Ο Φοίβος Δεληβοριάς αποκαλύπτει τα μυστικά της τελευταίας «Ταράτσας»

Τρίτη χρονιά «Ταράτσα του Φοίβου», τρίτη χρονιά θα συναντήσουμε εκεί -πάνω και κάτω από τη σκηνή- αγαπημένους φίλους. Θα τραγουδήσουμε, θα πιούμε, θα χορέψουμε, θα θυμηθούμε πως θα θέλαμε να είναι η διασκέδαση στην Αθήνα. Και θα κάνουμε το όνειρο πραγματικότητα.

Ο Φοίβος Δεληβοριάς το σκέφτηκε, το θέλησε, το πραγματοποίησε. Με δεκάδες βοηθούς σε αυτό το εγχείρημα, τεχνικούς, σκηνογράφους, σερβιτόρους, τραγουδιστές, μουσικούς αλλά κυρίως με τους Αθηναίους να αγκαλιάζουν την Ταράτσα του. Από τις πρώτες ζέστες μέχρι το πρώτο αεράκι του Φθινοπώρου τις δύο προηγούμενες χρονιές η ταράτσα στην Ιερά Οδό έγινε το στέκι μας και μας χάρισε όμορφες στιγμές με πολύ φυσικά μουσική, αλλά και γέλιο -χάρη στον αξεπέραστο Θάνο Αλευρά.

Φέτος ο κύκλος ολοκληρώνεται και λίγα 24ωρα πριν ο Φοίβος μας υποδεχθεί σε αυτή την τελευταία πρεμιέρα παρέα με την Μαρίζα Ρίζου μας μετέφερε λίγο το συναίσθημα αλλά και τις προσδοκίες για αυτή τη χρονιά. Τελευταίες οδηγίες προς ναυτιλομένους σαν να λέμε. Σε ένα καλοκαιρινό ταξίδι που ξεκινάει στις 5 Ιουνίου και θα μας οδηγήσει μέσω τις μουσικές σε γνωστές αλλά και άγνωστες πατρίδες.

Ακούγεται κάπως μελό αυτό το «τελευταίο ταράτσα», νιώθεις έτσι;

Kαθόλου. Ήθελα απλώς να δεσμευτώ στον εαυτό μου ότι κλείνει ο κύκλος, ότι δεν θα γίνει ρουτίνα η «Ταράτσα», θα σταματήσει στο peak της, τώρα που ακόμα είμαστε εμπνευσμένοι.

Είναι η τελευταία χρονιά επειδή το επέλεξες ή συντρέχουν πολλοί λόγοι;

Επειδή το επέλεξα. Αναρωτιόμουν ήδη, επειδή πέρασα δυο καταπληκτικά καλοκαίρια εκεί, αν θα έπρεπε να ρισκάρω τη μαγεία μ’ένα τρίτο. Όταν βρεθήκαμε όμως με την ομάδα, είδαμε πως ήμασταν γεμάτοι ιδέες, ότι είχαν μείνει πολλά πράγματα να πούμε ακόμα. Και από την πρώτη πρόβα υπήρχε πάλι πάθος και πυρετός.

Πέτυχε ο αρχικός σου στόχος; Ένα αναψυκτήριο σαν τα παλιά;

Δεν ήθελα να είναι σαν τα παλιά, δεν τα έχω ζήσει άλλωστε. Ήθελα να είναι όπως εγώ φαντάζομαι την Αθήνα, το παρελθόν της και το μέλλον της. Μαγικό, ελεύθερο, ερωτικό, κάφρικα ποιητικό. Νομίζω πως το πετύχαμε.

Είδαμε τα δύο προηγούμενα χρόνια αλλά στις φετινό πρόγραμμα ονόματα που σπάνια πηγαίνουν σε παραστάσεις συναδέλφων. Πως τους έπεισες;

Η αγάπη και η εκτίμηση είναι τα κύρια κριτήρια βάσει των οποίων καλώ συναδέλφους. Νομίζω πως οι προσκλήσεις μου είναι γεμάτες σεβασμό για το τι αντιπροσωπεύει ο άλλος.Και του το δείχνω με κάθε τρόπο.Από τις πρόβες μέχρι το πώς στέκομαι δίπλα του ή τον αφήνω ελεύθερο στη σκηνή.

Εκτός από τη συμμετοχή τους, στην ταράτσα όλοι οι συμμετέχοντες έρχονται με μια συγκεκριμένη ιδέα. Έχουν κάνει πρόβες, έχετε δουλέψει μαζί σε ένα κονσεπτ, δεν έρχονται απλώς να πουν τρεις επιτυχίες τους. Ήταν προϋπόθεση για σένα αυτό;

Ε, βέβαια. Από τις «Πρεμιέρες» που είχα κάνει στο «Γυάλινο» πριν 10 χρόνια η ιδέα ήταν η αληθινή συνύπαρξη. Πρόχειρα γκεσταριλίκια βλέπεις παντού, είναι ένα κλισέ. Εγώ επιζητώ μόνο πραγματικές συναντήσεις.

Οι βασικοί συντελεστές είναι και φέτος οι ίδιοι. Πέτυχε το πείραμα και δεν θέλεις να το αλλάξεις;

Φέτος προστέθηκε στη μόνιμη ομάδα κι ο Βύρων Θεοδωρόπουλος. Γράφουμε και παίζουμε μαζί, είναι ιδιοφυής και πολύ συγγενικός μου καλλιτέχνης. Η υπόλοιπη ομάδα είναι απ’αυτές που έχουν τη δύναμη να αλλάζουν συνεχώς. Πάρε τη Νεφέλη,τον Άλεξ και βέβαια τον Αλευρά και προσπάθησε να κάνεις ρουτίνα και επανάληψη. Δεν μπορούν και δεν θέλουν. Είναι όλοι ανήσυχοι και  αυστηροί και εργατικοί και ριψοκίνδυνοι, μοιάζουμε-γι’αυτό και είμαστε μαζί.

Ποια θα είναι η συνεισφορά της Μαργαρίτας Μυτιληναίου;

Είχε την ιδέα να φτιάξει ένα ιδανικό web radio για την καλοκαιρινή Αθήνα, μέσα από την «Ταράτσα» μας. Παίζει από Κουρτ Βάϊλ μέχρι Παύλο Παυλίδη κι από Μάρκο Βαμβακάρη μέχρι Μπριζίτ Μπαρντό. Θα κάνουμε όλοι μας εκπομπές, θα υπάρχουν εκπλήξεις. Μια ιδέα αν είναι αληθινή μεγαλώνει, διακλαδώνεται χρόνο με το χρόνο.

Υπάρχει κάποιος καλλιτέχνης που ήθελες πολύ αλλά οι συγκυρίες δεν επέτρεψαν να έρθει; 

Αρκετοί ανήκουν στις επιρροές μου, αλλά για τον έναν ή τον άλλο λόγο δεν τα καταφέραμε. Με τη Λένα Πλάτωνος π.χ., την πιο οραματίστρια ελληνίδα μουσικό, ετοιμαζόμασταν πέρσι τον Ιούλιο και μας πρόλαβε η τραγωδία στο Μάτι, οπότε αποφασίσαμε και να μην παίξουμε, ήμασταν κι οι δυο συντετριμμένοι. Θα έρθει η ώρα της συνάντησής μας, όμως.Υπάρχουν και αρκετοί με τους οποίους με χαρά θα συνέπραττα, όχι όμως στο πλαίσιο της «Ταράτσας», δεν τους ταιριάζει. Ο Boy ας πούμε, ή ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, ο Αγγελάκας, ο Παντελής Δημητριάδης. Σε κάποιο άλλο όνειρο ίσως.

Τελευταία ταράτσα σε μια πολύ καυτή προεκλογική περίοδο. Έχει επηρεάσει αυτό το πρόγραμμα; Σας έχει αγχώσει;

Έχει επηρεάσει φυσικά, όπως κάθε στοιχείο της πραγματικότητας. Η «Ταράτσα» ξέρει πολύ καλά τι συμβαίνει γύρω της και απαντάει με την αυθόρμητη τρέλα ή τη σκληρότητα των παιδιών. Θα δείτε τις -καθόλου εύκολες ή δεδομένες- απαντήσεις μας στα κείμενα και στο κλίμα της παράστασης.