Με φόντο την πολυαναμενόμενη απονομή των φετινών βραβείων Όσκαρ, μία πανεπιστημιακή έρευνα ρίχνει φως σε μία από τις πιο σκοτεινές πτυχές του Χόλιγουντ.

Για έκτη συνεχή χρονιά, το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Λος ‘Αντζελες (UCLA), εξέτασε λεπτομερώς 200 ταινίες που κυκλοφόρησαν το 2017 μαζί με 1.316 τηλεοπτικές εκπομπές.

Το θλιβερό αποτέλεσμα της μελέτης; Οι γυναίκες και οι μειονότητες, εθνικές ή πολιτιστικές, συνεχίζουν ξεκάθαρα να υποεκπροσωπούνται στην αμερικανική κινηματογραφική βιομηχανία, μπροστά ή πίσω από την κάμερα, παρά μια ελαφρά βελτίωση που καταγράφεται σε ορισμένες κατηγορίες.

Ο προβληματικός χάρτης του Χόλιγουντ

Η έκθεση που εστιάζει στην ποικιλομορφία του Χόλιγουντ, εξετάζει επίσης την απασχόληση σε δώδεκα επαγγελματικές κατηγορίες γυναικών και ατόμων που θεωρούνται «μη λευκά» στις ΗΠΑ, δηλαδή όλων αυτών που δεν έχουν αυστηρά ευρωπαϊκή καταγωγή (μαύροι, Ασιάτες, Λατινοαμερικανοί, Άραβες, μιγάδες κ.ά.).

«Στα παρασκήνια ή μπροστά στην κάμερα, η πρόοδος για τους έγχρωμους και τις γυναίκες παραμένει πολύ περιθωριακή, αν όχι ανύπαρκτη», τονίζουν οι συντάκτες της έκθεσης.

Ένα από τα ενδιαφέροντα σημεία της έκθεσης εντοπίζεται στο εξής παράδοξο: Oι ταινίες που προβάλλουν μειονότητες, π.χ το «Crazy Rich Asians» ή το «Μαύρος Πάνθηρας» γνωρίζουν γενικά μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία σε σχέση με τις άλλες.

Σύμφωνα με την μελέτη, που δημοσιοποιείται μόλις ελάχιστες ημέρες πριν από την 91η τελετή απονομής των ‘Οσκαρ, η αναλογία των ηθοποιών που προέρχονται από μειονότητες στους βασικούς ρόλους, σίγουρα σημείωσε πρόοδο περνώντας από το 13,9% στο 19,8% το 2017. Ωστόσο η αναλογία αυτή υπολείπεται κατά πολύ από το να αντιστοιχεί στο ποσοστό των μειονοτήτων αυτών στον αμερικανικό πληθυσμό, που υπολογίζεται στο 40%.

Οι γυναίκες παρουσιάζουν μια κάπως καλύτερη εικόνα, κερδίζοντας το 32% των βασικών ρόλων (+2% σε σχέση με το 2016) αλλά η ισοτιμία απέχει ακόμη πολύ.

Σε αυτή τη βιομηχανία, «τα συστήματα εξουσίας, στους κόλπους των οποίων αυτοί που λαμβάνουν τις αποφάσεις είναι λευκοί και άνδρες, είναι δύσκολο να διαρραγούν», αποκαλύπτει η ‘Ανα-Κριστίνα Ραμόν, που συμμετείχε στην έρευνα.

Ελπίδα οι τηλεοπτικές παραγωγές

Η κατάσταση είναι ελαφρώς πιο ευνοϊκή στην τηλεόραση, όπου ο τεράστιος πλούτος των διαδικτυακών συνδρομητικών πλατφορμών με βίντεο όπως το Netflix, το Amazon ή το Hulu ενίσχυσε την ποικιλομορφία.

«Η συνάντηση μιας τεχνολογικής αλλαγής και μιας δημογραφικής αλλαγής δημιούργησε ένα περιβάλλον που έχει ωριμάσει σήμερα για να αλλάξει τις συνήθειες του οπτικοακουστικού τομέα», διευκρινίζει η έκθεση ελπίζοντας ότι η τηλεόραση θα δείξει τον δρόμο στο Χόλιγουντ.