Άφαντο ένα στα τέσσερα είδη μελισσών παγκοσμίως

Ένα στα τέσσερα είδη μελισσών που καταγράφονταν σε μελέτες πεδίου τη δεκαετία του 1990 δεν εντοπίζεται πλέον στη φύση, διαπιστώνουν ανήσυχοι εντομολόγοι.

Κάποια από αυτά τα είδη είναι πιθανό να έχουν εξαφανιστεί, άλλα είναι πλέον τόσο σπάνια ώστε ο εντοπισμός στους στη φύση είναι σχεδόν αδύνατος, προειδοποιεί μελέτη στο One Earth, μια επιθεώρηση των εκδόσεων Cell.

«Οι καταγραφές [ειδών] αυξάνονται εκθετικά αλλά ο αριθμός των ειδών που απαριθμούνται σε αυτές τις καταγραφές ακολουθεί πτωτική πορεία» λέει ο Εντουάρντο Ζατάρα, επικεφαλής της μελέτης στο Εθνικό Πανεπιστήμιο του Κομάουε στην Αργεντινή.

«Το φαινόμενο ακόμα δεν έχει λάβει διαστάσεις κατακλυσμού, μπορούμε όμως να πούμε ότι οι άγριες μέλισσες σίγουρα δεν ευημερούν» σχολιάζει.

Στη διεθνή βιβλιογραφία υπάρχουν πολυάριθμες μελέτες για την παγκόσμια παρακμή των μελισσών, ωστόσο οι περισσότερες από αυτές εστιάζονται σε συγκεκριμένες περιοχές ή συγκεκριμένα είδη. Η νέα μελέτη επιχειρεί να αναγνωρίσει τις γενικές, παγκόσμιες τάσεις.

«Θέσαμε ένα απλό ερώτημα: ποια είδη μελισσών καταγράφονται σε παγκόσμιο επίπεδο σε μια ορισμένη χρονική περίοδο;» εξηγεί ο Ζατάρα.

Για να δώσουν μια απάντηση, οι ερευνητές αξιοποίησαν δεδομένα της Υπηρεσίας Πληροφοριών Παγκόσμιας Βιοποικιλότητας (GBIF), ένα διεθνές δίκτυο βάσεων δεδομένων που περιλαμβάνουν παρατηρήσεις από μουσεία, πανεπιστήμια και φυσιοδίφες για τα 20.000 γνωστά είδη μελισσών τους τελευταίους τρεις αιώνες.

Ορισμένες οικογένειες μελισσών φαίνεται ότι πλήττονται περισσότερο από άλλες, ωστόσο η βασική διαπίστωση είναι ότι το 25% των ειδών για τα οποία υπήρχαν αναφορές πριν από 20-30 χρόνια έχουν έκτοτε πάψει να καταγράφονται.

Η ερευνητική ομάδα διευκρινίζει πάντως ότι ο γενικός χαρακτήρας της ανάλυσης δεν επιτρέπει την εξαγωγή συμπερασμάτων για συγκεκριμένα είδη.

«Το θέμα δεν είναι η ακρίβεια των αριθμών. Το θέμα είναι η γενική τάση» λέει ο Ζατάρα. «Το θέμα είναι ότι αυτό που συμβαίνει σε τοπικό επίπεδο επιβεβαιώνεται ότι συμβαίνει και σε παγκόσμιο επίπεδο».

«Επόμενο βήμα πρέπει να είναι η άσκηση πίεσης στους νομοθέτες προκειμένου να ληφθούν μέτρα όσο υπάρχει ακόμα χρόνος. Οι μέλισσες δεν μπορούν να περιμένουν.