Μια νέα αρχή μετά τα 60: «Πειραματίστηκα με την ανακύκλωση παλιών ρούχων και πουλήθηκαν μεμιάς»

Μια μέρα, ο Herbie Mensah κοίταζε τα ρούχα που ήταν στοιβαγμένα στο ντουλάπι κάτω από τις σκάλες. Πουλούσε vintage κομμάτια στην αγορά Portobello, στο Λονδίνο και όπως λέει πάντα «έχεις τόσα πολλά ρούχα που περισσεύουν». Συνειδητοποίησε ότι δεν μπορούσε να τα πουλήσει, αλλά ούτε και να τα στείλει στη χωματερή. «Ήταν καλής ποιότητας, επώνυμα ρούχα σχεδιαστών. Αλλά είχαν τρύπες. Πραγματικά δεν ήθελα να τα πετάξω. Σκέφτηκα: «Πείραμα. Κάνε κάτι διαφορετικό»».

Ξεκίνησε τη νέα συλλογή ρούχων του αρπάζοντας απλά ένα ψαλίδι και μερικές καρφίτσες. Τελείωσε ένα κομμάτι – ένα φόρεμα φτιαγμένο από τσέπες παντελονιών – και το πήγε στον πάγκο του στην αγορά. Πουλήθηκε στο τσαμ μπαμ. «Σκέφτηκα ότι αυτό είναι πολύ ενδιαφέρον. Το επόμενο πράγμα που έκανα ήταν να γράφω παραγγελίες, την μία πίσω από την άλλη». Άρχισε να φτιάχνει παντελόνια με επικάλυψη από τυπωμένα υφάσματα και σακάκια που είχε διαλύσει και συνθέσει από την αρχή. «Η κουζίνα μου έγινε το στούντιό μου και η αποδόμηση η νέα δημιουργία».

• Διαβάστε επίσης: Second Hand : Τα καταστήματα που λατρέψαμε μετά την κρίση του ’08, κινδυνεύουν από την κρίση της πανδημίας

View this post on Instagram

A post shared by Herbie Mensah (@herbiemensahvintage)

Αυτό συνέβη πριν από 18 μήνες, όταν ο Mensah ήταν 62 ετών. Τώρα νοικιάζει ένα στούντιο κοντά στο σπίτι του, στο Kensal Green, στο βορειοδυτικό Λονδίνο, και πουλάει τις δημιουργίες του μέσω της ιστοσελίδας του και του Instagram. Η Σάρα, η επί 25 χρόνια σύζυγός του, αναλαμβάνει το διοικητικό κομμάτι. Μερικές φορές ο Mensah μένει ξύπνιος όλη τη νύχτα. «Μπορώ να δουλεύω 24 ώρες και να νιώθω σαν να έχουν περάσει μόλις πέντε λεπτά».

Πριν από χρόνια, η μητέρα του διατηρούσε μια ραπτομηχανή στο σπίτι και έκανε δουλειές φασόν, με το κομμάτι, για τα καταστήματα της αγοράς. Αυτή και ο Mensah μετακόμισαν στο Λονδίνο από τη Γκάνα όταν ο ίδιος ήταν τριών ετών- ο πατέρας του είχε φτάσει ένα χρόνο πριν, για να σπουδάσει νομικά. Τις Κυριακές, η οικογένεια ντυνόταν για την εκκλησία. Ο πατέρας του φορούσε κοστούμια από μοχέρ από έναν τοπικό ράφτη.

Ο Mensah μυήθηκε στο υψηλό, πηγαίο, γνήσιο στυλ. Ένα στυλ καθαρά δικό του. Φαρδιά παντελόνια, μυτερά παπούτσια, σαλοπέτες». Δούλευε σε μαγαζιά, αλλά «κάθε βράδυ της εβδομάδας γινόταν κάπου ένα πάρτι σε κάποιο κλαμπ».

Photo: Instagram

Photo: Instagram

Τα λατρεμένα 80s και η ζωή στα κλαμπ

Ένα βράδυ, στις αρχές της δεκαετίας του 1980, αφού είχε πάει για ψώνια, ο Mensah δεν είχε όρεξη να πάει σπίτι του. Έφτασε στο Embassy, ένα κλαμπ στην Bond Street, λίγο πριν ανοίξει. Δύο άνδρες περίμεναν ήδη, ο ένας εκ των οποίων έτυχε να είναι ο Μάικλ Κόλινς, ο διευθυντής του Worlds End, της μπουτίκ της Βίβιαν Γουέστγουντ και του Μάλκομ ΜακΛάρεν στην Kings Road. Πήγαν όλοι μαζί για ένα μπέργκερ και ο Κόλινς με ρώτησε αν με ενδιέφερε να κάνω μια επίδειξη μόδας για τη Βίβιαν Γουέστγουνρ, λέει ο Mensah. Είπα με τη μία «ναι, τέλεια», χωρίς να σκεφτώ τίποτα.

Την επόμενη ημέρα, ο Κόλινς τηλεφώνησε και κάλεσε τον Mensah στο κατάστημα. «Έμεινα εντελώς έκπληκτος από τους παράξενους και υπέροχους ανθρώπους που έρχονταν» λέει ο Mensah. Ο Κόλινς τον έκλεισε για τη συλλογή Buffalo Girls της Γουέστγουντ και λίγες μέρες μετά την επίδειξη, η ίδια η σχεδιάστρια  τηλεφώνησε. «Με ρώτησε αν ήθελα να κάνω μια επίδειξη στο Παρίσι. Έγινα ένα από εκείνα τα αγόρια που τριγυρνούσαν στις γωνίες του δρόμου με τους φίλους τους και προκαλούσαν λίγη φασαρία, πετούσα σε όλο τον κόσμο κάνοντας μόντελινγκ».

Photo: Instagram

Photo: Instagram

Εκτός από το να γίνει τακτικός πελάτης της πασαρέλας για την Γουέστγουντ, ο Mensah έκανε μοντέλα για νέους σχεδιαστές, όπως ο Τζον Γκαλιάνο. «Γνώρισα μόνο μια χούφτα μαύρα βρετανικά μοντέλα. Ήμασταν μια κολεκτίβα» θα πει. Μέσω της Γουέστγουντ, γνώρισε τον ΜακΛάρεν, ο οποίος τον έστειλε για μαθήματα τραγουδιού και τον συνέδεσε με την Viv Albertine των Slits. Αργότερα εντάχθηκε στο συγκρότημα Rin Tin Tin και κυκλοφόρησε ένα single σε παραγωγή του Pete Waterman. «Τι εποχή!» λέει ο ίδιος.

Όταν η δουλειά του μοντέλου άρχισε να μειώνεται τη δεκαετία του 1990 «ήθελα να κάνω κάτι που να αξίζει τον κόπο» εξηγεί. Ανέλαβε εθελοντικό ρόλο σε μια ένωση στεγαστικών επιχειρήσεων, σπούδαζε τα βράδια και τελικά βρήκε δουλειά σε ένα κέντρο, όπου εργαζόταν με άτομα με αυτισμό και μαθησιακές δυσκολίες. Αυτή ήταν η ζωή του για περισσότερα από 20 χρόνια, αλλά η μόδα δεν έφυγε ποτέ από το μυαλό του και την καρδιά του. Ο Mensah είχε ένα vintage κατάστημα στην Portobello Road στα μέσα της δεκαετίας του ’00 και, λίγο πριν χτυπήσει η πανδημία επέστρεψε στην πώληση ρούχων.

View this post on Instagram

A post shared by Herbie Mensah (@herbiemensahvintage)

Αλλά η ανακύκλωση έχει οδηγήσει την αγάπη του για τη μόδα σε ένα διαφορετικό προορισμό, σήμερα. «Οι πελάτες μου είναι ένα εκλεκτό μείγμα, από έφηβους μέχρι ανθρώπους στα 70 τους – μοντέλα, τραγουδιστές, καλλιτέχνες, ποπ σταρ». Μερικές φορές, ένας πελάτης ζητάει απόδειξη και ο Mensah αναγνωρίζει στη διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου του το όνομα ενός μεγάλου οίκου μόδας.

Το να εργάζεσαι δημιουργικά «είναι σαν μια ανάσα φρέσκου αέρα» λέει. «Αυτό σε κρατάει σε εγρήγορση. Σε κρατάει ζωντανό». Έχει επίσης επιστρέψει στο μόντελινγκ. «Τώρα , η μόδα αγκαλιάζει όλα τα φύλα, τις φυλές, τις ηλικίες». Τα τρία από τα τέσσερα παιδιά του είναι επίσης μοντέλα.

Περιστασιακά, ο Mensah πηγαίνει ακόμα σε κάποιο κλαμπ. «Μου αρέσει ακόμα να ντύνομαι. Μπορώ ακόμα να χορεύω με τους υπόλοιπους».

*Με στοιχεία από theguardian.com