Μία κούπα, ένα μαρτύριο και το ραντεβού
Μυρίζοντας ακόμα σαμπάνια σας γράφω ότι έζησα την Κυριακή. Ξεκινάω από τα αποδυτήρια των πρωταθλητών Ευρώπης, η μυρωδιά των οποίων θα κάνει σίγουρα ημέρες να φύγει. Πέκοβιτς και Μπατίστ έλουσαν τους π
Το 5ο Ευρωπαϊκό ανήκει στον Παναθηναϊκό και το μόνο που σίγουρα μπορώ να πω είναι ότι γιορτάστηκε δεόντως.
Το ψυχοφρόρο τελευταίο δεκάλεπτο και ειδικά τα τελευταία δευτερόλεπτα σίγουρα θα μείνουν αξέχαστα. Τα συναισθήματα ήταν τόσο έντονα. Δεν θα ξεχάσω τον Φώτση, που είχε βγει με 5ο φάουλ στα απανοτά τάιμ άουτ να φτάνει μέχρι το κέντρο του γηπέδου για να αποφορτιστεί.
Όταν το σουτ του Σισκάουσκας δε βρήκε στόχο οι παίκτες του Παναθηναϊκού άδειασαν. Ούρλιαζαν, αγκαλιάζοταν, πήγαιναν στον κόσμο με τον Διαμαντίδη να κλωτσάει την μπάλα μέχρι την οροφή του O2.
Και μετά η στιγμή της απονομής. Ήταν πραγματικά συγκινιτική η κίνηση του Δημήτρη Διαμαντίδη να καλέσει τον Αλβέρτη να σηκώσουν μαζί το τρόπαιο. Ο Φράγκι το αναγνώρισε και η αγκαλιά του μίλησε από μόνη της.
Λίγο πριν αναγκαστούμε να βγούμε γιατί το θέαμα γίνοταν ακατάλληλο, εμφανίσθηκε ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Με το Κύπελλο στη μέση, στήθηκε νέο πανηγύρι. «Αυτό, αυτό, αυτό είναι σωστό, πρωτάθλημα και κύπελλο και ευρωπαϊκό» τραγουδούσε ο προπονητής του Παναθηναϊκού, που απέφυγε διακριτικά να λουστεί με σαμπάνια.
Για τον αγώνα δεν χρειάζεται να σας γράψω κάτι. Όταν έκλεισε το ημίχρονο με 48-28 δεν μπορούσε κανείς να φανταστεί τη συνέχεια. Ήταν συναρπαστικό. Θα σας περιγράψω κάποιες σκηνές που η κάμερα δεν τις έπιασε.
Όπως τα έντονα παράπονα του Γιασικεβίτσιους στον Φώτση όταν του φώναζε να πάει στη γραμμή του τριπόντου και το φιλί του κλάσματα δευτερολέπτου μετά για να τον καλμάρει!!!
Αυτά εντός του γηπέδου. Οι «πρασινοι» πήγαν μετά να φάνε στο ξεναδοχείο τους και επιστρέφουν στην Ελλάδα τα ξημερώματα (υπάρχει μία πιθανότητα, την ώρα που γράφω, να επιστρέψει και το πρωί της Δευτέρας).
Τα συναισθήματα ήταν όμως εντελώς διαφορετικά μόλις πριν από δύο ώρες για την έτερη ελληνική ομάδα στο Βερολίνο.
Παραμένει βέβαια να είναι ακατανόητο για εμένα η διεξαγωγή του μικρού τελικού. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει χειρότερο μαρτύριο για τις ομάδες. Μία που έχουν χάσει την ευκαιρία να διεκδικήσουν τον τίτλο και μία που πρέπει να αποδείξουν ότι δεν είναι ελέφαντες…
Εμένα μου φάνηκε πάντως ότι ζούσαν ένα μαρτύριο. Ο Θοδωρής Παπαλουκάς δεν είχε την υπομονή που τον διακρίνει συνήθως, ενώ το πάθος ήταν ελάχιστο για όλους.
Ο Παναγιώτης Βασιλόπουλος από την άκρη του πάγκου όρθιος (δεν μπορεί να κάτσει καθώς πονάει αφόρητα) προσπαθούσε να τονώσει το ηθικό των συμπαικτών του, κάτι που έκαναν πάντως οι οπαδοί του Ολυμπιακού ύστερα από τη λήξη του αγώνα και πριν φύγει το πούλμαν για το ξεναδοχείο της αποστολής (οι «ερυθρόλευκοι» αναχωρούν το πρωί της Δευτέρας -12π.μ.- για Αθήνα).
Θα ήθελα να αναφερθώ και στο περιστατικό με τον Γιάννη Μπουρούση. Κάνοντας το 89-75 γυρίζει στους οπαδούς του Παναθηναϊκού, που ειρωνευτικά τον αποθέωναν, και τους κάνει με τα χέρια το σήμα του δέκα «θα τα πούμε σε 10 ημέρες» τους λέει και φυσικά προκαλεί έντονες αντιδράσεις. Στα αποδυτήρια δήλωσε ότι « δεν μετανιώνω, απλά δεν ήταν κάτι για τους παίκτες του Παναθηναϊκού. Τους σέβομαι».
Το ραντεβού έχει λοιπόν κλεισθεί πριν καλά καλά ολοκληρωθεί η ημιτελική φάση των πλέι οφ της Α1 και δεν θέλω ούτε να σκέφτομαι τι θα γίνει αν ξεκινάμε έτσι…
- Θεσσαλονίκη: Προσποιήθηκε τον υπάλληλο του ΥΠΟΙΚ και απέσπασε από ιδιοκτήτη καφέ 2.000 ευρώ
- Γιατί η απουσία του Χουάντσο Ερνανγκόμεθ «πληγώνει» τον Παναθηναϊκό… (vids)
- Η απλή συνήθεια που μειώνει τον κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων
- Συνδεδεμένες ενισχύσεις: Ποιά ποσά θα δοθούν σε φυτική και ζωική παραγωγή
- Εργατική Πρωτομαγιά με απεργία και συγκεντρώσεις τη Μεγάλη Τετάρτη
- Έξι ένοχοι για την τραγωδία στο Μάτι