Ο σύγχρονος ιατρός και ο νέος ανθρωπισμός

Η εξέλιξη της ιατρικής επιστήμης με τις νέες στοχευμένες θεραπείες βασισμένες στη βαθιά γνώση των διαδικασιών του κυττάρου, με τη χρήση πολύπλοκων νανουλικών και τεχνικών μεθόδων, απαιτεί εμβάθυνση σε γνώσεις και ουσιαστικές λεπτομέρειες, αφιέρωση πολύ χρόνου και εργώδη προσπάθεια για τον σύγχρονο ιατρό.

Ποιος όμως είναι ο καλός ιατρός σήμερα; Πόσο έχουν επηρεάσει η ψηφιακή εποχή, η τεχνητή νοημοσύνη, οι αλγόριθμοι, η μεταγονιδιωματική τη σύγχρονη ιατρική πράξη με την ιπποκρατική έννοια του όρου; Θυμίζει η σύγχρονη εκπαίδευση τη συναρπαστική τέχνη της διδαχής δίπλα στο κρεβάτι του αρρώστου, την κατανόηση και επικοινωνία με τον ασθενή και την βαθιά διερεύνηση της κλινικής κατάστασης ή έχει απομακρυνθεί από το τόσο ανθρώπινο κομμάτι της ιατρικής και βασίζεται στην ανάγνωση πολύπλοκων ιατρικών εξετάσεων και απεικονίσεων;

Καταθέτω την απάντηση ενός ειδικευμένου ιατρού από την Ολλανδία: «Η κύρια προτεραιότητα ενός γιατρού είναι το ενδιαφέρον για τον άνθρωπο. Προκειμένου να ενδιαφερθεί κανείς για τον άνθρωπο είναι απαραίτητο να τον κατανοήσει». Εχουμε επισημάνει τη σημαντική σύζευξη των ανθρωπιστικών σπουδών με τις επιστήμες υγείας.

Ο σύγχρονος ιατρός δεν έχει χάσει τα στοιχεία εκείνα που τον καθιστούσαν ανθρωπιστή όπως τα ανέδειξε ο Αλβέρτος Σβάιτσερ και τόσοι άλλοι γιατροί που αφιέρωσαν τη ζωή τους θυσιαζόμενοι για το καλό του ανθρώπου. Ποιος δεν θυμάται τον οφθαλμίατρο Λι Γουενλιάνγκ στο νοσοκομείο της Γιουχάν, εκεί όπου ξεκίνησε η πανδημία του κορωνοϊού, που έπεσε στο καθήκον.

Ποιος δεν θυμάται στη μεγάλη μάχη κατά της πανδημίας τις σκηνές αυταπάρνησης στις μονάδες εντατικής θεραπείας και σε όλα τα νοσοκομεία από τους ιατρούς και τους νοσηλευτές που εξουθενωμένοι και κατάκοποι στέκονταν εκεί στο καθήκον για συνεχόμενα εικοσιτετράωρα. Παλαιότεροι φόβοι όπως εκφράστηκαν για «αποϊατρικοποίηση» της δημόσιας υγείας δεν έχουν επαληθευτεί.

Το είδαμε και στην ανταπόκριση όλων των συνάδελφων ιατρών στην ανείπωτη τραγωδία των Τεμπών. Στις ΜΕΘ, στα χειρουργεία, στην οργάνωση εθελοντικών αιμοδοσιών.

Η έννοια του ανθρωπισμού σήμερα έχει πάρει πολλά πρόσωπα. O σύγχρονος ιατρός φαίνεται ότι έχει καλά φυλαγμένο μέσα του αυτό της προσφοράς και της συλλογικότητας στο κοινωνικό σύνολο αφήνοντας πίσω κάθε ατομικισμό και ιδιοτέλεια. Καθήκον όλων των δάσκαλων να διαφυλάξουμε και να προάγουμε τον νέο ανθρωπισμό στους φοιτητές μας παράλληλα με την έκθεσή τους σε κάθε νέα προσέγγιση και εξέλιξη της ιατρικής επιστήμης.

Ο κ. Γεράσιμος Σιάσος είναι πρόεδρος της Ιατρικής Σχολής Αθηνών, καθηγητής Καρδιολογίας στη Γ Πανεπιστημιακή Καρδιολογική Κλινική τού «Η Σωτηρία».