Αν υπάρχει μια λέξη που να περιγράφει την πόλη του Μονάχου αυτή είναι… αυτοκρατορική. Τεράστιοι δρόμοι, μεγάλα πεζοδρόμια, κτίρια-υπερπαραγωγές. Το Μόναχο δεν ξεχνάει το βαυαρικό και… ένδοξο παρελθόν του. Και δε σε αφήνει και σένα να το ξεχάσεις.
Αλλά από την άλλη το Μόναχο είναι και μια πόλη που έχει δεκάδες πράγματα να κάνει κανείς. Στο Μόναχο οι εποχές κυλούν όπως μας περιέγραφαν στο σχολείο: το φθινόπωρο τα φύλλα κιτρινίζουν και πέφτουν, το χειμώνα έρχονται τα χιόνια, την άνοιξη τα πάντα πρασινίζουν και το καλοκαίρι ο καιρός είναι τόσο καλός που όλοι βγαίνουν στα πάρκα να λιαστούν.
Δεν μπορείς παρά να αναγνωρίσεις ότι η ζωή στο Μόναχο κυλά σαν καλοκουρδισμένο ρολόι: εκεί δεν έχει απεργίες και δεν κλείνουν οι δρόμοι από τις διαδηλώσεις, εκεί το λεωφορείο περνάει το λεπτό που αναμένεται να περάσει και αν πας στη στάση μισό λεπτό αργότερα… το έχεις χάσει.
Τι έχει λοιπόν να δει κανείς το Μόναχο τα Χριστούγεννα;
Αν πάει κάποιος πριν τις 25 Δεκεμβρίου θα μπορέσει να απολαύσει τις χριστουγεννιάτικες αγορές σε όλο τους το μεγαλείο (τις λεγόμενες Weinachtsmarkte στις περισσότερες πλατείες της πόλης), όπου θα κάνει τα ψώνια του, θα δοκιμάσει βαυαρικά πιάτα (όπως πάντα η Γερμανία είναι μια μεγάλη κουζίνα) και θα πιεί Gluewein (ζεστό κρασί με μυρωδικά). Κατά τα άλλα θα απολαύσει βόλτες στους δρόμους της πόλης (πανέμορφη η Maximillianstrasse, όπως και η Leopoldstrasse), θα επισκεφθεί τα μουσεία (οπωσδήποτε το Deutsches Museum μουσείο τεχνολογίας και φυσικών επιστημών, όπου θα δει υπόγειες στοές, την ιστορία της υαλουργίας και της τυπογραφίας, τμήματα για ναυπηγική και αεροπλοΐα και εργαστήριο DNA – ανάμεσα στα δεκάδες άλλα – καθώς και τις τρεις πινακοθήκες-έργα τέχνης).
Κατά τα άλλα μπορεί κανείς να μάθει περισσότερα για το βασιλικό παρελθόν: μπορεί να κάνει μια βόλτα στο Residenz είναι οι βασιλικές κατοικίες στο Μόναχο και τα δωμάτια έχουν παραμείνει όπως στην εποχή του Λουδοβίκου, να επισκεφθεί το πολυτελές Cuville Theater, ενώ για τους λάτρεις του ποδοσφαίρου υπάρχει το εντυπωσιακό στάδιο Allianz Arena. Και φυσικά τα πάρκα: οι Αγγλικοί Κήποι και το Ολυμπιακό Πάρκο είναι ανάμεσα στα δύο must-see αξιοθέατα του Μονάχου.
Στην κεντρική πλατεία, το γοτθικό δημαρχείο αποτελεί πόλο έλξης πολλών τουριστών που ξεροσταλιάζουν κάτω από το ρολόι περιμένοντας την ώρα να πάει 11:00 ή 12:00 (τον χειμώνα) για να δουν τα ανθρωπάκια να χορεύουν. Η εκκλησία του Αγίου Πέτρου εκεί κοντά προσφέρει πανοραμική θέα σε όλο το Μόναχο.
Ακόμα και αν το Μόναχο δεν σου αρέσει σαν πόλη – που δεν μπορώ να πω ότι ξετρελάθηκα – έχει μια ζωή που όλοι θα τη ζήλευαν. Μπαρ, καφέ, μπυραρίες, τζαζ σκηνές, θέατρο, όπερα, σινεμά… το Μόναχο δεν είναι μια πόλη βαρετή.
Τα δύο πανεπιστήμια που συγκεντρώνουν εκατοντάδες ξένους φοιτητές συμβάλλουν σε αυτό.
Θα πρότεινα μια βόλτα στη συνοικία Schwabig (το δικό μας… Κολωνάκι), καθώς και οπωσδήποτε μια επίσκεψη στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Νταχάου (ένα 20λεπτο περίπου από το Μόναχο). Η εμπειρία είναι μοναδική και η ενέργεια που εκπέμπει αυτός ο τόπος μπορεί να μην είναι ευχάριστη, είναι όμως σίγουρα επιβλητική.
Τρεις ώρες περίπου από το Μόναχο βρίσκονται τα κάστρα Neuschwanstein και Hohenschwangau, σε μία λίμνη κάτω από τις βαυαρικές Άλπεις. Το πρώτο ήταν δημιούργημα του Λουδοβίκου Β’, το οποίο χρειάστηκε 17 ολόκληρα χρόνια να κατασκευαστεί και το οποίο ο εμπνευστής του δεν κατάφερε ποτέ να ευχαριστηθεί γιατί πέθανε (δολοφονήθηκε/αυτοκτόνησε επιλέξτε όποια λέξη σας ταιριάζει). Το τοπίο είναι απλά παραμυθένιο!
Παρά τις αντιρρήσεις μου (είναι δυνατόν να υπάρχει τόση αυτοματοποίηση στο Μόναχο που να μη βρίσκεις υπάλληλο στα τρένα να σε εξυπηρετήσει ή οι ανακοινώσεις να γίνονται μόνο στα γερμανικά;;;) οφείλω να πω ότι η πόλη έχει φτιάξει το δικό της τουριστικό προφίλ και το πουλάει πανέξυπνα.

Και όσο και αν προτιμώ το… χαλαρό και ζωντανό Αμβούργο, δεν μπορώ παρά να παραδεχτώ ότι ένας τουρίστας μπορεί να περάσει πραγματικά καλά στο Μόναχο. Και να φάει και όσα Μπρέτσελ τραβά η ψυχή του.

Στο Μόναχο μάς ξεναγεί με την πέννα της και το φωτογραφικό της φακό η συνάδελφος Αγγελική Στελλάκη, η οποία μάς έχει χαρίσει επίσης κείμενά της για τοΑμβούργοκαι τοΝότινγχαμ.


ΥΣ:Η Πυξίδα είναιστο Facebook! (http://www.facebook.com/Pyksida)

και στο TWΙΤTER:http://twitter.com/Pyksida.

Εκεί μπορείτε να ανεβάσετε το δικό σας υλικό, προκειμένου να δημοσιευτεί και στις σελίδες της Πυξίδας!

Πυξίδα © Πέννυ Μπροτζάκη

e – mail:pennybrotzaki@gmail.com

Πέννυ Μπροτζάκη