Η Καίτη Κουλλιά μας μιλάει για το «Μάνα, πηγή του παραδείσου»

Με αφορμή την κυκλοφορία του νέου της δίσκου, με τον τίτλο: «Μάνα, πηγή του παραδείσου, ψαλμοί και τραγούδια για τη μάνα και την Παναγιά» η Καίτη Κουλλιά με τους συνεργάτες της, θα δώσει μια μεγάλη συναυλία στο Φιλολογικό Σύλλογο «Παρνασσός» στην Αθήνα, τη Δευτέρα 15 Απριλίου.

H κ. Κουλλιά μας μιλάει για αυτή την ιδιαίτερη βραδιά:

Η νέα σας δουλειά “Μάνα πηγή του παραδείσου” περιλαμβάνει ύμνους για την Παναγία αλλά και τραγούδια που αναφέρονται στη μάνα. Τι σας ώθησε να καταπιαστείτε με αυτό το υλικό;

Πάντα ένιωθα συγκίνηση όταν άκουγα ψαλμούς που απευθύνονταν στην Παναγία. Σαν να υπήρχε μια αόρατη αγκαλιά που με ζέσταινε και με γαλήνευε. Από την άλλη, η μητέρα μου έχοντας να μεγαλώσει έξι παιδιά, δύσκολα μπορούσε να προσφέρει αυτήν την ήρεμη αγκαλιά που πρόσμενα ως παιδί. Ίσως τελικά η αγάπη μου για το υλικό αυτό να έχει να κάνει με την ανάγκη μου να βρω τη μάνα που ως παιδί περίμενα να έρθει και να συμφιλιωθώ με τις αγωνίες, τους φόβους αλλά και τα χαρίσματά της.

Η εποχή μας και οι άνθρωποι μοιάζει να απομακρύνονται από την θρησκευτικότητα. Πιστεύετε ότι η ανάγκη στην πίστη μπορεί να ξεπεραστεί;

Θυμάμαι τον εαυτό μου πριν γεννηθούν τα παιδιά… Προσπαθούσα με το στενό μου μυαλό να προγραμματίσσω τη ζωή μου. Όταν όμως ήρθε η κυοφορία και η γέννηση των παιδιών, η ζωή μου άλλαξε πολύ και η καρδιά μου άρχισε να χτυπά διαφορετικά… Η πίστη δεν ερμηνεύεται με επιχειρήματα, είναι κάτι βαθύτερο και εσώψυχο, είναι κάτι καρδιακό. Ο άνθρωπος πάντα θα κουβαλάει την αγωνία για την ύπαρξη του Θεού και θα ψάχνει ευκαιρίες για πλησίασμα στο Θεό.

Ασχολείστε ιδιαίτερα με την παράδοση στην τέχνη σας. Θα θέλατε να μας δώσετε στοιχεία της αξίας της σήμερα;

Στα παραδοσιακά τραγούδια ο λόγος, ο ρυθμός, η μελωδία ενώνονται μεταξύ τους με έναν σοφό τρόπο. Τα παραδοσιακά τραγούδια έχουν ένα ιδιαίτερο βάρος και μία αρμονία, που δείχνουν ότι έχουν γεννηθεί  μέσα απ’ τη ζωή, τις χαρές και τις λύπες πολλών ανθρώπων. Με το πέρασμα του χρόνου, ολοένα περισσότερο  μου γεννιέται η ανάγκη να έχει η ζωή μου απλότητα. Η παράδοση με βοήθησε με έναν αθόρυβο τρόπο να έχω στην καθημερινότητά μου μία ποιότητα και μία αμεσότητα στις σχέσεις μου με τους άλλους.

Ως μητέρα που είστε, τα τραγούδια αυτά και οι ύμνοι ηχούν διαφορετικά μέσα σας;

Σίγουρα από τη στιγμή που γεννήθηκαν τα παιδιά και έγινα μητέρα άλλαξα πολύ ως άνθρωπος. Καθημερινά, η αγωνία που έχω για τα παιδιά μου γίνεται  αγωνία για τις μανούλες και τα παιδιά όλου του κόσμου. Συχνά και ιδιαίτερα στις δυσκολίες επικαλούμαι την Παναγία να βοηθήσει. Η εικόνα της Παναγιάς της Γλυκοφιλούσας  μου δίνει χαρά και παρηγοριά. Νιώθω ότι τόσο τα τραγούδια αυτά όσο και οι ψαλμοί γεννήθηκαν απ’ την ανάγκη να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου για κάθε τι που ζω, τόσο στην μητέρα μου, όσο και στη μεγάλη Μάνα μας την Παναγία.