Εφορία, εφορεία και ευφορία Ένα ακόμη παράδειγμα λέξεων που ενδέχεται να οδηγήσουν λόγω της ηχητικής ταύτισής τους σε λάθη από ορθογραφικής και εννοιολογικής...
Γλώσσα & Λογοτεχνία
- Εμπεδοκλής: η πρώτη συνδυαστική θεώρηση της ελεατικής και της ηρακλείτειας σύλληψης του κόσμου (Μέρος Β’) Η ακινησία του Παρμενίδη και η αέναη κίνηση του Ηρακλείτου εμπεριέχονται αμφότερες στο κοσμοείδωλο του Εμπεδοκλή
- Το ρήμα εκπίπτω: Μορφές, σύνταξη και σημασία Λέξη της αρχαίας ελληνικής γλώσσας, το εκπίπτω επιβιώνει και στη νέα ελληνική γλώσσα, χωρίς όμως να υπάρχει πλήρης ομοφωνία...
- Εμπεδοκλής: η πρώτη συνδυαστική θεώρηση της ελεατικής και της ηρακλείτειας σύλληψης του κόσμου (Μέρος Α’) Γόνος αριστοκρατικής οικογένειας, ο Εμπεδοκλής γεννήθηκε στον Ακράγαντα, δωρική αποικία, χτισμένη στη νοτιοδυτική ακτογραμμή της Σικελίας, στη θέση που...
- Ορκωμοσία και συνωμοσία Το πρόβλημα της ορθής γραφής των δύο αυτών σύνθετων ουσιαστικών
- Ηράκλειτος ο Εφέσιος, ο φιλόσοφος τού γίγνεσθαι (Μέρος ΣΤ’) Ο λαός πρέπει να υπερασπίζεται το νόμο όπως τα τείχη της πόλης
- Απαυδώ και παρεισφρέω Δύο αμετάβατα ρήματα της νέας ελληνικής γλώσσας που συχνότατα κακοπαθαίνουν απ’ όσους επιχειρούν να τα χρησιμοποιήσουν όταν μιλούν ή...
- Ηράκλειτος ο Εφέσιος, ο φιλόσοφος τού γίγνεσθαι (Μέρος E’) Ο ιδιόρρυθμος και λιγόλογος εφέσιος στοχαστής ήταν κατ’ ουσίαν ένας ερημίτης
- Συγχέω, συγχύζω και συγχίζω Λίγοι είναι κατά πάσαν πιθανότητα εκείνοι που έχουν καταφέρει να ξεκαθαρίσουν στο νου τους ποιες λέξεις πρέπει να χρησιμοποιούν...
- Ηράκλειτος ο Εφέσιος, ο φιλόσοφος τού γίγνεσθαι (Μέρος Δ’) Στην κοσμοαντίληψη του Ηρακλείτου η συνεχώς μεταβαλλόμενη φωτιά κατέχει μια ξεχωριστή θέση
- Εκ των ων ουκ άνευ και ελαφρά τη καρδία Η χρήση φράσεων λόγιας καταγωγής στη νέα ελληνική γλώσσα πρέπει να γίνεται με ιδιαίτερη προσοχή, ώστε να αποφεύγεται η...
- Ηράκλειτος ο Εφέσιος, ο φιλόσοφος τού γίγνεσθαι (Μέρος Γ’) Ο θεϊκός νόμος, η μεγάλη έγκυρη τάξη του κόσμου
- Ισθμός, πορθμός και διώρυγα Όροι που έχουμε όλοι διδαχθεί κατά τη διάρκεια του σχολικού βίου μας στο πλαίσιο του μαθήματος της Γεωγραφίας, τα...
- Ηράκλειτος ο Εφέσιος, ο φιλόσοφος τού γίγνεσθαι (Μέρος Β’) Η μεταβολή των πραγμάτων ως μόνιμη αμοιβαία διάλυση των αντιθέσεων
- Σύγκληση, σύγκλιση και σύγκλειση Ένα τυπικό παράδειγμα λέξεων που συγχέονται από ορθογραφικής και εννοιολογικής απόψεως εξαιτίας ακριβώς της ηχητικής ταύτισής τους
- Ηράκλειτος ο Εφέσιος, ο φιλόσοφος τού γίγνεσθαι (Μέρος Α’) Ο πλέον φημισμένος αλλά και ο πλέον αινιγματικός από τους λεγόμενους προσωκρατικούς φιλοσόφους
- Δραστικός ή δραματικός; Δάνεια και αντιδάνεια στη νέα ελληνική γλώσσα
- Παρμενίδης, ο δρόμος του πνεύματος (Μέρος ΣΤ’) Υπάρχει μόνο το είναι, το μηδέν δεν υπάρχει
- Μεταγραφή ή μετεγγραφή; Σε ποιες περιπτώσεις πρέπει να χρησιμοποιούμε καθεμία από αυτές τις δύο ομόρριζες λέξεις;
- Παρμενίδης, ο δρόμος του πνεύματος (Μέρος Ε’) Ο θαρραλέος διανοούμενος, ο «άνθρωπος που ξέρει»
- Πολιτισμικός ή πολιτιστικός; Το επίθετο πολιτισμικός έχει κατεξοχήν στατικό χαρακτήρα, ενώ το επίθετο πολιτιστικός έχει κατεξοχήν δυναμικό χαρακτήρα
- Παρμενίδης, ο δρόμος του πνεύματος (Μέρος Δ’) Η σχέση του κόσμου της δοξασίας και του κόσμου του αληθινού όντος
- Μεγέθυνση και συνονθύλευμα Δύο λέξεις που συχνά-πυκνά πέφτουν θύματα λανθασμένης φωνητικής απόδοσης
- Παρμενίδης, ο δρόμος του πνεύματος (Μέρος Γ’) Το ένα και μοναδικό αληθινό ον, που είναι αγέννητο και άφθαρτο
- Συνάγεται και συνεπάγεται Δύο σύνθετα ρήματα με συγγενική προέλευση, αλλά διαφορετικό σημασιολογικό περιεχόμενο
- Παρμενίδης, ο δρόμος του πνεύματος (Μέρος Β’) Από τη μυθική θέαση και το απόφθεγμα προς την ορθολογιστική θεώρηση τού είναι και το επιχείρημα
- Οι στήλες ή οι στύλοι του Ολυμπίου Διός; Το Ολυμπιείο, χαρακτηριστικό τοπόσημο της σύγχρονης Αθήνας
- Παρμενίδης, ο δρόμος του πνεύματος (Μέρος Α’) Ο σεβάσμιος και επιβλητικός ελεάτης φιλόσοφος
- Περιβόητος και διαβόητος Λέξεις της νέας ελληνικής γλώσσας που δηλώνουν πρόσωπα και πράγματα ευρέως γνωστά
- Ξενοφάνης ο Κολοφώνιος, το βάθος και η δύναμη της θεολογικής σκέψης (Μέρος Β’) Ο ένας και μόνος θεός, ο πιο μεγάλος, που βλέπει και ακούει τα πάντα
- Πλειονότητα ή πλειοψηφία; Η πλειοψηφία είναι μια ιδιαίτερη μορφή πλειονότητας, μια σαφώς πιο περιορισμένη έννοια, ένα υποσύνολο, συνυφασμένο πάντοτε με μια διαδικασία...
- Ξενοφάνης ο Κολοφώνιος, το βάθος και η δύναμη της θεολογικής σκέψης (Μέρος A’) Ένα επαναστατικό πνεύμα του τέλους της Αρχαϊκής Εποχής
- Απεκδύομαι και αποδύομαι Αντιπροσωπευτικό δείγμα ομόρριζων λέξεων με διαφορετικό σημασιολογικό περιεχόμενο
- Βακχυλίδης, το αηδόνι της Κέας (Μέρος ΣΤ’) Ο διθύραμβος από τον οποίον ξεκίνησε η τραγωδία
- Απολαμβάνω και απολαύω Δύο ρήματα που συγχέονται τόσο ως προς τη σημασία όσο και ως προς τη σύνταξή τους
- Βακχυλίδης, το αηδόνι της Κέας (Μέρος Ε’) Διθύραμβοι αφιερωμένοι στο μύθο του Θησέα
