Η Άντζελα Μπρούσκου μιλάει στο in.gr για τον «Ιβάνωφ»

Την χαρακτηρίζει σταθερά η ανανεωτική και ερευνητική της σκηνοθετική ματιά πάνω σε σπουδαία κείμενα της παγκόσμιας δραματουργίας. Μετά την «Έντα Γκάμπλερ» του Ίψεν, η Άντζελα Μπρούσκου καταπιάνεται φέτος με τον Τσέχωφ και συγκεκριμένα τον «Ιβάνωφ», ένα από τα πρώτα έργα του κορυφαίου Ρώσου συγγραφέα.

Ο Ιβάνωφ, κινητήρια δύναμη στην τοπική αυτοδιοίκηση, κάποτε πρωτοπόρος  των επιστημονικών γεωργικών μεθόδων και της εκπαίδευσης για τους αγρότες, τώρα πνίγεται στην γραφειοκρατία και τα χρέη.

Συνομιλώντας με τον «Ιβάνωφ», αυτή την πρώιμη μελέτη του Τσέχωφ για τις ανεκπλήρωτες ζωές στις επαρχίες, η Άντζελα Μπρούσκου δημιουργεί μία παράσταση για τα όνειρα των ανθρώπων και την αισιοδοξία τους για έναν καλύτερο κόσμο. Που πιστεύουν ότι θα έρθει…

Η παράσταση κάνει πρεμιέρα το Σάββατο 9 Μαρτίου στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων – Λευτέρης Βογιατζής και θα παρουσιάζεται μέχρι τις 21 Απριλίου. Παίζουν: Ανδρέας Κωνσταντίνου, Παρθενόπη Μπουζούρη, Αλμπέρτο Εσκενάζυ, Κωνσταντίνα Αγγελοπούλου, Τσιμάρας Τζανάτος, Κρις Ραντάνοφ, Ιλία Αλγκάερ, Βάλια Παπαχρήστου, Άντζελα Μπρούσκου, Αλέξανδρος Μαράκης, Αντώνης Τσίλερ.

Η Άντζελα Μπρούσκου μίλησε στο in.gr για την παράσταση, το έργο του Τσέχωφ, τους σύγχρονους κλασικούς, αλλά και το ποιος θα ήταν σήμερα ο Ιβάνωφ.

Έχετε χαρακτηρίσει το έργο μια τραγική κωμωδία. Ποια είναι αυτά τα στοιχεία που του προσδίδουν το τραγικό και το κωμικό μαζί;

Η γελοιότητα μιας κοινωνίας που η  καθημερινότητα της είναι να καταναλώνει τον χρόνο της μέσα από μικροσυμφέροντα, πλήξη, κουτσομπολιά, ανοησία και κακίες που κανιβαλίζουν την ζωή του άλλου που διαφέρει από τον μέσο όρο. Ενός τρόπου ζωής που ανήκει  σ’ αυτό το μικρό περιορισμένο σύμπαν. Από την άλλη έχουμε τις αντιφάσεις των προσώπων που δεν μπορούν να πάρουν αποφάσεις για την ζωή τους και να αλλάξουν κάτι σημαντικά.

Ποια είναι η αξία – σημασία αυτής της περίφημης ανίας-πληξης στην οποία συνήθως έχουν πέσει οι ήρωες του Τσέχωφ;

Ο χρόνος που φαίνεται να κυλάει χωρίς σημασία, αλλά  διακόπτεται από ξεσπάσματα απελπισίας για μία άλλη ζωή  με την οποία πρέπει να συμβιβαστούν.

Τι ξεχωρίζει τον Ιβάνωφ από άλλα έργα του Τσέχωφ;

Είναι ένα νεανικό έργο που εμπεριέχει όλους τους μελλοντικούς ήρωες του Τσέχωφ, πολύ αυτοβιογραφικό, με όλες τις αγωνίες ενός νέου ταλαντούχου συγγραφέα που είναι ακόμα σε αμφισβήτηση και του έχουν προφητέψει οι κριτικοί της εποχής του ότι θα πεθάνει αλκοολικός σ’ ένα χαντάκι.

Πώς ξαναδιαβάζει κανείς ένα κλασικό έργο;

Όταν μπορεί να αφουγκραστεί την εποχή του.

Υπάρχουν σύγχρονοι συγγραφείς και έργα που θεωρείτε ότι στο πέρασμα των χρόνων θα γίνουν κλασικά;

Ναι. Η Σάρα Κέιν. Πιστεύω ότι τα έργα της θα γίνουν κλασικά, γιατί αφορούν την ιστορία της ανθρωπότητας μέσα από έναν τρόπο γραφής που λαμβάνει τα μηνύματα των ολοκαυτωμάτων και της από-ανθρωποποίησης μέσα από μια  νέα γλώσσα με επίκεντρο το σπαραγμένο σώμα του αιώνα μας σε όλες τις συνθήκες.

Την εποχή μας την χαρακτηρίζει η πλήξη ή η αδιαφορία; Είναι δύο διαφορετικά πράγματα.

Η πλήξη ανήκει στους αριστοκράτες. Η αδιαφορία ανήκει στον σημερινό άνθρωπο που θέλει να επιβιώσει.

Ποιος θα ήταν σήμερα ο Ιβάνωφ; 

Ίσως αυτός ο ρεπόρτερ που φωτογράφισε εκείνο το παιδί στην Αφρική που λιμοκτονούσε και μετά αυτοκτόνησε. Η ίσως αυτοί που θα ήθελαν να αλλάξουν τον κόσμο αλλά κουράστηκαν… Η ίσως εγώ, εσείς…