Ο Χορός των 41: Το μεγαλύτερο γκέι σκάνδαλο του Μεξικό έγινε ταινία

Πάνω από 120 χρόνια μετά από την περίφημη επιδρομή της αστυνομίας που συγκλόνισε την μεξικάνικη υψηλή κοινωνία, το Netflix κυκλοφόρησε το «Dance of the Forty One» (Ο χορός των 41), πρόκειται για μια ταινία που απεικονίζει την απήχηση ενός μεγάλου πολιτικού σκανδάλου που είχε τεράστιο αντίκτυπο σε ολόκληρο τον πολιτισμό της χώρας αλλά και στην κοινότητα LGBTQ.

Σε σκηνοθεσία David Pablos και σενάριο της Monika Revilla, η ταινία, η οποία έκανε πρεμιέρα στα μεξικάνικα σινεμά το Νοέμβριο και τώρα μεταδίδεται στο Netflix , ακολουθεί τη διπλή ζωή του Ignacio de la Torre y Mier (Alfonso Herrera), ενός επιχειρηματία, πολιτικού και γαμπρό του Προέδρου Porfirio Díaz (Fernando Becerril). Καθώς η σύζυγός του, η Amada (Mabel Cadena), αρχίζει να γίνεται ύποπτη για το πού βρίσκεται, ο Ignacio αναπτύσσει μια θανατηφόρα έλξη για έναν άντρα που ονομάζεται Evaristo Rivas (Emiliano Zurita), τον οποίο παρουσιάζει στον κρυφό «σύλλογο» ομοφυλοφίλων που είναι μέλος.

Ο τίτλος της ταινίας – το πρωτότυπο στα ισπανικά είναι «El Baile de los 41»,  αναφέρεται στη νύχτα της 17ης Νοεμβρίου 1901, όταν η αστυνομία έκανε επιδρομή σε μια ιδιωτική κατοικία στην Πόλη του Μεξικού. Η επίσημη αναφορά ήταν ότι βρήκαν 41 εξέχοντες άντρες να χορεύουν μαζί, οι μισοί από τους οποίους ήταν ντυμένοι με γυναικεία ρούχα και αξεσουάρ. Το σκάνδαλο ξέσπασε όταν οι αρχικές αναφορές έδωσαν συμμετοχή για τον 42ο άνδρα και η ιστορία εξαπλώθηκε ότι ήταν ο πρωταγωνιστής, ο γαμπρός του προέδρου, σηματοδοτώντας την πρώτη φορά που η ομοφυλοφιλία συζητήθηκε ανοιχτά στα μεξικάνικα μέσα ενημέρωσης.

Το απαγορευμένο 41

Μεγαλώνοντας στην Πόλη του Μεξικού, ο ηθοποιός Alfonso Herrera είπε ότι ήταν συνηθισμένο για τους ανθρώπους γύρω του να αποφεύγουν τον αριθμό 41, αλλά δεν ήταν μέχρι που ήταν πολύ μεγαλύτερος που κατάλαβε να καταλάβει την αρνητική «χροιά και την έννοια ότι αυτός ο αριθμός είχε για την κοινωνία του Μεξικού».

Το σκάνδαλο άφησε το σημάδι του στη μεξικανική κοινωνία και δημιούργησε ένα σημαντικό ταμπού γύρω από τον αριθμό 41. Μέχρι σήμερα, πολλά κτίρια δεν έχουν τον 41ο όροφο, δεν υπάρχει 41ο τάγμα στρατού, και συχνά ξενοδοχεία και νοσοκομειακά δεν έχουν δωμάτια με τον αριθμό 41.

Ο Herrera, 37 ετών, ο οποίος είναι διεθνώς γνωστός για την ερμηνεία του στο «The Exorcist» και «Sense8», είπε ότι αμέσως άδραξε την ευκαιρία να συνεργαστεί με τον Pablos, ο οποίος σκηνοθέτησε τη βραβευμένη ταινία του 2015 «Las Elegidas».

«Πρέπει να πας στο παρελθόν για να καταλάβεις ποιος είσαι ως άτομο ή ποιος είσαι ως κοινωνία», δήλωσε η Herrera στο NBC News σε μια αποκλειστική τηλεοπτική συνέντευξη την περασμένη εβδομάδα. «Τι θα συνέβαινε αν δεν είχε ανακαλυφθεί ο Ignacio ως ένας γκέι άντρας; Θα ήταν μια από τις σημαντικές φιγούρες του Μεξικού από την ιστορία μας, αλλά απομακρύνθηκε από αυτό επειδή ήταν γκέι.»

Ο Herrera είπε ότι δεν μπορούσε να χάσει την ευκαιρία να «καθαρίσει» την εικόνα του ήρωα που υποδύεται, καθώς συχνά παρουσιάζεται ως καρικατούρα, με σκοπό να τον κάνει μέρος της ιστορίας της χώρας καταγωγής του.

Ο πραγματικός εχθρός ήταν η κοινωνία

Ενώ αυτή η ταινία υπογραμμίζει την ιστορική κακομεταχείριση της κοινότητας LGBTQ, ρίχνει επίσης φως στους αυστηρούς ρόλους των φύλων που άφησαν τους άντρες, όπως ο de la Torre, να αισθάνονται καταπιεσμένοι σε ταξικές και πατριαρχικές κοινωνίες, όπου οι γυναίκες κακοποιήθηκαν και «χρησιμοποιήθηκαν ως οικονομικές συναλλαγές μεταξύ των ανδρών»

«Νομίζω ότι ο κακός ήρωας δεν είναι ένας συγκεκριμένος χαρακτήρας, αλλά είναι οι γραμμές και οι κανονισμοί που θέτει η κοινωνία [στους ανθρώπους]. Η κοινωνία είναι ο πραγματικός κακοποιός εδώ», είπε ο πρωταγωνιστής, επικαλούμενος το παράδειγμα όπου ο πεθερός του δίνει μεγάλη θέση στο Κογκρέσο σε αντάλλαγμα να κάνει την κόρη του ευτυχισμένη.

«Νομίζω ότι αυτή η ταινία μιλά για το τι θα συμβεί αν θέλετε πραγματικά να είστε ο εαυτός σας ανάμεσα στις αντιλήψεις της κοινωνίας», είπε. «Αυτή η ιστορία μιλά για ανθρώπους που θέλουν να είναι ελεύθεροι, θέλουν να μην αισθάνονται προσκολλημένοι ή να αισθάνονται ότι πρέπει να συμπεριφέρονται με έναν συγκεκριμένο τρόπο για να γίνουν αποδεκτοί.»

Περισσότερο από έναν αιώνα αργότερα, ο Herrera πιστεύει ότι «έχουν γίνει κάποια βήματα» σε διάφορες περιοχές της χώρας, αλλά, με τα λόγια του, «πολλά πράγματα είναι ακόμα τα ίδια, και αυτό δεν είναι μυστικό για κανέναν».

Δείτε το βίντεο