Η πλατεία Ομονοίας σε αλλοτινούς καιρούς

Είναι μια από τις δύο γνωστότερες πλατείες της Αθήνας, που σχεδόν κάθε δεκαετία αλλάζει όψη.

Στους παλαιούς Αθηναίους ήταν γνωστή ως Τζιρίτι.

Αρχικά, στο μέσον της πλατείας είχε επιλεχθεί να ανεγερθούν τα βασιλικά ανάκτορα, τα υπουργεία και οι δημόσιες υπηρεσίες της πρωτεύουσας του νεοσύστατου ελληνικού κράτους.

Όλα τα κτίρια, σύμφωνα με τα σχέδια των αρχιτεκτόνων Κλεάνθη και Σάουμπερτ, θα έβλεπαν απευθείας στον Παρθενώνα.

Στις 9 Μαρτίου 1834 έγινε η πρώτη θεμελίωση των βασιλικών ανακτόρων με κάθε επισημότητα και σε κλίμα μεγάλου ενθουσιασμού.

Στην επιγραφή που είχε χαραχτεί στο θεμέλιο λίθο αναγραφόταν: «Γη μητήρ του δέχου μ’ ευμένως λίθον θεμέλιον Όθωνος Βασιλέως εν δομοίς, 1834».

Τελικά όμως η ανέγερση των ανακτόρων δεν έγινε, καθώς επιλέχθηκε η θέση Περιβολάκια, το σημερινό Σύνταγμα.

Δηλαδή, θεμελιώθηκαν στην Ομόνοια, αλλά το έργο δεν έγινε, γιατί οι αρμόδιοι άλλαξαν γνώμη.

Η εικόνα της Αθήνας και των κτιρίων της το 1858

Στις αρχές του 20ού αιώνα, όταν δήμαρχος της πόλης ήταν ο Σπύρος Μερκούρης, φυτεύτηκαν στην πλατεία μεγάλοι φοίνικες και παρτέρια με διάφορα γεωμετρικά σχήματα.

Μπροστά στο μεγάλο κεντρικό ξενοδοχείο «Μέγας Αλέξανδρος» μερικά μόνιππα περίμεναν υπομονετικά Αθηναίους ή περιηγητές που ήθελαν να μετακινηθούν στην πόλη.

Η οδός Αγίου Κωνσταντίνου εντυπωσίαζε με τα διώροφα και τριώροφα κτίρια που την περιέβαλλαν.

Η Ομόνοια με φοίνικες

Γύρω από την πλατεία βρίσκονταν μεταξύ άλλων οι οικίες και τα μέγαρα Ανδριτσάκη, Καυτατζόγλου, Κορωναίου, Μουρούζη, Πάγκα, Σαρόγλου, Ευθυμίου, Πούλου, Σκουζέ, Πολέμη – Βογιατζίδη και Ανδρικίδη.

Η πλατεία Ομονοίας, όπως φαίνεται στη φωτογραφία, δεν πρόκειται να ζήσει παρόμοιες στιγμές.

(Πηγή πληροφοριών: mixanitouxronou.gr)