Η Γεωργία Νταγάκη μας μιλάει για την παράσταση «Δε λέει η καρδιά να μάθει»

Μετά από μια σειρά παραστάσεων σε όλη την Ελλάδα, η Γεωργία Νταγάκη έρχεται στη σκηνή του Γυάλινο Up Stage με την μουσική παράσταση  “Δε λέει η καρδιά να μάθει…”.

Με τη κρητιή λύρα και τη φωνή της αποδίδει τραγούδια που μιλούν στην ψυχή μας, σε μια διαδρομή που ξεκινάει πρώτα από την “καρδιά”, διασχίζει “σύννεφα” και καταλήγει κάθε φορά σε διαφορετική πόλη, γιατί όλοι ζούμε σε μια κοινή σφαίρα του σύμπαντος, κάνοντας συνεχώς τα »ίδια λάθη».

Οι παραδοσιακοί ήχοι του τόπου της, της Κρήτης, είναι βαθιά εγγεγραμμένοι στο dna της. Δε μένει όμως στην απλή αναπαραγωγή τους. Τους εντάσσει σε ένα σύγχρονο περιβάλλον, όπου έχουν χώρο και οι ήχοι της ηλεκτρικής κιθάρας, οι δυτικές μουσικές φόρμες και μια διάθεση πειραματισμού που φέρνει ένα αποτέλεσμα απόλυτα προσωπικό, πέρα από αναμενόμενα.

Τι θα παίξετε στις εμφανίσεις σας στο Γυάλινο μουσικό θέατρο;

Στο Γυάλινο θα παρουσιάσουμε ένα πρόγραμμα που πρακτικά χωρίζεται σε δύο μέρη. Το πρώτο μας μέρος έχει βασικό άξονα τα τραγούδια κυρίως της προσωπικής μου πορείας, και το δεύτερο βασίζεται σε ένα σύνολο τραγουδιών, παλιών- νέων, τα οποία είναι διασκευασμένα και φιλτραρισμένα μέσα από την δική μας ματιά, αισθητική και ήχο.

Ένας ήχος κυρίως ηλεκτρικός, τραγούδια γεμάτα ένταση και συγκίνηση ταυτόχρονα και φυσικά αστείρευτη ενέργεια, που είναι και το κύριο χαρακτηριστικό της παρέας μας!

Η Κρητική μουσική παράδοση είναι ιδιαίτερα παρούσα στην μουσική σας διαδρομή. Με ποιες άλλες μουσικές μεγαλώσατε;

Οι μουσικές με τις οποίες μεγάλωσα ήταν όπως πολύ  σωστά διαπιστώσατε η κρητική μουσική σε συνδυασμό με ακούσματα όπως Τρύπες, Παύλος Σιδηρόπουλος, Μάνος Χατζιδάκις κ.α

Ήταν πρόκληση για εμένα μέσα στα χρόνια να μπορέσω να ενώσω αυτούς τους μουσικούς κόσμους, και να φέρω κοντά τραγούδια που για κάποιους ακόμα και μέσα σε ένα πρόγραμμα είναι ‘’άκρα’’ να μπορούν και  να δένουν αρμονικά μεταξύ τους με έναν τρόπο, με έναν ήχο. Σε αυτό ακριβώς πειραματιστήκαμε εγώ και η ομάδα μου τα τελευταία δυο χρόνια και τώρα μοιάζει να κατασταλάζει πια σε συνδυασμό και με τον επερχόμενο μας δίσκο.

Ετοιμάζετε κάποια νέα δουλειά;

Έχουμε ήδη έτοιμο έναν δίσκο ο οποίος εμπεριέχει όλα αυτά τα τραγούδια που αποτελούν πηγή έμπνευσης για μένα από τα παιδικά και εφηβικά μου χρόνια μέχρι σήμερα.

Αποτυπώσαμε λοιπόν σε αυτόν τον  δίσκο αρκετά τραγούδια, πάντα μέσα από διασκευές, που αντιπροσωπεύουν κατά ένα πολύ μεγάλο ποσοστό το τι ακριβώς κάνω στα Live μου τα τελευταία χρόνια σε συνδυασμό με τον νέο ήχο που μας συντροφεύει. Ο δίσκος θα κυκλοφορήσει τον Μάio και θα παρουσιαστεί το καλοκαίρι διάφορους σταθμούς ανά την Ελλάδα.

Υπάρχει περίπτωση να σας δούμε κάποτε χωρίς τη λύρα? Μοιάζει να είναι κομμάτι του σώματος σας.

Δεν αισθάνομαι αμηχανία όταν λείπει η λύρα από τα χέρια μου.  Όταν την κρατώ όμως θέλω να το κάνω καλά! Φυσικά με ‘’βλέπω’’ και χωρίς λύρα, και αυτό είναι κάτι που ήδη συμβαίνει και μάλιστα αρκετά, επί σκηνής, αλλά και δισκογραφικά. Μου αρέσει να υπάρχει ένα μέτρο στα πράγματα, και προσπαθώ όσο μπορώ να αποφεύγω τις μανιέρες. Είτε τραγουδιστικά είτε μουσικά. Είμαι από τη φύση μου ένας άνθρωπος ο οποίος του αρέσει να δοκιμάζεται  και να αναμετριέται με το καινούργιο, με το διαφορετικό, και όχι με την πεπατημένη, επειδή αυτή περνάει.

Πείτε μας μια ξεχωριστή στιγμή από τη συνεργασία σας με τον τραγουδιστή των Animals, Eric Burdon.

Η πρώτη συναυλία μας κοινή συναυλία στην αρχή της περιοδείας μας…  Θυμάμαι πως δεν υπήρχε σχεδόν καθόλου χρόνος πριν από το πρώτο μας Live να βρεθούμε όλοι μαζί για πρόβες, μιας και όλοι είχαμε φτάσει στο σημείο από εντελώς διαφορετικό προορισμό ο καθένας, οπότε εγώ έπρεπε να βγω στη σκηνή….. και να αυτοσχεδιάσω .!! Το βράδυ στη συναυλία εμένα μου είχαν  κοπεί τα πόδια και εκείνος με κοίταζε με βλέμμα γεμάτο γενναιοδωρία και ενθάρρυνση. Αυτό το συναίσθημα… αυτό το βλέμμα… δεν θα το ξεχάσω ποτέ.