Ο νομοθέτης προέβλεψε (και πολύ σωστά) να μην μπορεί να συγκροτηθεί το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης χωρίς ευρύτατη συναίνεση μεταξύ των πολιτικών κομμάτων. Δυστυχώς, κάτι τέτοιο δεν φαίνεται σήμερα εφικτό και πιθανότατα δεν είναι η τελευταία φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο.

Μήπως λοιπόν θα ήταν καλύτερα να βρούμε μια άλλη λύση για την επιλογή των μελών του που να μην απαιτεί κομματική συναίνεση αλλά παρόλα αυτά να παραμένει δημοκρατική;

Νομίζω πως υπάρχει μια διέξοδος γνωστή από την αρχαιότητα: Ο κλήρος. Αντί να παζαρεύουν οι πολιτικοί αρχηγοί, ας επιλέγονται με κλήρο κάθε 6 μήνες τα μέλη του ΕΣΡ. Το χρονικό διάστημα της θητείας τους πρέπει να είναι μικρό γιατί η ισχύς τους είναι μεγάλη οπότε δεν πρέπει να μπορούν να κάνουν σημαντική ζημιά αν η τύχη φέρει επικίνδυνους ανθρώπους σε αυτή τη θέση. Επίσης τα μέλη του αμέσως προηγούμενου ΕΣΡ θα πρέπει να συμμετέχουν χωρίς δικαίωμα ψήφου στις συνεδριάσεις ώστε να διατηρείται η επαφή με το παρελθόν (η θεσμική μνήμη).

Σίγουρα θα είναι μια πολύ αντιπροσωπευτική λύση και θα απεικονίζει με μεγαλύτερη ακρίβεια τις απόψεις της ελληνικής κοινωνίας για το θέμα των ΜΜΕ. Κι αν φοβάστε πως μπορεί τα μέλη να μην έχουν την κατάλληλη κατάρτιση ας γίνεται η κλήρωση όχι μεταξύ όλου του ελληνικού πληθυσμού, αλλά ενός κοινά αποδεκτού υποσυνόλου του (π.χ. δικηγόροι, εκπαιδευτικοί και κοινωνιολόγοι).

Εσείς τι λέτε;

Γιώργος Επιτήδειος του Στεφάνου

Οικονομολόγος-προγραμματιστής

————-

Κανένας πολιτικός σχηματισμός δεν έχει ανοσία στην ανικανότητα, τη βλακεία και την απάτη. Όποιος δεν το πιστεύει αυτό παρακαλώ να μην με διαβάζει.

Γιώργος Επιτήδειος