Μια μουσική περφόρμανς που σπάει τα όρια του του χώρου και του χρόνου – Τι θα δούμε στις 15/12 στο ΕΜΣΤ

Μια φούγκα μουσικού κολάζ/ντεκολάζ – με κοντραμπάσο και φωνή – και μια εμπειρία τραγουδιού με συμμετοχή του κοινού, με το τετράπτυχο melodies του Μιχάλη Καλκάνη, “Never throw stones without reason” [Ποτέ νά μή ρίχνομε πέτρες χορίς λόγο] (sic).

Την Κυριακή 15 Δεκεμβρίου στις 13:00 και στις 16:00. (Η είσοδος στο Μουσείο το Σαββατοκύριακο 14 & 15 Δεκεμβρίου είναι δωρεάν!)

Τα όρια μεταξύ των χώρων χάνονται, όπως ακριβώς και στα έργα της Χρύσας Ρωμανού, όπου συνυπάρχουν η παράλογη κανονικότητα, το comme-il-faux παράδοξο, τα ψηλά τακούνια, το κολάζ, το ντεκολάζ, τα ζωδιακά σύμβολα και άλλες ετερόκλητες αναφορές. Σταδιακά δημιουργείται ένα μουσικό παλίμψηστο με επαναλαμβανόμενα ρυθμικά μοτίβα, στο τέλος του οποίου το κοινό και οι ερμηνευτές δημιουργούν μια pop-up περφόρμανς μουσικής δωματίου.

Τα κοστούμια είναι του ελληνικού οίκου 240791 της Ελένης Καββάδα.

* Ο τίτλος προέρχεται από παιδική ζωγραφιά της Χρύσας Ρωμανού, τα ορθογραφικά λάθη είναι δικά της.

Οι δυο μουσικοί μίλησαν στο in για όλα όσα αναμένεται να δούμε στην μουσική αυτή περφόρμανς μέσα στην έκθεση της Χρύσας Ρωμανού!

Γιατί επιλέξατε το έργο της Χρύσας Ρωμανού;

Μιχάλης: Όλο αυτό το διάστημα που δουλεύουμε πάνω σε αυτό με την Αναστασία, νιώθω σαν να έχω κάνει μια βουτιά σε έναν κόσμο. Στον κόσμο της Χρύσας. Μέσα από αρκετές επισκέψεις στην έκθεση στο ΕΜΣΤ αλλά και στο σπίτι της, μελέτη πάνω στο υλικό της, κουβέντες με τους επιμελητές της έκθεσης την Ελένη Κούκου και τον Δημήτρη Τσουμπλέκα, αισθάνομαι ότι γνώρισα ένα γοητευτικό άνθρωπο τον οποίο θα ήθελα πολύ να έχω γνωρίσει από κοντά, αλλά και μία σπουδαία καλλιτέχνιδα. Για εμένα δύο είναι τα βασικά γνωρίσματα που συνήθως συνυπάρχουν σε έναν μεγάλο καλλιτέχνη.

Το πρώτο είναι διαρκώς να αναζητεί και να εξελίσσει τον τρόπο με τον οποίο καταφέρνει να εκφράσει αυτά που έχει μέσα του, κάτι που συνήθως προϋποθέτει μελέτη, σπουδή και πολλή δουλειά. Και το δεύτερο είναι ο πλούτος που έχει μέσα του ως άνθρωπος. Η Χρύσα τα είχε και τα δύο. Μια γυναίκα που πήγαινε κόντρα στα στερεότυπα των 60’s με πολιτική και κοινωνική άποψη, που λάτρευε τα ταξίδια και θεωρούσε ότι η πιο σοβαρή απασχόληση στη ζωή ενός ανθρώπου είναι το παιχνίδι, το ελεύθερο παιχνίδι όπως αυτό ενός παιδιού. Μία γυναίκα που ήταν την ίδια στιγμή κοκέτα, αριστερή, λάτρης των ζωδίων, δεινή μαγείρισα, και μεγάλη καλλιτέχνιδα.

Πώς και γιατί θέλετε να συμμετέχει το κοινό στη συναυλία σας;

Αναστασία: Η Χρύσα Ρωμανού ήταν μια γενναιόδωρη εικαστικός. Ο σύνθετος, πολυσχιδής της κόσμος δεν έγινε ποτέ περίκλειστος, τα πολύτιμα εργαλεία της προσφέρονται απλόχερα για να παίξουμε μαζί: Κολάζ, χαρτοκολλητική, φιδάκια και λαβύρινθοι, τα ζώδια και το μέλλον μας, οι  επικίνδυνες μαγειρικές. Περιδιαβαίνοντας το έργο της Χρύσας χαμογελάμε μπροστά στο οικείο, γινόμαστε συνένοχοι. Εμεις απλώνουμε το χέρι για να βουτήξουμε λίγο πιο βαθιά…» Ποτέ να μην ρίχνομε πέτρες χορίς λόγο», αλλά με λόγο, πάντοτε.

Ποιο έργο της Χρύσας Ρωμανού ξεχωρίζετε και γιατί;

Αναστασία: Λεπτομέρειες των εργων της απο διαφορετικές περιόδους συνθέτουν το δικό μου μπούσουλα στον (μικρο)κοσμο της Χρύσας- Ενα κορίτσι του Bruegel που ουρλιάζει ως ντεκολάζ πάνω στο πλεξιγκλάς, οι καρδιές και οι τρίαινες του «zodiac», οι λαβύρινθοι του λουνα παρκ, οι διάφανοι χάρτες, τα φθαρμένα «καλλιγραφικά» μιλιμετρέ. Διασχίζοντας τον γαλαξία της με στάσεις, με ωτοστόπ,  δεν με ένοιαξε ποτέ ο προορισμός.

Πώς προέκυψε η μεταξύ σας συνεργασία;

Μιχάλης: Χμμ με την Αναστασία αν και γνωριζόμαστε προσωπικά λιγότερο από δύο χρόνια, θεωρώ τη μέχρι τώρα συνεργασία μου μαζί της πολύ σημαντική για εμένα. Στη φάση που βρίσκομαι καλλιτεχνικά αναζητώ συνεργάτες με όραμα και αισθητική, ανθρώπους φωτεινούς και τολμηρούς με θέληση να σπάσουν τα κουτάκια που ο καθένας μας έχει. Η πρώτη μας συνεργασία ήταν πριν ένα χρόνο ακριβώς, σε ένα πολύ ενδιαφέρον εκπαιδευτικό πρόγραμμα της ΕΛΣ, το οποίο συνδιοργάνωνε με τη σοπράνο Λητώ Μεσσήνη, ενώ στη συνέχεια στήσαμε παρέα τη λυρικοεικαστική performance “Parete Del Lume’’ εμπνευσμένη από την έκθεση της Ρένας Παπασπύρου, την οποία και παρουσιάσαμε στην Εθνική Πινακοθήκη σε συμπαραγωγή με την Εθνική Λυρική Σκηνή. Το καλοκαίρι που μας πέρασε συμμετείχα ως resident artist στο ‘Kournos Music Festival 2024’ της Λήμνου, το οποίο στήνουν η Αναστασία και η Λητώ και προσωπικά θεωρώ ότι είναι από τα πιο φρέσκα και πρωτοπόρα φεστιβάλ της χώρας.

Aναστασία: Ο Μιχάλης έχει αυτη την υπεροχη δημιουργική αγωνία, το ανήσυχο ταλέντο που δεν ηρεμεί αν δεν βουτήξει βαθιά-βαθιά μέσα στην τέχνη σαν να είναι το σημαντικότερο πράγμα στον κόσμο, με ήθος και αξιοπρέπεια. Κρύβει, επιπλέον, κάμποσους άσσους στο μανίκι του: Γράφει εξαιρετικά, παίζει εξαιρετικά και είναι μπαμπας της Εύας που διηγείται καταπληκτικά ιστορίες για μάγους και σκυλάκια που κατατροπώνουν φίδια.

Η μεσόφωνος Αναστασία Κότσαλη γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στο Στούντιο Όπερας της ΕΛΣ, στην Ακαδημία Κιτζάνα της Σιένας, στη Διεθνή Θερινή Ακαδημία Μοτσαρτέουμ με τον Τομ Κράουζε. Συνεργάζεται ως σολίστ με ΕΛΣ, Καμεράτα – Armonia Atenea, Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, Συμφωνική Ορχήστρα ΕΡΤ κ.ά. Σημαντικό κομμάτι της καλλιτεχνικής της έρευνας αποτελεί η σύμπραξη με εικαστικούς σε λυρικές performance, ανάμεσα τους η Ρένα Παπασπύρου, η Mαλβίνα Παναγιωτίδη, η Ναταλία Μαντά,οι Vaskos κτλ. Eίναι ιδρυτικό μέλος της Ομάδας Μουσικού Θεάτρου Ραφή, η οποία στη δεκαετή πορεία της έχει συμπράξει με τους σημαντικότερους πολιτιστικούς φορείς της Ελλάδας (ΕΛΣ, Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών κ.ά.).

Ο μουσικός Μιχάλης Καλκάνης ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Ως κοντραμπασίστας, η βάση του είναι η κλασική μουσική και είναι μόνιμο μέλος της Συμφωνικής Ορχήστρας Δήμου Αθηναίων. Παράλληλα επικεντρώνεται στην έρευνα και τον πειραματισμό πάνω στις τεχνικές εκτέλεσης του κοντραμπάσου κάτι που αντανακλάται τόσο στις δικές του μουσικές όσο και στις συνεργασίες του με ανεξάρτητους καλλιτέχνες αλλά και με οργανισμούς όπως το Flux Laboratory. Το σχήμα του ‘Mihalis Kalkanis Group’ έχει συμμετάσχει στα σημαντικότερα ελληνικά φεστιβάλ όπως στη Μικρή Επίδαυρο στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών, στο Summer Nostos Festival (Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος), Athens Jazz Festival αλλά και στο Palma Jazz Festival (ES), Aglan Jazz Festival (CY).

Μέσα από τη μουσική του συνδιαλέγεται συχνά με άλλες τέχνες όπως τη φωτογραφία, την ποίηση τον χορό κλπ.