Ασπασία Θεοφίλου: Από την ποδηλασία, στο τραγόυδι

Η Ασπασία Θεοφίλου και ο Στάθης Γιαννακόπουλος, γνωστοί για την δύναμή τους στο live και οπλισμένοι με τις ολοκαίνουργιες δισκογραφικές τους δουλειές, ενώνουν την τρέλα και τον έρωτά τους για την μουσική και φτιάχνουν μια συναυλία αυθόρμητη και ειλικρινή.

Από την παθιασμένη Janis Joplin μέχρι την «ηλεκτρική» Σωτηρία Μπέλλου, με τραγούδια διαλεγμένα ένα-ένα, όλα αγαπημένα, ελληνικά και ξένα και κυρίως με ροκ ψύχη.

Παρέα ή μόνοι, χαλαροί η πιεσμένοι επιμένουμε να τραγουδάμε και να χορεύουμε σε ρέγκε, σουίνγκ, ροκ εντ ρολ και παραδοσιακούς ρυθμούς.

Η Ασπασία Θεοφίλου μας μίλησε για την μεγάλη της αγάπη, τη μουσική.

Είστε πρώην πρωταθλήτρια Ελλάδος στην ποδηλασία. Ποια ήταν η πιο δύσκολη διαδρομή ως την καθιέρωση: η ποδηλασία ή το τραγούδι;  

Όσο περίεργο κι αν φαίνεται δεν υπάρχουν μεγάλες  διαφορές στις διαδρομές. Όταν στοχεύεις ψηλά σε οτιδήποτε κάνεις, χρειάζεται ατσάλινη υπομονή, θέληση, πολλή δουλειά και γερό στομάχι. Στη ζωή μου οι δυσκολίες λειτουργούν πάντα σαν πρόκληση και οι προκλήσεις με εξιτάρουν. Βάζω λοιπόν  μπροστά τα κέρατα (σαν γνήσιο κριάρι)και παλεύω για αυτά που θέλω. Δεν φοβάμαι να πάρω τον δύσκολο δρόμο, γιατί με μαγεύει η διαδρομή. Όσο για την καθιέρωση όποιος κάθεται αναπαυτικά στον θρόνο του και πιστεύει πως είναι βασιλιάς, είναι θέμα χρόνου να “χάσει” το παιχνίδι. Η συνταγή είναι:  Όραμα, διάθεση για δουλειά, επιμονή, αυτοκριτική και να μαθαίνουμε από τα λάθη μας.

Έχετε δεκάδες  σημαντικές συνεργασίες με άλλους τραγουδιστές και δημιουργούς. Μοιάζει να θέλετε να κατακτήσετε όση περισσότερη γνώση και εμπειρίες μπορούσατε. Είστε  προσωπικότητα που προτιμά τις συνεργασίες από την ατομική διαδρομή;

Είμαι γεννημένη «μπροστάρισσα», όμως γνωρίζω πολύ καλά πως για να φτάσεις στην κορυφή πρέπει να ξεκινήσεις από το χαμηλότερο σημείο και τα βήματά να είναι σταθερά και σίγουρα. Η διαδρομή μου μοιάζει λίγο με αυτή της “Αλίκης στην χώρα των θαυμάτων¨”. Εντελώς τυχαία ξεκίνησα να τραγουδάω και η ζωή μου γέμισε “θαύματα”. Γνώρισα και συνεργάστηκα με τεράστιες προσωπικότητες που ούτε ονειρευόμουν πως θα συναντούσα ποτέ. Ήταν μια κατάδυση χωρίς αναπνευστήρα…Τότε κατάλαβα πως αν θέλεις να γίνεσαι καλύτερος πρέπει να δουλεύεις με τους κορυφαίους και να ρουφάς γνώση και εμπειρία σαν σφουγγάρι. Aπό κάθε συνεργασία πάντα έχεις να μάθεις κάτι μικρό ή μεγάλο, σωστό ή λάθος και κρατάς αυτό που σε αντιπροσωπεύει. Επίσης έμαθα πως αν θες να έχεις πετυχημένη “ατομική διαδρομή’, πρέπει να έχεις δυνατή “ομάδα”..κανείς δεν μπορεί μόνος του

Η παράσταση που θα παρουσιάσετε στο Γυάλινο Up Stage με τον Στάθη Γιαννακόπουλο προϊδεάζει για ροκ καταστάσεις και περιλαμβάνει από Janis Joplin ως Σωτηρία Μπέλλου.Τι είναι ροκ για εσάς γενικότερα;  

Σας περιμένουμε 15,22/2 και 1,8/3 στο Γυάλινο Up Stage “’Ετσι για το ροκ” ,που είναι ο τίτλος της παράστασής μας και το  ομότιτλο ολοκαίνουργιο τραγούδι μας, σε στίχους και μουσική του Μάριου Τσικνή. Το ροκ για μένα είναι αλήθεια. Ροκ θεωρώ οτιδήποτε είναι γνήσιο και αυθεντικό, ότι βάζει το μαχαίρι στο κόκκαλο, τσαλακώνεται, γονατίζει και ξανασηκώνεται. Δεν έχει σημασία αν είναι λαϊκό, παραδοσιακό ή heavy metal. Ροκ είναι η Janis Joplin, η Σωτηρία Μπέλλου, η Δόμνα Σαμίου, ο κάθε Έλληνας που στέκεται όρθιος και βρίσκει την δύναμη να χαμογελάει στον χαμό που ζούμε, όποιος αγωνίζεται…

Πείτε μου μια ελληνίδα και μια διεθνή τραγουδίστρια που θαυμάζετε   

Είναι αμέτρητες..διαφορετικές..πραγματικά πως μπορείς να ξεχωρίσεις δύο τραγουδίστριες ; Για ‘μενα την διαφορά την κάνει τον πάθος, το πάθος με το οποίο μου δίνεται ένας ερμηνευτής, που βγάζει την ψυχή του και την αφήνει μπροστά μου. Γι’ αυτό αγαπώ τις ντίβες της  soul και η αγαπημένη μου είναι η Αretha Franklin. Στις Ελληνίδες το πάθος είναι συνώνυμο της μοναδικής Τζένης Βάνου.