Τα θεμέλια της επιστήμης και της ιστοριογραφίας (Μέρος Β’) Οι Έλληνες της Μικράς Ασίας μπόρεσαν να παραγάγουν πρώτοι εκείνον τον τύπο πνευματικής εργασίας που ονομάζουμε επιστήμη
Γλώσσα & Λογοτεχνία
- Αφορά ή αφορά σε; Η σύνταξη του ρήματος αφορώ με την πρόθεση σε μαρτυρεί τυπολατρία και σχολαστικότητα, δεδομένου μάλιστα ότι το αφορώ, κατά...
- Τα θεμέλια της επιστήμης και της ιστοριογραφίας (Μέρος Α’) Οι μεγάλοι μιλήσιοι στοχαστές, ο Θαλής, ο Αναξίμανδρος και ο Αναξιμένης, απελευθέρωσαν τη φιλοσοφική θεώρηση της φύσης από το...
- Περί πολλά τυρβάζει… Μια από τις πολλές ευαγγελικές ρήσεις του Ιησού που έλαβαν στο διάβα του χρόνου χαρακτήρα αποφθέγματος και χρησιμοποιούνται συχνά...
- Εμπεδοκλής: η πρώτη συνδυαστική θεώρηση της ελεατικής και της ηρακλείτειας σύλληψης του κόσμου (Μέρος Δ’) Ένα συνθετικό πνεύμα που ήταν σε θέση να αγκαλιάζει με τον ίδιον τρόπο ιωνικούς προβληματισμούς και ορφική πίστη
- Περί καλών και κακών συναναστροφών… Σε ό,τι αφορά τις παντοειδείς ανθρώπινες σχέσεις, η νέα ελληνική γλώσσα, όπως συμβαίνει κατά κανόνα, διαθέτει μια μεγάλη γκάμα...
- Εμπεδοκλής: η πρώτη συνδυαστική θεώρηση της ελεατικής και της ηρακλείτειας σύλληψης του κόσμου (Μέρος Γ’) Η φιλία, η εχθρότητα και η τύχη της ανθρώπινης ψυχής
- Εφορία, εφορεία και ευφορία Ένα ακόμη παράδειγμα λέξεων που ενδέχεται να οδηγήσουν λόγω της ηχητικής ταύτισής τους σε λάθη από ορθογραφικής και εννοιολογικής...
- Εμπεδοκλής: η πρώτη συνδυαστική θεώρηση της ελεατικής και της ηρακλείτειας σύλληψης του κόσμου (Μέρος Β’) Η ακινησία του Παρμενίδη και η αέναη κίνηση του Ηρακλείτου εμπεριέχονται αμφότερες στο κοσμοείδωλο του Εμπεδοκλή
- Το ρήμα εκπίπτω: Μορφές, σύνταξη και σημασία Λέξη της αρχαίας ελληνικής γλώσσας, το εκπίπτω επιβιώνει και στη νέα ελληνική γλώσσα, χωρίς όμως να υπάρχει πλήρης ομοφωνία...
- Εμπεδοκλής: η πρώτη συνδυαστική θεώρηση της ελεατικής και της ηρακλείτειας σύλληψης του κόσμου (Μέρος Α’) Γόνος αριστοκρατικής οικογένειας, ο Εμπεδοκλής γεννήθηκε στον Ακράγαντα, δωρική αποικία, χτισμένη στη νοτιοδυτική ακτογραμμή της Σικελίας, στη θέση που...
- Ορκωμοσία και συνωμοσία Το πρόβλημα της ορθής γραφής των δύο αυτών σύνθετων ουσιαστικών
- Ηράκλειτος ο Εφέσιος, ο φιλόσοφος τού γίγνεσθαι (Μέρος ΣΤ’) Ο λαός πρέπει να υπερασπίζεται το νόμο όπως τα τείχη της πόλης
- Απαυδώ και παρεισφρέω Δύο αμετάβατα ρήματα της νέας ελληνικής γλώσσας που συχνότατα κακοπαθαίνουν απ’ όσους επιχειρούν να τα χρησιμοποιήσουν όταν μιλούν ή...
- Ηράκλειτος ο Εφέσιος, ο φιλόσοφος τού γίγνεσθαι (Μέρος E’) Ο ιδιόρρυθμος και λιγόλογος εφέσιος στοχαστής ήταν κατ’ ουσίαν ένας ερημίτης
- Συγχέω, συγχύζω και συγχίζω Λίγοι είναι κατά πάσαν πιθανότητα εκείνοι που έχουν καταφέρει να ξεκαθαρίσουν στο νου τους ποιες λέξεις πρέπει να χρησιμοποιούν...
- Ηράκλειτος ο Εφέσιος, ο φιλόσοφος τού γίγνεσθαι (Μέρος Δ’) Στην κοσμοαντίληψη του Ηρακλείτου η συνεχώς μεταβαλλόμενη φωτιά κατέχει μια ξεχωριστή θέση
- Εκ των ων ουκ άνευ και ελαφρά τη καρδία Η χρήση φράσεων λόγιας καταγωγής στη νέα ελληνική γλώσσα πρέπει να γίνεται με ιδιαίτερη προσοχή, ώστε να αποφεύγεται η...
- Ηράκλειτος ο Εφέσιος, ο φιλόσοφος τού γίγνεσθαι (Μέρος Γ’) Ο θεϊκός νόμος, η μεγάλη έγκυρη τάξη του κόσμου
- Ισθμός, πορθμός και διώρυγα Όροι που έχουμε όλοι διδαχθεί κατά τη διάρκεια του σχολικού βίου μας στο πλαίσιο του μαθήματος της Γεωγραφίας, τα...
- Ηράκλειτος ο Εφέσιος, ο φιλόσοφος τού γίγνεσθαι (Μέρος Β’) Η μεταβολή των πραγμάτων ως μόνιμη αμοιβαία διάλυση των αντιθέσεων
- Σύγκληση, σύγκλιση και σύγκλειση Ένα τυπικό παράδειγμα λέξεων που συγχέονται από ορθογραφικής και εννοιολογικής απόψεως εξαιτίας ακριβώς της ηχητικής ταύτισής τους
- Ηράκλειτος ο Εφέσιος, ο φιλόσοφος τού γίγνεσθαι (Μέρος Α’) Ο πλέον φημισμένος αλλά και ο πλέον αινιγματικός από τους λεγόμενους προσωκρατικούς φιλοσόφους
- Δραστικός ή δραματικός; Δάνεια και αντιδάνεια στη νέα ελληνική γλώσσα
- Παρμενίδης, ο δρόμος του πνεύματος (Μέρος ΣΤ’) Υπάρχει μόνο το είναι, το μηδέν δεν υπάρχει
- Μεταγραφή ή μετεγγραφή; Σε ποιες περιπτώσεις πρέπει να χρησιμοποιούμε καθεμία από αυτές τις δύο ομόρριζες λέξεις;
- Παρμενίδης, ο δρόμος του πνεύματος (Μέρος Ε’) Ο θαρραλέος διανοούμενος, ο «άνθρωπος που ξέρει»
- Πολιτισμικός ή πολιτιστικός; Το επίθετο πολιτισμικός έχει κατεξοχήν στατικό χαρακτήρα, ενώ το επίθετο πολιτιστικός έχει κατεξοχήν δυναμικό χαρακτήρα
- Παρμενίδης, ο δρόμος του πνεύματος (Μέρος Δ’) Η σχέση του κόσμου της δοξασίας και του κόσμου του αληθινού όντος
- Μεγέθυνση και συνονθύλευμα Δύο λέξεις που συχνά-πυκνά πέφτουν θύματα λανθασμένης φωνητικής απόδοσης
- Παρμενίδης, ο δρόμος του πνεύματος (Μέρος Γ’) Το ένα και μοναδικό αληθινό ον, που είναι αγέννητο και άφθαρτο
- Συνάγεται και συνεπάγεται Δύο σύνθετα ρήματα με συγγενική προέλευση, αλλά διαφορετικό σημασιολογικό περιεχόμενο
- Παρμενίδης, ο δρόμος του πνεύματος (Μέρος Β’) Από τη μυθική θέαση και το απόφθεγμα προς την ορθολογιστική θεώρηση τού είναι και το επιχείρημα
- Οι στήλες ή οι στύλοι του Ολυμπίου Διός; Το Ολυμπιείο, χαρακτηριστικό τοπόσημο της σύγχρονης Αθήνας
- Παρμενίδης, ο δρόμος του πνεύματος (Μέρος Α’) Ο σεβάσμιος και επιβλητικός ελεάτης φιλόσοφος
- Περιβόητος και διαβόητος Λέξεις της νέας ελληνικής γλώσσας που δηλώνουν πρόσωπα και πράγματα ευρέως γνωστά
