Μέχρι σήμερα θεωρούσαμε πως ο τραγουδιστής των Queen, ο Φρέντι Μέρκιουρι διέθετε μια αξεπέραστη φωνητική χροιά επειδή απλώς ήταν προικισμένος από τη φύση με ένα εκπληκτικό ταλέντο.

Ωστόσο, μια ομάδα Αυστριακών, Τσέχων και Σουηδών ερευνητών από το πανεπιστήμιο της Βιέννης μελέτησε εξονυχιστικά την φωνή του αδικοχαμένου βοκαλίστα των Queen και διαπίστωσε το εξής: πως εκτός από το αδιαμφισβήτητο ταλέντο που του χάρισε απλόχερα η φύση, ο Μέρκιουρι κατάφερνε να έχει αυτή τη φωνή επειδή είχε απόλυτο έλεγχο πάνω της διάμεσου μιας, τρόπον τινά, μυστικής τεχνικής.

Με επικεφαλής των Δρ. Κρίστιαν Χερμπστ, η ομάδα των επιστημόνων ανέλυσε τα τραγούδια από το άλμπουμ «Freddie Mercury: The Solo Collection» καθώς κι άλλα 23 γνωστά τραγούδια του συγκροτήματος του.

Το πρώτο συμπέρασμα που εξήχθη είναι πως ο Μέρκιουρι, παρόλο που θεωρούταν πως διαθέτει τη φωνή ενός τενόρου, τελικά διέθετε μια φωνή που έμοιαζε περισσότερο με αυτή ενός βαρύτονου.

Επίσης, οι φωνητικές χορδές του κινούνταν πιο γρήγορα απ’ ό,τι των υπολοίπων συναδέλφων του: ενώ ένα τυπικό βιμπράτο κινείται από 5,4 Hz μέχρι 6,9 Hz, του Μέρκιουρι κυμαινόταν στα 7,04 Hz.

Τέλος, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι ο τραγουδιστής των Queen χρησιμοποιούσε μια τεχνική που ονομάζεται subharmonics (υποαρμονικές).

Η τεχνική αυτή, κατά την οποία οι κοιλιακές πτυχές δονούνται μαζί με τις φωνητικές χορδές, είναι ευρύτερα γνωστή ως «τραγούδια λαρυγγισμών» κι απαντάται κυρίως σε τραγουδιστές μιας νομαδικής φυλής βοσκών από την περιοχή Τουβάν της Ρωσίας, οι οποίοι «παίζουν» με τις φωνητικές τους χορδές έχοντας σαν αποτέλεσμα έναν ήχο που καλύπτει μέχρι και τέσσερις νότες ταυτόχρονα!

Για να το διαπιστώσουν αυτό, οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν μια ενδοσκοπική κάμερα υψηλής ταχύτητας στο εσωτερικό του λαιμού ενός τραγουδιστή που μπορούσε να τραγουδήσει με την τεχνική αυτή.

Πράγματι, οι ερευνητές κατανόησαν με ποιο τρόπο λειτουργεί αυτή η τεχνική και τι είδους φωνή θα μπορούσε να διαθέτει ένας τραγουδιστής σαν τον Μέρκιουρι.

«Είναι σαν να ακούς ένα τέλειο ηχητικό σύστημα που εξωθείται στα απόλυτα φωνητικά του όρια», ήταν το σχόλιο των ερευνητών.

«Αυτά τα χαρακτηριστικά, σε συνδυασμό με το γρήγορο κι ακανόνιστο βιμπράτο της φωνής του, θα μπορούσαν να συμβάλλουν στην δημιουργία του εκκεντρικού τραγουδιστικού ύφους του Μέρκιουρι πάνω στη σκηνή», καταλήγουν οι ερευνητές στη μελέτη που δημοσιεύτηκε πριν λίγες ημέρες στο επιστημονικό περιοδικό Logopedics Phoniatrics Vocology.

Κωνσταντίνος Τσάβαλος

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ