Η Κωνσταντίνα Τάκαλου και οι «Ιστορίες από το δάσος της Βιέννης»

Η αναμενόμενη πρεμιέρα του Θεάτρου Τέχνης «Ιστορίες από το δάσος της Βιέννης» σε σκηνοθεσία της Μαριάννας Κάλμπαρη ανεβαίνει στις 21 Φεβρουαρίου στο Υπόγειο από ένα δεκαεξαμελή θίασο και ζωντανή μουσική.

Το 1931, έξι μόλις χρόνια πριν τον πρόωρο θάνατό του, ο Χόρβατ γράφει τις “Ιστορίες από το δάσος της Βιέννης” προβλέποντας την άνοδο του Χίτλερ και την έλευση ενός ακόμα παγκοσμίου πολέμου. Με πολύ χιούμορ, σκληρότητα αλλά και συμπόνοια σκύβει πάνω από τους μικροαστούς ήρωές του. Αυτούς τους ήρωες που πιστεύουν στο Θεό από συνήθεια και υποστηρίζουν το ναζισμό από απάθεια και αμάθεια. Αυτούς τους ήρωες που δεν είναι ούτε “καλοί”, ούτε “κακοί”…απλώς “μικροί” και “φτηνοί”. Άρα δίχως ελπίδα, λέει ο Χόρβατ.

“Ιστορίες από το δάσος της Βιέννης” είναι στην πραγματικότητα ο τίτλος του ομώνυμου βαλς του Γιόχαν Στράους που επανέρχεται ως επωδός στο έργο, συνοδευόμενο από μερικά ακόμα πασίγνωστα βαλς του συνθέτη, όπως ο “Γαλάζιος Δούναβης”. Τι σχέση μπορεί να έχει αυτή η υπέροχη, λαμπερή  μουσική με τους ήρωες του έργου; Καμμία! Κι όμως τη νοσταλγούν, όπως νοσταλγούν μια ‘άλλη ζωή’, ένα λαμπερό, ένδοξο παρελθόν της πόλης τους. Ένα παρελθόν που δε γνώρισαν, ούτε τους συμπεριέλαβε ποτέ…

Στην παράσταση παίζει μεταξύ άλλων η Κωσνταντίνα Τάκαλου, η οποία λίγο πριν την πρεμιέρα ανέλαβε να μας μιλήσει για τον μαγικό κόσμο του Χόρβατ.

Τι κοινό βρίσκετε ανάμεσα στην εποχή μας και σε εκείνη του Χόρβατ;

Το έργο «Ιστορίες από το δάσος της Βιέννης» διαδραματίζεται την εποχή του Μεσοπολέμου στην Αυστρία και συγκεκριμένα στη Βιέννη, την μέχρι πρότινος περίλαμπρη πρωτεύουσα της Αυστροουγγαρίας. Οι επιπτώσεις του Α’ Παγκοσμίου πολέμου έχουν αλλάξει δραματικά τις συνθήκες ζωής. Ανέχεια, ανεργία, προσπάθειες εύκολου πλουτισμού, αναπόληση του παρελθόντος είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά της περιόδου. Σίγουρα, είναι αναγνωρίσιμες κάποιες αναλογίες με τη σημερινή εποχή, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι δεν μιλάμε για δυο εντελώς διαφορετικές ιστορικές συγκυρίες.

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά μιας κοινωνίας κατά τη γνώμη σας, που οδηγούν σταδιακά στον εκφασισμό της;

Η έλλειψη παιδείας, η φτώχεια, οι προκαταλήψεις, η ανάγκη των ανθρώπων να νιώσουν σημαντικοί και ασφαλείς μέσα σ’ ένα σύστημα, η αδυναμία της πολιτείας να εμπνεύσει στους πολίτες της το αίσθημα της δικαιοσύνης και του αμοιβαίου σεβασμού.

Πείτε μας λίγα λόγια για τον ρόλο σας στο έργο;

Η Μαριάνε είναι νέα κοπέλα που ονειρεύεται να αλλάξει τη ζωή της και να ξεφύγει από το περιβάλλον μέσα στο οποίο μεγάλωσε. Νιώθει εγκλωβισμένη σ’ έναν κόσμο αδιάφορο και είναι αναγκασμένη να υπηρετεί τον πατέρα της και να παντρευτεί έναν άντρα που δεν αγαπά. Όταν ερωτεύεται πιστεύει ότι όλα θα αλλάξουν και επιτέλους θα γίνει ευτυχισμένη. Όμως η πραγματικότητα θα την διαψεύσει. Σύντομα οι προσδοκίες της για ένα καλύτερο μέλλον θα καταρρεύσουν όταν θα έρθει αντιμέτωπη με τα οικονομικά προβλήματα, τη συναισθηματική μικροψυχία και την ανθρώπινη εκμετάλλευση.

Τι είναι αυτό που μπορεί να αποτρέψει τους ανθρώπους από το πιστέψουν σε ιδεολογήματα όπως ο ναζισμός και τι είναι αυτό που μπορεί να τους ωθήσει σε αυτά;

Όταν μια κοινωνία δεν ενισχύει το αίσθημα του ανθρωπισμού των πολιτών της και δεν καλύπτει τις απαραίτητες υλικές και πνευματικές τους ανάγκες είναι αναμενόμενο να εμφανιστούν ιδεολογήματα ακραίου απολυταρχισμού όπως ο ναζισμός. Η βία, οι φυλετικές και κοινωνικές διακρίσεις, οι εθνικιστικές/ιμπεριαλιστικές εξάρσεις είναι χαρακτηριστικά ενός κόσμου που επικρατεί η άγνοια, η φτώχεια, η έλλειψη αξιών, το συμφέρον του ισχυρού και ο φόβος.