Σαν σήμερα 96 χρόνια πριν: Το πρώτο ντέρμπι αιωνίων στη Λεωφόρο

Πρέπει να γυρίσουμε σχεδόν έναν αιώνα πίσω στον χρόνο για να φθάσουμε στον πρώτο αγώνα μεταξύ των δύο ομάδων που έχουν σημαδέψει ανεξίτηλα όχι μόνο το ποδόσφαιρο, αλλά ολόκληρο τον ελληνικό αθλητισμό.

Ήταν σαν σήμερα το 1925, 28 Ιουνίου, όταν οι δύο μεγαλύτερες ομάδες της πρωτεύουσας συναντήθηκαν για πρώτη φορά στο χωμάτινο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας.

Το ματς ήταν φιλικό, αλλά οι δύο ομάδες αγωνίσθηκαν με πάθος για τον άτυπο τίτλο του πρωταθλητή Ελλάδος, αφού αμφότερες είχαν πρωτεύσει στα τοπικά ποδοσφαιρικά πρωταθλήματα Αθηνών και Πειραιώς.

Ο αγώνας παρουσίασε εξαιρετικό ενδιαφέρον, ήταν επεισοδιακός και τελικά έληξε ισόπαλος με 3-3, δίνοντας τον τόνο αυτού που θα ακολουθούσε τις επόμενες δεκαετίες.

Ο Ολυμπιακός ως σωματείο είχε ζωή μόλις ολίγων μηνών (ιδρύθηκε στις 10 Μαρτίου 1925) και είχε προλάβει να κατακτήσει το πρωτάθλημα Πειραιά. Ο Παναθηναϊκός μετρούσε ήδη 17 χρόνια αθλητικού βίου και έξι πρωταθλήματα Ελλάδας, τα οποία όμως δεν αναγνωρίζονται από την ΕΠΟ.

Από νωρίς πλήθος κόσμου άρχισε να ανηφορίζει προς το γήπεδο της Περιβόλας στους Αμπελόκηπους (σήμερα γήπεδο «Απόστολος Νικολαΐδης») για να παρακολουθήσει τον αγώνα, που είχε διαφημιστεί αρκετά από τις εφημερίδες τις προηγούμενες ημέρες. Υπολογίζεται ότι στο κατάμεστο γήπεδο, που δεν διέθετε εξέδρες, βρέθηκαν 6.000 φίλαθλοι, οπαδοί και των δύο ομάδων, εκείνο το καυτό καλοκαιρινό κυριακάτικο απόγευμα της 28ης Ιουνίου.

Η περιγραφή του αγώνα

Στις 18:10 της 28ης Ιουνίου 1925, εν μέσω ζωηρών επευφημιών, ο Α. Καμπουρόπουλος έμεινε στην Ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου ως ο πρώτος διαιτητής που έδωσε το σύνθημα για την έναρξη ενός ντέρμπι «αιωνίων».

Ο γηπεδούχος Παναθηναϊκός παρατάχθηκε με τους: Καλογερόπουλο, Περαντάκο, Νικολαΐδη, Ανδρέαδη, Ανδρίτσο, Πανουργιά, Παντερμαλή, Ασπρογέρακα, Θεοφανίδη, Σιδηρόπουλο και Γεωργιάδη.

Ο φιλοξενούμενος Ολυμπιακός αγωνίστηκε με τους: Κλειδουχάκη, Αλεκάκη, Βασιλείου, Μ. Λεκκό, Βλάσση, Πεζώνη, Γ. Ανδριανόπουλο, Β. Ανδριανόπουλο, Κ. Ανδριανόπουλο, Ι. Ανδριανόπουλο και Π. Λεκκό.

Το ντέρμπι αρχίζει και οι δύο ομάδες μπαίνουν επιθετικά, σύμφωνα με την «Απογευματινή», ενώ το έντυπο «Αθλητική Επιθεώρησις» καταγράφει ως πρώτη φάση ένα σουτ του Ι. Ανδριανόπουλου που απέκρουσε δύσκολα σε κόρνερ ο Καλογερόπουλος.

Η εφημερίδα «Εμπρός» γράφει: «Αι ελπίδες των περισσοτέρων εστρέφον το προς την ομάδα του Ολυμπιακού δεδομένου ότι μέχρι της στιγμής κατείχε το πρωτάθλημα της Ελλάδος νικήσασα προ ημερών και την εξίσου σοβαράν ομάδα του Άρεως της Θεσσαλονίκης».

Σημειώνεται ότι  η «επικράτηση επί των κιτρίνων» που παρουσιάζεται ως τελικός στην πραγματικότητα ήταν ένα φιλικό ματς και, μάλιστα, το πρώτο των «ερυθρολεύκων» κόντρα σε ελληνική ομάδα (σ.σ. είχαν προηγηθεί τα 4 ματς για το Πρωτάθλημα Πειραιά και η αναμέτρηση με επιλέκτους του γαλλικού πολεμικού πλοίου «Ζαν Ντ’ Αρκ»).

«Πράσινο» το πρώτο γκολ, εγκατέλειψε ο διαιτητής!

Τα πρώτα 25 λεπτά της συνάντησης σημαδεύονται από τα πολλά φάουλ εκατέρωθεν, με αποτέλεσμα ο αγώνας να διεξάγεται «χωρίς τάξιν και συνοχήν», όπως αναφέρουν δημοσιεύματα της εποχής.

Ο Παναθηναϊκός προηγείται με απευθείας φάουλ του Νικολαΐδης στο 9ο λεπτό και ο Ολυμπιακός ισοφαρίζει με πέναλτι στο επόμενο λεπτό (ο σκόρερ δεν αναφέρεται). Στο 13ο λεπτό ο Νικολαΐδης βάζει και πάλι μπροστά στο σκορ τον Παναθηναϊκό.

Γύρω στο 25ο λεπτό τα αίματα ανάβουν μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Ένας παίκτης του Ολυμπιακού διαμαρτύρεται έντονα προς τον διαιτητή Καμπουρόπουλο και αυτός προς γενική κατάπληξη αποχωρεί από το γήπεδο. Μετά από 20λεπτη διακοπή ο Δ. Χοτζόπουλος κλήθηκε να διευθύνει το ντέρμπι.

Από τα δημοσιεύματα της εποχής δεν ξεκαθαρίζεται αν ο διαιτητής έφυγε με δική του πρωτοβουλία ή με απαίτηση των παικτών του Ολυμπιακού. Ο αγώνας διακόπτεται για 20 λεπτά μέχρις ότου η ΕΠΣΑ (Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Αθηνών), που είχε υπό την ευθύνη της τον αγώνα, ορίσει νέο διαιτητή, τον Δ. Χοντζόπουλο.

Ο αγώνας ξαναρχίζει και ο Ολυμπιακός κατορθώνει να ισοφαρίσει σε 2-2, με σκόρερ έναν από τους Ανδριανοπουλαίους, προτού οι ομάδες πάνε στα αποδυτήρια για την ανάπαυλα του ημιχρόνου.

Κατά τη διάρκεια του πρώτου ημιχρόνου η ένταση στον αγωνιστικό χώρο μεταφέρθηκε και στην «εξέδρα». Γράφει η εφημερίδα Εμπρός (φύλλο της 29/6/1925):

Ας σημειωθεί ότι δεν διεξήγοντο μόνο ποδοσφαιρικοί αγώνες, αλλά και αθλητικοί, μποξ, πάλης κλπ έξω του στίβου εις τας τάξεις των φιλάθλων. Οι Πειραιείς και οι Αθηναίοι είχον πιασθή εις τα χέρια εν τη υπερβολική συμπαθεία δια τας αγωνιζομένας ομάδας. Ως εκ τούτου πολύ δικαίως εχαρακτηρίσθη όχι αγών μεταξύ δύο ομάδων, αλλά των δύο πόλεων.

«Άδικο πέναλτι εις βάρος του Ολυμπιακού»

Η «Αθλητική Επιθεώρησις», που εύκολα διαπιστώνει κανείς ότι αποτελούσε το πιο σχετικό ως προς το ποδόσφαιρο έντυπο της εποχής, επισημαίνει ότι στο β’ ημίχρονο ο αγώνας ήταν πιο ομαλός και οι ομάδες είχαν καλύτερη συνοχή.

Η «Βραδυνή», επίσης, επισημαίνει ότι «αρχίζει το δεύτερον ημιχρόνιον πολύ ανώτερον από τεχνικής απόψεως του πρώτου», ενώ δεν παραλείπει να ασκήσει κριτική στην ΕΠΣΑ για την επιλογή του διαιτητή.

«Ένα άδικον πέναλτι εις βάρος του Ολυμπιακού επιφέρει και τρίτον τέρμα υπέρ της αθηναϊκής ομάδος», γράφει η «Απογευματινή», ο συντάκτης της οποίας, όμως, μάλλον είχε μία… αδυναμία στο ερυθρόλευκο χρώμα.

«Τα παιδιά του Πειραιώς προσπαθούν με μοναδικήν των επιτηδειότητα τον απαράμμιλον συνδυασμόν, αλλά ΔΥΣΤΥΧΩΣ θραύονται προ της αδιασπάστου (εξαιρετικώς χθες) αμύνης των Αθηναίων. Αλλά δεν απελπίζονται, αναμένουν μέχρι της τελευταίας στιγμής και δεν διαψεύδονται εις τα τελευταία σχεδόν λεπτά του αγώνος…», αναφέρει ο υπογράφων ως «Σπόρτσμαν».

Η ουσία είναι ότι ο Παναθηναϊκός βρέθηκε τρεις φορές μπροστά στο σκορ, αλλά από τη στιγμή που ο Ολυμπιακός είχε ισάριθμες απαντήσεις, το πρώτο ντέρμπι «αιωνίων» έληξε 3-3.

Το βιβλίο «71 χρόνια Ολυμπιακός» κάνει λόγο για ανωτερότητα των «ερυθρολεύκων» στο ματς, ωστόσο η εφημερίδα «Εμπρός» έχει αντίθετη άποψη: «Ο Παναθηναϊκός παρά τας προβλέψεις των ειδικών δεν υστερεί της αντιπάλου του, η οποία επιπροσθέτως καθ’ όλον τον αγώνα με την άκραν συνοχήν των μελών της είχε περικλείσει τους Πειραιείς εις το τμήμα των».