Ο ΓΙΑΝ ΒΑΝ μιλάει πρώτη φορά για το «Κακό ποίημα» και την συνεργασία του με τον Παυλίδη

«Κακό Ποίημα» είναι η νέα ανεξάρτητη κυκλοφορία του ΓΙΑΝ ΒΑΝ, καρπός της συνεργασίας του με τον Παύλο Παυλίδη, τον Ευθύμη Φιλίππου και τονΧρήστο Λαϊνά.

Ένα μίνι άλμπουμ με έξι πρωτότυπες συνθέσεις, τρεις σε στίχους του Ευθύμη Φιλίππου και τρεις του ΓΙΑΝ ΒΑΝ.

Ο Παύλος Παυλίδης είναι ο ιδανικός ερμηνευτής αυτής της σύγχρονης, παράξενα ατμοσφαιρικής, στιγμές απόκοσμης, ηχητικής κάρτ ποστάλ. Ερμηνεύει όλα τα τραγούδια εκτός από το ομώνυμο κομμάτι του άλμπουμ, όπου οι στίχοι του Ευθύμη Φιλίππου ακούγονται από την φωνή του πεζογράφου και μεταφραστή Αχιλλέα Κυριακίδη.

Τα αναλογικά συνθεσάιζερ, το έντονα ρυθμικό στοιχείο, οι στίχοι του Φιλίππου και η φωνή του Παυλίδη συναντιούνται ιδανικά, φυσικά, σχεδόν μοιραία. Σαν μια παρέα που έσμιξε ένα βράδυ, πέρασε υπέροχα και άφησε πίσω της μια γλυκιά ανάμνηση.

Στο νέο σας mini album συνεργάζεστε με πολύ σημαντικούς καλλιτέχνες. Τον Παύλο Παυλίδη στην ερμηνεία, τον Ευθύμη Φιλίππου σε στίχους και τον συγγραφέα Αχιλλέα Κυριακίδη που απαγγέλλει σε ένα κομμάτι. Τι σας οδήγησε στον καθένα τους;

Το ο,τι είναι τόσο μοναδικοί. Η φωνή και ο τρόπος που τραγουδάει ο Παύλος για παράδειγμα είναι πέρα από το μου αρέσει/δεν μου αρέσει, έχει αυτό το «ειδικό βάρος» που ολοκληρώνει όλα τα τραγούδια στο «Κακό Ποίημα». Το ίδιο ακριβώς ισχύει και με την φωνή και τον τρόπο του Κυρίου Κυριακίδη που διαβάζει/αφηγείται το ομώνυμο «τραγούδι» του EP.  Καταφέρνουν και οι δύο με τελείως διαφορετικό τρόπο τον ιδανικό (για μένα) συνδυασμό μουσικής και λόγου/στίχου. Για τον Ευθύμη θα ξαναπώ πως νιώθω πολύ τυχερός που μου έχει εμπιστευτεί αυτά τα τραγούδια και τα προηγούμενα που υπάρχουν στο ΓΙΑΝ ΒΑΝ. Βέβαια το μεγαλύτερο ρίσκο για μένα ήταν το να εμπιστευτώ την παραγωγή στον Χρήστο Λαϊνά…. και εκεί στάθηκα πολύ τυχερός. Ναι, αν για κάτι είμαι περήφανος αυτό είναι το πόσο έχουμε καταφέρει όλοι μαζί αυτό να γίνει ένα άλμπουμ τόσο ταιριαστό.

Τι αναζητούσατε συνεργαζόμενος μαζί τους;

Αυτό που μόλις είπα, όλο να ταιριάζει, να «στέκεται». Ήθελα η δουλειά αυτή να είναι ενιαία, αυτόνομη, ένα οργανικό σύνολο. Να κάτσει ο ακροατής να ακούσει τα τραγούδια στη σειρά και για ένα μισάωρο να μην τον νοιάζει τίποτε άλλο…. ούτε ποιος τραγουδάει, ούτε ποιος το έγραψε. Να υπάρχει μόνο η χαρά της ακρόασης.

Τα νέα σας τραγούδια σηματοδοτούν και μια νέα μουσική κατεύθυνση, πιο ηλεκτρονική. Σε προηγούμενες δουλειές σας ο ήχος υπήρξε από νεοπαραδοσιακός ως και βραζιλιάνικος… Είναι μια άσκηση ύφους η κάθε δουλειά σας;

Νομίζω με το «Κακό Ποίημα» επιστρέφω λίγο στο πρώτο άλμπουμ, το Misspent, και εκεί η χρήση των synthesizers ήταν καθοριστική ως προς το ηχητικό αποτέλεσμα. Μου αρέσει η μουσική, μου αρέσει να ακούω, να παίζω… Σίγουρα δεν το βλέπω σαν άσκηση ύφους ή κάτι παρόμοιο. Η μουσική που κουβαλάω μέσα μου είναι αυτή που με συγκινεί, αυτή που μου φωνάζει «άκου». Τέτοια θέλω να είναι και αυτή που γράφω, ανεξάρτητα από το όποιο «στυλ».

Τι είναι ένα “κακό ποίημα” στην καθημερινότητα; Ορίστε μου τι θεωρείτε ότι το εκφράζει.

Ένα προσωπικό απόφθεγμα είναι «η χειρότερη συνήθεια είναι η ίδια η συνήθεια». Σε συνδυασμό με τους στίχους από το ομώνυμο «τραγούδι», Κακό Ποίημα θα πω πως είναι η ίδια η καθημερινότητα. Οι εμμονές της, οι χαρές και οι πίκρες της, οι νίκες και οι ήττες που φέρει ο καθένας μας και το πόσο εύκολα μπορούμε να συνηθίσουμε ακόμα και να εθιστούμε στα καλά αλλά και στα πολύ κακά. Δηλαδή κρατώντας μολύβι και χαρτί ξεκινάμε να γράψουμε ένα ποίημα, και τελικά βγαίνει μια μουτζούρα.  Βέβαια όλα αυτά είναι προσωπικά και οι απαντήσεις δεν είναι τόσο σημαντικές όσο το «μισάωρο» ακρόασης που σας έλεγα και αυτό είναι το ωραίο, πως ποτέ δυο δεν ακούν τον ίδιο δίσκο.

Γιατί επιλέξατε να χρησιμοποιείτε ψευδώνυμο στις δουλειές σας;
Στην αρχή ήθελα απλά την διαφοροποίηση του Γιάννη μουσικού με τον ΓΙΑΝ που γράφει μουσική. Δεν είναι Γιάννης είναι ΓΙΑΝ…
Έχω γράψει και ένα κομμάτι γι’αυτό, «ο Άλλος Γιάννης». Τώρα πια δεν το σκέφτομαι σαν κάτι άλλο, απλώς υπάρχει.

Θα παρουσιαστεί ζωντανά η νέα δουλειά;
Ναι, Ναι, ΝΑΙ! 19 Απριλίου, μαζί με τον Παύλο Παυλίδη στο Gagarin 205 και τους κύριους: Φώτη Σιώτα φωνή και βιολί, Βαγγέλη Στεφανόπουλο πλήκτρα, Παρασκευά Κίτσο μπάσο, εγώ θα παίξω τύμπανα. «Τρέχει ιδρώτας, στα μπράτσα κυλά, χορεύουμε ώρες, όπως παλιά…»