Κάβος. Η νότια μύτη της Κέρκυρας. Η παραλία του, πανέμορφη. Θα μπορούσε να έχει εξελιχθεί σε ένα απολαυστικό θέρετρο. Αντ΄ αυτού, ακολασίες, αλκοόλ και καυγάδες τον έκαναν διάσημο και για αυτό το λόγο όλοι σήμερα ασχολούνται μαζί του.

Η ιστορία του Κάβου δεν είναι καινούργια. Κρατάει πολλά χρόνια. Βίντεο στο διαδίκτυο υπάρχουν τουλάχιστον τα τέσσερα τελευταία χρόνια. Είναι ανάλογη με εκείνη στα Μάλια (Κρήτη), στο Φαληράκι (Ρόδος), στο Λαγανά (Ζάκυνθος). Η αφορμή του νέου ντόρου είναι η σειρά «What happens in Kavos» του βρετανικού καναλιού Channel 4 που βρίσκεται σε εξέλιξη, και παρακολούθησαν – το 1ο επεισόδιο – πάνω από 1.500.000 τηλεθεατές!

Το αγγλικό reality– «ντοκιμαντέρ» αποτελεί κλασικό παράδειγμα trash tv. Χυδαιότητα στα όρια του σαδισμού. Οι περιγραφές περιττεύουν. Είναι γεγονός ότι οι Βρετανοί έκαναν «καλή δουλειά». Οι εικόνες σοκάρουν.

Όμως ξαφνικά μας έπιασε ο πόνος; που λένε και στη Κρήτη. Δεν επικροτώ προφανώς, αλλά εννοώ: «Φαίνομαι πίσω από το δάκτυλό μου;».
Ερώτημα: Πέρα από την έκπληξη των εικόνων, τι ακριβώς μας ενοχλεί; Και εν τέλει, μας ενοχλεί το «What happens in Kavos» ή το τι συμβαίνει στον Κάβο;
Το πρόβλημά μας είναι η δημόσια έκθεση, το «ρεζιλίκι» της Ελλάδας, ή το γεγονός ότι στην Κέρκυρα αλλά και αλλού στη χώρα μας, αρεσκόμαστε στον φτηνό τουρισμό με Βρετανική συνήθως πελατεία και συγκεκριμένες συμπεριφορές;

Κατανοώ, κάπως, την κ. Κεφαλογιάννη, που έστειλε επιστολή διαμαρτυρίας στην Αγγλίδα επιτετραμμένη στην Αθήνα. Υπουργός Τουρισμού είναι, κάπως έπρεπε να αντιδράσει. Τυπικά. Όμως, αυτό είναι; Τελειώσαμε; Περί ουσίας, ουδέν;

Οι πολιτικοί, διαμαρτυρόμενοι, έχουν σκοπό να «ξεπεράσουν ένα σκόπελο», όχι να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα.
Κανείς δεν έχει ενδιαφερθεί να αλλάξει αυτή η κατάσταση. Οι δήμαρχοι, η αστυνομία και οι κάτοικοι διαμαρτύρονται – προφανώς ταλαιπωρούνται – αλλά κατά βάθος ΑΠΟΔΕΧΟΝΤΑΙ την κατάσταση για οικονομικούς λόγους.

Το Channel 4 αποφάσισε παρά τις αντιδράσεις, να προβάλλει και τα επόμενα δύο επεισόδια του reality. Η τηλεθέαση, βλέπετε. Δημοκρατία και ελεύθερη τηλεόραση έχουμε.

Κυρία Κεφαλογιάννη, αν μου επιτρέπεται, δεν πρόκειται περί δυσφήμησης, κατά κύριο λόγο.
Ένα «καμπανάκι» είναι.
Πληρώνουμε λάθη και ανοχές της τουριστικής πολιτικής μας.

Μακάρι, το «What happens in Kavos» να’ χει την δύναμη – προσωπικά αμφιβάλλω – να αφυπνίσει τον πολιτικό κόσμο για να δημιουργηθεί ένα πλαίσιο τουριστικής πολιτικής που να απαγορεύει νομοθετικά την τακτική της «εκμετάλλευσης και της αρπαχτής», σε βάρος της εικόνας της Ελλάδας.

Headlines