Γοητεύει ακόμη ένας πολιτικός ταραξίας;

Τρέχει, πηγαινοέρχεται στην Βουλή μέρα παρά μέρα, μοιράζει χρήματα και το διαφημίζει λες και είναι δικά του, πετάγεται μέχρι το Μάτι να πει ότι αυτά που έπρεπε να έχουν γίνει δεν έχουν γίνει ακόμη, αλλά θα γίνουν κάποια στιγμή και επιμένει ότι εκλογές δεν θα κάνει νωρίτερα από τον Οκτώβριο του 2019.

Μπορεί έτσι να σκέφτεται και έτσι να θέλει. Μπορεί και να επιθυμεί αν ήταν δυνατόν να μην κάνει εκλογές ποτέ, όπως ο ίδιος κατηγορούσε την προηγούμενη κυβέρνηση σε «ανύποπτο» χρόνο.

Πλην όμως, το πρόβλημα για τον Πρωθυπουργό είναι διπλό, αν όχι πολλαπλό.

Το άγχος του να μοιράσει με συνοπτικές διαδικασίες, μερίσματα, επιδόματα, χαρτζιλίκια, εικονικές φορολογικές μειώσεις, εκπτώσεις στον ΕΝΦΙΑ και στις ασφαλιστικές εισφορές και θέσεις στο Δημόσιο, μάλλον άλλα δείχνουν από αυτά που ισχυρίζεται.

Τα κάνει όλα τώρα και βιαστικά. Γιατί;

Τι ακολουθεί; Ακολουθούν κάτι δύσκολα που δεν έχουν εξελιχθεί όπως τα φανταζόταν. Όπως το Σκοπιανό, το οποίο από τις αρχές του έτους και εφόσον έχει περάσει η συνταγματική αναθεώρηση στα Σκόπια, θα μεταφερθεί στην Ελλάδα και θα αρχίσει το επόμενο επεισόδιο του πολιτικού σόου του Καμμένου.

Ακολουθεί ενδεχομένως και μία μεγαλύτερη ένταση στα ελληνοτουρκικά, όπου δεν πρέπει να λησμονούμε ότι πέρυσι, περίπου τέτοια εποχή αγκαλιαζόμασταν σφιχτά με τον Ερντογάν και λύναμε με μονοκοντυλιά τις διαφορές μας.

Ακολουθούν με λίγα λόγια κάτι τρεχάματα, τα οποία κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πώς θα εξελιχθούν και πόσο προσφέρονται για πολιτικές τσιριμόνιες και παιχνιδάκια.

Οπότε, τώρα μοιράζει για να έχει να λέει, όποτε κριθεί σκόπιμο.

Το σκόπιμο μάλλον θα προκύψει και δεν θα εξαρτάται από τις επιθυμίες του Πρωθυπουργού και της παρέας που κυβερνά. Οι εκλογές θα γίνουν όταν δεν θα μπορούν πλέον να αποφευχθούν.  Αλλωστε, το στρατηγικό περιθώριο πρόωρης προσφυγής στις κάλπες, ώστε να βγει νικητής από αυτές, δεν υπάρχει πια για τον Αλέξη Τσίπρα.

Υπό αυτήν την συνθήκη, κάποιοι στον ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθούν και κάνουν το λάθος και να πιστεύουν ότι μπορούν να παραγγείλουν τους όρους και τις προϋποθέσεις της ήττας τους. Ότι θα χάσουν με τόσες μονάδες, ώστε στην συνέχεια να κάνουν αυτό, εκείνο ή το άλλο. Πρόκειται για πολιτική φαντασίωση εκτός τόπου και χρόνου και πιθανώς για την μεγάλη τους παγίδα.

Ως προς τον χρόνο των εκλογών, μία λεπτομέρεια μπορεί και να είναι αυτή που καίει ένα από τα σενάρια.

Πέραν του αν η κυβέρνηση αντέχει έως τότε, η διεξαγωγή εκλογών τον Οκτώβριο του 2019, περιορίζει δραματικά τις δυνατότητες του ΣΥΡΙΖΑ να επαναλάβει το παιχνίδι του 2015, μπλοκάροντας την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας λίγους μόλις μήνες αργότερα από μία ήττα, ενδεχομένως και μεγάλη.

 Και πέραν του ότι η άλλη πλευρά ενδέχεται να διαθέτει προεδρική πλειοψηφία, μπορεί ο ίδιος αυτός ο σχεδιασμός του Αλέξη Τσίπρα να είναι καθοριστική παράμετρος για μία ακόμη μεγαλύτερη ήττα.

Η διαρκής αναστάτωση γοητεύει πλέον ελάχιστους και η λογική του πολιτικού ταραξία έχει κάπως κουράσει…