια της διαδρομής του.

Με τη στάση του συνέβαλε στο δημοκρατικό διάλογο και στην παραγωγή πολιτικής, αλλά ήταν σαφές ότι εξ αρχής το ποτάμι ήταν θολό ιδεολογικά και αυτό θα του στοίχιζε κάποια στιγμή.

Η Ελλάδα δεν είναι η Γαλλία του Μακρόν. Η χώρα βγαίνει σε περίπου 50 μέρες από τον μνημονιακό λαβύρινθο οκτώ ετών και το δίπολο είναι εδώ και καθαρό.

Οι πολίτες έχουν να επιλέξουν για διακυβέρνηση στις εκλογές, είτε το ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα, είτε τη ΝΔ του Μητσοτάκη. Ο πολιτικός χώρος που θέλει να απευθυνθεί το Ποτάμι εκφράζεται πλέον με καθαρό τρόπο από το Κίνημα Αλλαγής με τα όποια προβλήματα, λάθη και παραλείψεις.

Το Κίνημα Αλλαγής είναι η κυρίαρχη δύναμη στο χώρο και με αυτή τη θεώρηση, το Ποτάμι οδεύει προς το τέλος του. Και από εκεί πέρα, και θα φανεί πολύ σύντομα αυτό, πολλοί θα επιλέξουν τους τρεiς δρόμους, ανεξαρτήτως τι θα πράξει ο ίδιος ο Στ. Θεοδωράκης: είτε με το ΣΥΡΙΖΑ, είτε με το ΚΙΝΑΛ, είτε για έχοντες κεντροδεξιά αντίληψη με τη ΝΔ του Μητσοτάκη.

Η εξίσωση είναι απλή…

Headlines