Πριν από τον κυκλώνα που χτύπησε την Ινδονησία με φονικές κατολισθήσεις και πλημμύρες πριν από δύο εβδομάδες, ο Αμράν Σιαγκιάν έβλεπε σχεδόν καθημερινά τους ουρακοτάγκους του Σίπιροκ στην επαρχία της Βόρειας Σουμάτρας.
Ο 39χρονος Σιαγκιάν εργάζεται εδώ και πέντε χρόνια ως δασοφύλακας για την προστασία των ουρακοτάγκων του Ταπανούλι (Pongo tapanuliensis), το σπανιότερο είδος πιθήκου στον κόσμο. Είναι ένα από τα τρία είδη ουρακοτάγκου που επιζούν στα δάση της Ινδονησίας και της Μαλαισίας, οι στενότεροι συγγενείς του ανθρώπου μετά τους χιμπατζήδες και τους γορίλλες.
Μετά τις κατολισθήσεις που έπληξαν στο Σάπιροκ, αναφέρει ο Σιαγκιάν, τα καλοκάγαθα ζώα μένουν άφαντα.
O δασοφύλακας Αμράν Σιαγκιάν μάταια αναζητά τους ουραγκοτάγκους στην περιοχή από όπου πέρασαν οι υλοτόμοι (Reuters)
Οι πλημμύρες και οι κατολισθήσεις που έφερε ο κυκλώνας προκάλεσαν τουλάχιστον 962 θανάτους, σύμφωνα με τον τελευταίο απολογισμό της Τρίτης, ενώ ακόμα 291 άνθρωποι θεωρούνται αγνοούμενοι. Ο κυκλώνας σκότωσε επίσης περίπου 200 άτομα στη νότια Ταϊλάνδη και τη Μαλαισία.
Ο Σιαγκάν συνεχίζει τώρα να ελπίζει ότι οι ουρακοτάγκοι πρόλαβαν να βρουν καταφύγιο. «Πρέπει να μετακινήθηκαν πιο μακριά, δεν ακούω πια τις φωνές τους» λέει ο δασοφύλακας στο Reuters.
Σύμφωνα με τις τοπικές αρχές και οργανώσεις, οι κατολισθήσεις επιδεινώθηκαν από την παράνομη υλοτόμηση και εξόρυξη μετάλλων που άφησε τα εδάφη εκτεθειμένα στη διάβρωση από το νερό.
Οι κατολισθήσες στη Σουμάτρα επιδεινώθηκαν από την παράνομη υλοτόμηση (Reuters)
Στο Σίπιροκ, ένα χωριό στην περιοχή του Ταναπούλι που επλήγη περισσότερο από την κακοκαιρία, πολλά δέντρα έχουν κοπεί από λαθροϋλοτόμους εδώ και έναν χρόνο.
Ακόμα και πριν από τις πλημμύρες, η αποψίλωση επηρέαζε τους ουρακοτάγκους. «Ζουν κινούμενοι στις φυλλωσιές των δέντρων, πηδώντας από κλαδί σε κλαδί. Όταν το δάσος είναι αραιό δυσκολεύονται περισσότερο» λέει ο Σιαγκιάν.
Περίπου 800 ουρακοτάγκοι του Ταναπούλι επιζούν σήμερα σε άγρια κατάσταση, με το μικρό μέγεθος του πληθυσμού να αφήνει εκτεθειμένο το είδος ακόμα και σε μικρές περιβαλλοντικές πιέσεις.
Πέρα από την παράνομη υλοτομία και εξόρυξη μετάλλων, η αντικατάσταση της ζούγκλας με μονοκαλλιέργειες φοινικόδεντρων έπαιξε σημαντικό ρόλο στη συρρίκνωση του πληθυσμού.
Τα δύο άλλα είδη ουρακοτάγκου είναι επίσης απειλούμενα αλλά βρίσκονται σε καλύτερη κατάσταση.
Ο πληθυσμός του ουρακοτάγκου της Βόρνεο (Pongo pygmaeus) εκτιμάται στα 104.000 άτομα, ενώ ο ουρακοτάγκος της Σουμάτρας (Pongo abelii) αριθμεί γύρω στα 14.000 άτομα.
Στο Ταπανούλι, όμως, η κατάσταση είναι κρίσιμη.
Όπως λέει ο Σιαγκιάν, «χωρίς βοήθεια από την κυβέρνηση, οι ουρακοτάγκοι θα εξαφανιστούν από την περιοχή. Ειδικά με αυτή την εκτεταμένη αποδάσωση.
Τα συστατικά του χυμού παντζαριού υποστηρίζουν την καρδιά και την κυκλοφορία του αίματος, ενώ παράλληλα συμβάλλουν στη φυσική ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης.