ΗΠΑ: Ίχνη ραδιενεργών ισότοπων από πυρηνικές δοκιμές του 1950 εντοπίστηκαν σε μέλια

Το μέλι από διάφορες περιοχές των ΗΠΑ περιέχει ίχνη ενός ραδιενεργού στοιχείου από πυρηνικές δοκιμές που πραγματοποιήθηκαν στη διάρκεια της δεκαετίας του 1950 και του 1960, σύμφωνα με νέα μελέτη.

Η μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Nature Communications, διαπίστωσε ότι 68 από τα 122 δείγματα μελιού που προέρχονταν από όλη την έκταση μεταξύ του Μέιν και της Φλόριντα, περιείχαν ποσότητες καισίου-137, ενός υπολείμματος των πυρηνικών δοκιμών που πραγματοποιήθηκαν από τις ΗΠΑ και τη Σοβιετική Ένωση σε αμερικανικό έδαφος, από τη Νεβάδα μέχρι το Νέο Μεξικό, τις Νήσους Μάρσαλ και το ρωσικό αρκτικό αρχιπέλαγος Νόβαγια Ζέμλια.

Οι επικρατούντες άνεμοι έσπρωξαν το καίσιο προς τα ανατολικά, και τα υπολείμματά του εξακολουθούν να εντοπίζονται σε ζώα και φυτά έπειτα από 50 χρόνια.

Ο Τζιμ Κέιστ, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, δήλωσε ότι τα επίπεδα καισίου δεν είναι αρκετά υψηλά ώστε να θεωρούνται απειλητικά για την ανθρώπινη υγεία, πράγμα που σημαίνει ότι το μέλι εξακολουθεί να είναι «ασφαλές προς κατανάλωση».

«Δεν προσπαθώ να πω στους ανθρώπους ότι δεν πρέπει να τρώνε μέλι. Δίνω και στα παιδιά μου μέλι», δήλωσε ο Κέιστ. «Τρώω περισσότερο μέλι τώρα από ό,τι πριν ξεκινήσω αυτή τη μελέτη».

Αρχικά, η μελέτη του ξεκίνησε το 2017 ως εργασία για τις διακοπές της άνοιξης για τους φοιτητές ενός σεμιναρίου. Στόχος ήταν να χρησιμοποιηθεί το ραδιοκαίσιο εντός του μελιού ως ενδείκτης των μολυντών που έφτασαν στις ΗΠΑ μέσω της ατμόσφαιρας και ο εντοπισμός σύγχρονων «επικέντρων» της μόλυνσης.

Το καίσιο είναι ένα στοιχείο που μοιάζει με το κάλιο, το οποίο απορροφάται σε μεγάλο βαθμό από τα φυτά. Όταν το έδαφος δεν περιέχει κάλιο, τα φυτά απορροφούν ό,τι πιο κοντινό σε αυτό μπορούν να βρουν και στη συνέχεια, μέσω του νέκταρ, αυτό μεταφέρεται στις μέλισσες.

Ταυτόχρονα, η μελέτη τονίζει ότι ορισμένες περιοχές εμφανίζουν υψηλότερες ποσότητες καισίου σε σχέση με άλλες.

Οι επιστήμονες διαπίστωσαν επίσης ότι τα επίπεδα ραδιοκαισίου έχουν μειωθεί σε σχέση με τη δεκαετία του 1960, χωρίς να είναι όμως σαφές το γιατί. Μετά την καταστροφή του Τσέρνομπιλ, αρκετοί ερευνητές κατέγραψαν την παρουσία ραδιοκαισίου στο μέλι και τη γύρη των ευρωπαϊκών κρατών που επηρεάστηκαν από την έκρηξη.

«Αυτό που βλέπουμε σήμερα δεν είναι παρά ένα θραύσμα της ραδιενέργειας που υπήρχε στην περιοχή στις δεκαετίες του 1960 και του 1970», έγραψε ο Κέιστ στο blog του. «Και δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι αν το καίσιο-137 είχε κάποια σχέση με την κατάρρευση των αποικιών των μελισσών και τη μείωση των πληθυσμών τους».

Με πληροφορίες από Guardian