Ο σεναριογράφος του «Αύριο μας ανήκει», Γιάννης Σκαραγκάς, αποκαλύπτει την πηγή έμπνευσής του

Ο Γιάννης Σκαραγκάς αφηγείται τις πιο ωραίες ιστορίες. Είτε πρόκειται για ένα από τα βιβλία του, είτε τα σενάρια που γράφει οι ήρωες του Γιάννη Σκαραγκάς είναι γοητευτικοί, ανθρώπινοι, με πάθη και αδυναμίες.

Ο σεναριογράφος και συγγραφέας φέτος επιστρέφει στην τηλεόραση με τη σειρά «Το αύριο μας ανήκει» που προβάλλεται κάθε μέρα στις 18.40 στο MEGA.

Μια σειρά μυστηρίου που από το πρώτο κιόλας επεισόδιο έχει καθηλώσει τους τηλεθεατές και οι εξελίξεις αναμένονται συνταρακτικές.

Ο σεναριογράφος μίλησε στο in.gr για το «Αύριο μας ανήκει» και τις αστυνομικές ιστορίες που τόσο τον γοητεύουν.

Πώς αποφασίσατε να γράψετε το σενάριο για τη σειρά «Το αύριο μας ανήκει»;

Είχα πολλά χρόνια να δουλέψω στην ελληνική τηλεόραση. Στην αρχή της πανδημίας επέστρεψα στην Ελλάδα, κι εκείνο το διάστημα με πλησίασε ο Σταύρος Καπελούζος και ο Παύλος Παπαχριστοφίλου από το Πεδίο. Είχα δουλέψει και με τους δύο στο μακρινό παρελθόν—ο Παύλος ήταν ο πρώτος μου εκδότης πριν από μια 20ετία. Θεώρησα σημαδιακή την πρότασή τους να συνεργαστούμε. Ένιωσα ότι αν ήταν να επιστρέψω μετά από τόσο καιρό στην αρένα της τηλεόρασης, προτιμούσα να είμαι μαζί τους.

Από που εμπνέεστε για τους χαρακτήρες της ιστορίας;

Κάποιοι ανήκουν στις ιστορίες της πρωτότυπης γαλλικής σειράς που διασκευάσαμε, κάποιοι άλλοι είναι δική μου πρόταση. Μου αρέσουν οι ιστορίες των ανθρώπων που ζορίζονται για τα πιο απλά πράγματα. Αγαπάω τους χαρακτήρες που ο κόσμος τους δυσκολεύει περισσότερο από τον μέσο όρο.

Θα μπορούσαν να είναι και πραγματικά πρόσωπα;

Οι χαρακτήρες που γράφω όχι μόνο στα σενάρια, αλλά και στα μυθιστορήματα και στο θέατρο, έχουν ποιότητες ανθρώπων που υπάρχουν στις ζωές μας. Αγαπώ τους ανθρώπους περισσότερο στη φαντασία μου παρά στη λογική μου, και αυτή την αυθαίρετη αγάπη θέλω να έχουν και οι χαρακτήρες που φτιάχνω.

Ποια είναι η γοητεία των αστυνομικών σειρών;

Σε αφήνουν να ανακαλύψεις την αλήθεια βήμα βήμα και να δεις τον κόσμο με άλλο μάτι. Αυτή η εσωτερική αποκατάσταση του ηθικού κόσμου είναι μια συναρπαστική εμπειρία.

Τι είναι αυτό που έχει η σειρά και την έχουν αγαπήσει από την πρώτη στιγμή οι τηλεθεατές;

Δεν μοιάζει με καθημερινή σειρά απογευματινής ζώνης. Είναι ένα στοίχημα που και να αποτύχει, είμαι περήφανος που το τολμήσαμε.

Μιλήστε μας για το τελευταίο σας βιβλίο «Πριν κοιμηθείς με το διάβολο».

Πρόκειται για μια περίοδο της Αθήνας του Μεσοπολέμου που μοιάζει εξαιρετικά με την δική μας εποχή. Είναι και μια σκοτεινά μαγευτική ιστορία και εποχή: η αρχή του ελληνικού κινηματογράφου, το προσφυγικό πρόβλημα σε μια Αθήνα που μεταμορφώνεται, η οικονομική κρίση με τη δυσκολία δανεισμού διεθνώς, και βεβαίως η μετάβαση του ρεμπέτικου περιθωρίου από τα γκέτο στα αστικά σαλόνια. Ο ήρωας του βιβλίου, Φιλότιμος Βάκχος, κατηγορείται για το φόνο ενός δημοσιογράφου και βρίσκεται μπλεγμένος σε μια περιπέτεια οικονομικών συνωμοσιών και κυκλωμάτων ανδρικής πορνογραφίας.

Στο θέατρο αυτή τη σεζόν βλέπουμε τα δύο έργα σας «Η κυρά της Ρω» και το «Αυτοί που περπατούν στα σύννεφα».

Είναι δύο έργα που αγαπώ πολύ και έχουν κοινό παρονομαστή την αντοχή της μνήμης στον χρόνο και στην απώλεια. Η Κυρά της Ρω συνεχίζεται για τέταρτη χρονιά, σε σκηνοθεσία του Σταύρου Λίτινα, και η Νατάσα Παπαμιχαήλ έχει σκηνοθετήσει το «Αυτοί που περπατούν στα σύννεφα». Μετά από  τους τελευταίους 18 μήνες της πανδημικής κρίσης, το ότι φέτος γίνονται παραστάσεις σε κλειστά θέατρα, μου φέρνει δάκρυα χαράς. Το να μπορείς να διαβάσεις ένα βιβλίο και να μπεις σε μια θεατρική και κινηματογραφική αίθουσα, μπορούν να ξαναζεστάνουν τα βασικά συστατικά της επαφής σου με τον κόσμο, μέσα σου κι έξω σου.