Η Στέλλα Κάλτσου φωτίζει τις όπερες του κόσμου

Από το Θέατρο Τέχνης και την Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου η Στέλλα Κάλτσου θα βρεθεί στην Όπερα Σάο Κάρλος της Λισαβόνας. Η βραβευμένη φωτίστρια έχει ήδη ταξιδέψει στην Όπερα του Χονγκ Κονγκ, το Φεστιβάλ Χαίντελ στο Χάλε και την Όπερα του Οβιέδο.

Στην Λισαβόνα, θα φωτίσει την εξαιρετικά δημοφιλή όπερα «Καπουλέτοι και Μοντέκοι» του Vincenzo Bellini σε μουσική διεύθυνση Giampaolo Bisanti και σκηνοθεσία Arnaud Bernard.

Η Στέλλα Κάλτσου υπογράφει αυτό τον καιρό τις «Δούλες» σε σκηνοθεσία της Μαριάννας Κάλμπαρη στο Θέατρο Τέχνης, το «Καζιμίρ και Καρολίνα» του Γιάννη Χουβαρδά στο Bios και το «Υμπύ τύραννος» του Μάνου Βαβαδάκη στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου.

Αμέσως μετά την Λισαβόνα, επιστρέφει στην Αθήνα όπου θα φωτίσει τις  παραστάσεις «Ιστορίες από το δάσος της Βιέννης» του Νίκου Μαστοράκη, το «Πορνοστάρ» του Κωνσταντίνου Ρήγου στο Φεστιβάλ Αθηνών, ο «Μισάνθρωπος» της Ιόλης Ανδρεάδη και τον  «Εξολοθρευτή Άγγελο» της Άντζελας Μπρούσκου επίσης στο Φεστιβάλ. Επόμενος σταθμός στο εξωτερικό η συνεργασία της με την Όπερα της Κρακοβίας.

Ανάμεσα σε Αθήνα και Λισαβόνα βρήκε λίγο χρόνο να μιλήσει για το τόσο ιδιαίτερο επάγγελμά της.

Πως αποφάσισες να γίνεις φωτίστρια; 

Λόγω της μεγάλης ενασχόλησης μου από παιδί με τη ζωγραφική, είχα μάθει να παρατηρώ το φως και μου ασκούσε πάντα μια ιδιαίτερη γοητεία. Ωστόσο, δεν είχα σκεφτεί να ασχοληθώ επαγγελματικά. Ξεκίνησε να με ενδιαφέρει πολύ όταν ήμουν φοιτήτρια στην Καλών Τεχνών και σπούδαζα σκηνογραφία. Με ιντρίγκαρε η δημιουργία του χώρου και η σχέση του με το φως, αλλώστε η συγγένεια ανάμεσα στη σκηνογραφία και τον φωτισμό είναι μεγάλη. Ανακαλύπτοντας λοιπόν τις δυνατότητες και την μαγεία του φωτός, πολύ γρήγορα πήρα την απόφαση να ασχοληθώ αποκλειστικά με τον σχεδιασμό φωτισμών. Είναι τρομερά απαιτητική δουλειά, γι’αυτό μελετούσα πολύ και επεδίωκα συνέχεια να βρίσκομαι σε κάποιο θέατρο για να μαθαίνω.

Πως προέκυψε η συνεργασία σου με το θέατρο της Λισαβόνας;

Η συνεργασία μου με την Όπερα της Λισσαβόνας προέκυψε από τον γάλλο σκηνοθέτη Arnaud Bernard με τον οποίο τα τελευταία δύο χρόνια διατηρώ μια στενή συνεργασία. Έτσι, όταν πριν από μερικούς μήνες με ενημέρωσε ότι θα σκηνοθετήσει στην Όπερα της Λισσαβόνας, ένα νέο ανέβασμα της όπερας «Καπουλέτοι και Μοντέκοι» του Βιντσέντσο Μπελίνι και μου ζήτησε να σχεδιάσω τους φωτισμούς, δέχτηκα με ιδιαίτερη χαρά.  Ακολούθησε η επικοινωνία μου με το θέατρο και στη συνέχεια ομολογώ ότι η συνεργασία μας υπήρξε άκρως θετική.

Πως αντιμετωπίζουν έναν Έλληνα επαγγελματία στο εξωτερικό, ειδικότερα όταν είναι γυναίκα και ειδικότερα όταν βρίσκεται σε καλλιτεχνική θέση ευθύνης;

Σε κανένα από τα θέατρα που έχω βρεθεί μέχρι τώρα εκτός Ελλάδας δεν έχει συμβεί να αισθανθώ κάποια περίεργη αντιμετώπιση ούτε ως γυναίκα ούτε ως ελληνίδα. Γενικά οι όροι είναι διαφορετικοί. Οι άνθρωποι σε αυτούς τους χώρους λειτουργούν  καθαρά επαγγελματικά και με σεβασμό στη θέση του καθενός, ειδικά σε έναν καλλιτεχνικό συντελεστή. Άλλωστε ο χώρος της όπερας είναι εντελώς διεθνής, αναμιγνύονται καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο. Ίσως αυτό που έχει λίγη πλάκα είναι ότι τους κάνει εντύπωση η καταγωγή γιατί δεν συναντούν πολύ συχνά  στις παραγωγές έλληνες συντελεστές και βέβαια πάντα με ρωτούν για την κατάσταση αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα.

Τι ονειρεύεσαι για το μέλλον;

Ονειρεύομαι το μέλλον με αισιοδοξία, όχι κάτι συγκεκριμένο. Πιστεύω πολύ στην προσωπική ελευθερία, γι’αυτό το λόγο θα ήθελα να κάνω πάντα τα πράγματα που μου αρέσουν με την ίδια διάθεση και ορμή όπως τώρα, να συνεχίσω να ταξιδεύω κυριολεκτικά και μεταφορικά κατακτώντας νέες εμπειρίες.