Η διαρκής εκκρεμότητα των πραγμάτων

Τα μοτίβα που διαπερνούν τη μυθιστορηματική παραγωγή του Μιχάλη Μοδινού είναι πολλαπλά και λειτουργικά συνδεδεμένα μεταξύ τους: η συγκλονιστική ομορφιά των άγριων φυσικών τοπίων, η ακατανίκητη ορμή για το ταξίδι και τη μετακίνηση σε πλήθος σημεία του πλανήτη, καθώς και η μονίμως εξουσιαστική στάση της Δύσης απέναντι στην παγκόσμια περιφέρεια. Στα μυθιστορήματά του θα συναντήσουμε ακόμα γεωγραφικά ή τοπογραφικά ερευνητικά πορίσματα, αναφορές στις ιστορικές προόδους της Ιατρικής και των πυροβόλων όπλων και λογοτεχνικά δοκίμια όπως το ημερολόγιο και το δοκίμιο. Κυρίαρχη επίσης θέση στα βιβλία του καταλαμβάνουν ο φόβος, το μυστήριο και ο έρωτας, ενώ στην Εκουατόρια, το αμέσως προηγούμενο μυθιστόρημά του, δημοσιευμένο προ διετίας, επανέρχεται ακατάπαυστα το ίδιο ερώτημα: μπορεί ο ονειρικός πόθος για μιαν άλλη πραγματικότητα να έχει την οποιαδήποτε πολιτική προοπτική; Και εκείνο που έχει σημασία εδώ δεν τόσο η πολιτική προοπτική όσο η διαχρονική επιμονή του ονείρου που μοιάζει να εγγράφεται οργανικά (έστω και ως χρονικό συντριβής) στην ιστορία του δυτικού πολιτισμού.

Διαβάστε περισσότερα εδώ