Ο Ερίκ Φασσέν, καθηγητής Κοινωνιολογίας στα Τμήματα Πολιτικής Επιστήμης και Σπουδών Φύλου στο Πανεπιστήμιο Paris 8 Vincennes – Saint-Denis, είναι ο νέος προσκεκλημένος του κύκλου διαλέξεων «Θεωρία στο Μέγαρο: φιλοσοφία, κριτική, ιστορία» που πραγματοποιείται στο πλαίσιο του Μegaron Plus σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Ανθρωπιστικών Επιστημών του Κολεγίου Μπέρκμπεκ (Πανεπιστήμιο Λονδίνου).

Ο διαπρεπής κοινωνιολόγος θα παρουσιάσει την ομιλία «Αριστερός και δεξιός λαϊκισμός» (στα αγγλικά με ταυτόχρονη μετάφραση), την Πέμπτη 10 Μαΐου στις 7 μ.μ.

Τη συζήτηση συντονίζει η Σία Αναγνωστοπούλου, καθηγήτρια στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών.

Την επιμέλεια του κύκλου έχει ο Κώστας Δουζίνας, καθηγητής και ιδρυτής του Ινστιτούτου.

Η είσοδος είναι ελεύθερη με δελτία προτεραιότητας που θα διανέμονται από τις 5:30 μ.μ.

«Aριστερός και δεξιός λαϊκισμός»

«Δεν υπάρχει εναλλακτική». Το μότο της Μάργκαρετ Θάτσερ κέρδισε έδαφος, καθώς οι σοσιαλδημοκράτες ακολούθησαν το παράδειγμα των συντηρητικών και ασπάστηκαν τον νεοφιλελευθερισμό. Κατά συνέπεια, η αντίθεση μεταξύ δεξιάς και αριστεράς στην Ευρώπη υποχωρεί, υπονομεύοντας τα θεμέλια της δημοκρατίας. Ο λαϊκισμός προβάλλει συχνά ως αντίδραση σε αυτή τη νεοφιλελεύθερη λογική. Εξ ου και η απόπειρα εναντίωσης στο κύμα των δεξιόστροφων λαϊκισμών με εκδηλώσεις ενός αριστερόστροφου λαϊκισμού, από τους Podemos έως το La France Insoumise. Στον αντίποδα αυτού, ο Ερίκ Φασσέν ισχυρίζεται, πρώτον, ότι ο λαϊκισμός έχει νεοφιλελεύθερες ρίζες και, δεύτερον, ότι η σύγχυση ή συσκότιση της αντίθεσης μεταξύ δεξιάς και αριστεράς που ενέχει ο λαϊκισμός μόνο ενισχύει την αντιδημοκρατική λογική, η οποία αναδύεται στη νεοφιλελεύθερη Ευρώπη.

O Ερίκ Φασσέν είναι καθηγητής Κοινωνιολογίας στα Τμήματα Πολιτικής Επιστήμης και Σπουδών Φύλου στο Πανεπιστήμιο Paris 8 Vincennes – Saint-Denis. Συνεργάζεται επίσης με το Εργαστήριο Μελέτης του Φύλου και της Σεξουαλικότητας στο Εθνικό Κέντρο Επιστημονικής Έρευνας της Γαλλίας (CNRS). Συμμετέχει στον δημόσιο διάλογο για ζητήματα σχετικά με την έρευνά του: πολιτική του φύλου, σεξουαλικότητα, φυλή, μετανάστευση, εθνική ταυτότητα καθώς και αριστερή πολιτική και λαϊκισμός. Ανάμεσα στα πρόσφατα βιβλία του: Populisme : le grand ressentiment (2017), Gauche : l’avenir d’une désillusion (2014), Roms et riverains : une politique municipale de la race (συλλογικό, 2014), Démocratie précaire : chroniques de la déraison d’État (2012). Αναμένεται το Le genre français (2018). Άρθρο του έχει συμπεριληφθεί στον συλλογικό τόμο Γυναίκες, φύλο, κοινωνίες: Τι γνωρίζουμε σήμερα (Μεταίχμιο, 2008).