Αχ, πυρετούλης!

Είμαι με το ρολόι στο χέρι. Δυο ώρες τώρα που γύρισα από την πρώτη δόση του εμβολίου, αλλά ακόμα τίποτα. Κανένα σύμπτωμα μικροαδιαθεσίας απ’ αυτά που μου λέγανε. Δυο και πέντε λεπτά για την ακρίβεια, κι ακόμα περιμένω αυτό που τόσο πεθύμησα ενάμιση χρόνο τώρα. Να εφορμήσουν επιτέλους αυτά τα αισθησιακά ρίγη, να με πιάσουν οι ζαχαρένιες, οι λιγωτικές κομάρες που τόσο βάρβαρα ξεπάστρεψε φέτος ο μαζικός αντιγριπικός εμβολιασμός και ο υποχρεωτικός ανθρωποδιώχτης. Να με θυμηθεί η παραισθησιογόνα δεκατική πυρετική κίνηση και να με ζαβλακώσει, χωρίς να φοβάμαι! Ναι αυτό το «χωρίς να φοβάμαι» θα ‘πρεπε να το ‘χα γράψει με κεφαλαία, με φλούο, με λάμπες νέον, να αναβοσβήνει σαν φωτορυθμικό, κι εγώ αποκάτω να χορεύω. I will survive καταραμένο παλιόπραμα, I surely will!

Εχω ήδη βγάλει την εσθήτα εμβολιασμού στο μπαλκόνι να αεριστεί, έχω φορέσει τις πιτζάμες μου και από τα έγκατα του καναπέ μου χαζεύω το ντεκόρ που έχω στήσει αποβραδίς, σα να βλέπω τις πυραμίδες της Γκίζα και τους κρεμαστούς κήπους της Βαβυλώνας. Ορύγματα παρακεταμόλης, συστοιχίες από παστίλιες για τον λαιμό, θερμόμετρο εδάφους αέρος, αρματαγωγά με βιταμίνες, φακελάκια χαμομηλιού με το αλεξίπτωτό τους σε ετοιμότητα και η θερμοφόρα μου απασφαλισμένη. Ευκαιρία για την πιο γλυκιά γκρίνια! Γι’ αυτό ήταν καλοδεχούμενες κάποτε οι ψευτοϊώσεις που είχαμε το συνήθειο να περνάμε δυο και τρεις φορές τον χρόνο χωρίς να γεννάται ζήτημα, χωρίς να μπαίνουμε στις ιστοσελίδες του ΕΟΔΥ, χωρίς νατρέχουμε για τεστ και να λέμε τα πατερημά μας.

Δυο και δέκα λεπτά κι ακόμα 36, 6. Το μεν πνεύμα πρόθυμο η δε σαρξ κάνει όπως πάντα τις τσιριμόνιες της, αλλιώς τι σαρξ θα ήταν; Αποφασίζω να δράσω ερήμην της κι αρχίζω τα πρώτα δοκιμαστικά βογγητά. Στη συνέχεια ξεθαρρεύω κι αρχίζω να φωνάζω: «πορτοκαλάδααααα, δυο αυγά μάτια και πατάτες τηγανητέεεες»! Βλέπω ότι πιάνει και αποφασίζω να το πάω στα άκρα.  Φτιάξε μου κι ένα εσπρέσο και πήγαινε στο περίπτερο, λέω να ξαναρχίσω το κάπνισμα.

Μάλλον έχει παραλήρημα από τον πυρετό, λένε μεταξύ τους. Αλλα, όχι δεν έχω πυρετό. Κλωσάω. Κλωσάω κάτι ροδαλά, ρωμαλέα, στρουμπουλά, λαχταριστά αντισώματα.